De afgelopen maanden zijn er wat dingen veranderd voor ons. Zo zijn we voor het eerst ZZ-Zwaar gestart en ben ik gekeurd voor de gehandicapten sport. Vooral het tweede heeft aardig wat impact gehad. Zolang als ik me kan herinneren ben ik aan het vechten met mijn houding, ik heb meer zitlessen gehad dan de gemiddelde ruiter aan gewone lessen heeft gehad. Iedere keer weer kreeg ik te horen dat ik eens moest leren om stil te zitten en recht boven mijn paard moest blijven zitten, van juryleden, omstanders en trainers kreeg ik steeds weer hetzelfde verhaaltje te horen. Je bekken kantelen, vanuit je knieën meeveren en netjes gelijke druk op je beugels houden.
Toen raakte ik aan de praat met iemand die bij de aangepaste sport reed. Ik heb het met mijn fysio overlegd en heb een keuring aangevraagd. Ik ben slecht genoeg bevonden voor de aangepaste sport
Ik heb nu wat aanpassingen gekregen voor op wedstrijd, zo hoef ik niet meer door te zitten, wat voor mij echt een verademing is. Met doorzitten ben ik continue bezig met zelf te blijven zitten waardoor ik mijn paard vaak in de weg zit, met lichtrijden krijg ik al veel meer ontspanning. Wel is het even wennen om te appuyeren etc terwijl je aan het lichtrijden bent, ook voor de omstanders. Ook mag ik met zweep rijden om mijn rechterbeen te ondersteunen, hier rijd ik niet te vaak mee omdat ik het als extra wil gebruiken als ik vermoeid raak, als ik er altijd mee rijd heeft dit minder effect.Het “goedgekeurd” zijn voor de aangepaste sport geeft voor mij wel een stukje erkenning, ik heb jarenlang moeten horen dat ik niet kan zitten, of zelfs dat ik niet kan rijden. Ook op bokt heb ik aardig wat commentaar gekregen. Ondertussen zijn we lekker aan het oefenen met de aanpassingen en het gaat steeds beter! Volgende maand hoop ik weer op wedstrijd te gaan in het ZZ-Zwaar en in maart start ik weer bij de Young Riders

Vandaag had ik les, we zijn vooral bezig met een stille en ontspannen aanleuning te krijgen.

Meidenpraat


Losrijden

Beetje kletsen tussendoor









