Geplaatst 
Januari
Het rijden is een tijdje niet helemaal lekker gegaan, wat er precies was weet ik nog steeds niet, maar we waren het even kwijt. Nu begint het eindelijk weer wat vorm te krijgen en het lijkt alsof we zo langzamerhand weer richting wedstrijdniveau gaan! De klik is weer gevonden en we vullen elkaar weer aan. Op een dag spontaan besloten wat foto's te maken, waar onder andere dit prachtige plaatje uit is gekomen.
Februari
De sneeuw is gevallen! Gelukkig hebben we een binnenbak, we hebben lekker door kunnen rijden en onze vorm wordt nog met de dag beter! Op een dagje rust lekker een stukje gaan wandelen, omringd door de sneeuw
Maart
De sneeuw is weer verdwenen en er is weer meer dan genoeg zand te zien om lekker vies te zijn met je maatje! Altijd leuk een schimmel
April
Gelukkig heb je ook dagen dat je erg mooi schoon kan zijn
De afgelopen maanden weinig foto's van het rijden gemaakt helaas
Mei
Een clinic proefgericht rijden op stal, voor ons de generale repetitie voor de onderlinge wedstrijd evenals de wedstrijden die we weer willen gaan starten! Tijdens de proef hadden we(ik) altijd erg veel last van spanning, hierdoor moeite met tempocontrole en algehele ontspanning, evenals de aanleuning. Tijdens de proef ging het echt heel erg goed, we waren een team, we waren ontspannen en het gaf een super goed gevoel! We haalden 192 punten en een 2e plaats!
Zo veel punten hadden we samen nog nooit bij elkaar gereden door de bovengenoemde punten, ik was echt heel erg tevreden! Enige puntje van kritiek dat we gekregen hadden was dat er wat meer power in het rijden mocht. Dit klopte ook zeker en had ik ook door tijdens de proef, maar ik was allang blij met de rust die we hadden dat ik het niet aandurfde om hem wat heter te maken 
Jammer van het geld zoeken van mij, maar wel een fijn beeld van Dante! (er waren weinig goed gelukte foto's helaas)
Helaas was dit ook de laatste dag van het jaar dat hij goed liep..... De volgende dag heeft hij (zeer waarschijnlijk) een klap op zijn hak gehad op het land met een flinke kreupelheid als gevolg.
Dante genietend van de laatste grassprietjes die hij dit jaar op het land zal eten
Juni
Omdat Dante kreupel bleef, een afspraak gemaakt in de kliniek voor een Scan. Op de heenweg is hij in het laatste gedeelte van de rit zo’n 8 keer onderuit gegaan in de trailer. Ik heb nooit stress, maar heb toen meegemaakt hoe het dus is om stress te hebben, ik heb doodsangsten uitgestaan! Uiteindelijk aangekomen op de kliniek, scan gemaakt, slecht nieuws. Hij heeft een lengtescheur in de pees van de oppervlakkige buiger. Rust, mag alleen in een paddock en over 5 weken terug komen.
Juli
Dante is helaas geen rustig paard en staat geregeld in zijn eentje te stuiteren in de paddock. Bij de controle op de kliniek is dit dan ook te zien, de scheur is verder ingescheurd. De dierenarts is bang dat als we niets doen, het nog verder in zal scheuren, de pees uiteindelijk helemaal door zal scheuren en aan beide kanten om het hielbeen zal komen te liggen. Optie, nogmaals aankijken, gaat het fout is het einde oefening, of een door hem bedachte procedure die hij slechts 2x eerder had uitgevoerd met goed resultaat, de pees hechten. Vooruitzicht: max. 1 week op de kliniek verblijven, na 3 maanden weer starten met rijden/opbouwen en met een jaar weer helemaal terug zijn op niveau. We waren verzekerd, dus de keuze was snel gemaakt. We hebben nu eenmaal geen rustig, relaxed paard dat zonder problemen niets kan doen, er zit niets anders op!
Zo gezegd zo gedaan, Dante achter gelaten op de kliniek. Dan wordt ik die zelfde avond op gebeld door de kliniek; Dante heeft een heftige koliek aanval! Pfff dat kan er ook nog wel bij! We hebben ons eerste paard verloren aan koliek, dus schoten meteen in de stress. Geluk bij een ongeluk, hij staat al op de kliniek, dus ze hebben daar alle middelen om hem te helpen. Vraag was ook nog of hij snel genoeg zou opknappen om de operatie die 2 dagen later gepland stond door te laten gaan. Dit ging gelukkig door.
De operatie was succesvol, hij is goed uit de narcose gekomen op een gat boven z’n oog na. Nu is het afwachten, wanneer mag hij naar huis?
Niet, er komt een infectie in de wond, de hechtingen houden het niet en de ooit zo nette snee klapt volledig naar buiten door de infectie (foto van ±2 weken erna let op, niet voor de gevoelige maag! http://www.mijnalbum.nl/Foto-3HNOTS6D.jpg)
Dante was ondertussen echt ziek met een verhoging van 39.6
Augustus
Na een paar weken antibiotica en absolute rust is de ontsteking onder controle en mag Dante 2x per dag een rondje om de stallen heen lopen. Het verband wordt nog dagelijks verschoond en het infectiegevaar is nog steeds groot, dus hij mag voorlopig nog niet naar huis
Door alle stress, narcose/sedatie, ziekte en verandering van stal heeft hij ook een aardig jasje uit gedaan. Je ziet de zijn deken om hem heen lubberen…
September
Half september besluiten we Dante naar huis te halen. Hij staat nu 7 weken op de kliniek, verband wordt om de 4/5 dagen verschoond en we besluiten de wondverzorging verder zelf af te maken. Elke verbandwissel zien we verschil, het gaat echt heel hard!
Dante was ook erg blij om weer terug te zijn in zijn eigen stal, hier is hij net thuis.
Oktober
Het sluiten van de wond gaat erg voorspoedig, ondertussen lopen we 3x per dag 10 minuten met hem met behulp van de stagiaires op onze stal. Langzaam komt hij weer wat aan, goed eten en een vertrouwde omgeving doet hem goed!
Ondanks dat we nog laaaaaang niet kunnen rijden, kunnen we het niet laten om alvast een mooi dekje te kopen! Je ziet hier wel dat hij nog niet op zijn oude gewicht is.
November
Dante krijgt meer energie en begint zich duidelijk beter te voelen! Hij wordt opstandig en vervelend, soms ronduit gevaarlijk. Dit resulteerde er helaas in dat de stagiaires niet meer met hem konden lopen en zijn wandelingen nu verminderd werden tot nog 1 tot 2 keer per dag.
En wat doe je met een paard waar je niets anders mee kan dan wandelen, daar ga je dingen voor kopen
Dante kreeg een mooie nieuwe deken!
Ook hebben we bij het prachtige licht nog een lucky shot geschoten, zowaar met mijn telefoon! Persoonlijk vind ik het een prachtig beeld!
December
Dante werd steeds onhandelbaarder, dus in overleg met de dierenarts er weer opgestapt. 20 minuten stappen en letterlijk 1 rondje draven. Meneer vond het fantastisch om weer aan de slag te gaan! Ik merkte wel al snel een verschil of hij 1x op een dag, of 2x op een dag beweging kreeg, dus weer overleg met de dierenarts. Een besluit nemen om meer te doen zonder scan was een te groot risico, dus weer terug naar de kliniek!
De dierenarts vond hem boven verwachting goed lopen, scan was goed en foto’s waren goed!
We mochten weer gaan rijden, langzaam opbouwen, zelf aanvoelen en inschatten hoeveel hij aan kon en vooral niet meer terug komen
De dierenarts gaf wel aan, hou er rekening mee dat je volgend jaar december pas weer een beetje op je oude niveau bent, duurt nog even, maaaaarrrrr ik ben er van overtuigd dat het weer helemaal goed gaat komen!
Thuis gekomen, Dante nog wat versuft van de sedatie en wij in de feest/kersstemming, snel een mooie kerstkaart geschoten!
Al met al dus een zeer bewogen en stressvol jaar! Hopelijk gaat 2013 ons voor de zon en gaat alles weer helemaal goed komen! Geduld moeten we zeker hebben, maar we hebben een mooi vooruitzicht.
Het is nog een flinke lap tekst geworden zie ik, bedankt voor het doorlezen en een berichtje zou leuk zijn!
wat Marlies zegt: Weg met die problemen van 2012 en in de doofpot er mee! 
