Geplaatst 
Hierbij een overzichtje van de jaren, kort gevat, van mij en Wonderboy
22 juli 2009 kreeg ik Wonderboy, van twee hele lieve mensen. Ik kwam net van de manege af uit Almere, en was in januari 2009 verhuisd naar Twente. Hun gunde mij een eigen paard en wouden daarom hun Wonderboy aan mij schenken.
Zo trof ik mijn vriendje toen aan..
Als bijna 6 jarige;
Nog erg onbespierd en heel schuw. Ik kon zijn hoofd nog niet fatsoenlijk borstelen want dan stond die al achter in zijn stal. De mensen waarvan ik hem heb gekregen hadden hem daarvoor altijd bij iemand in training staan, maar toen ze wisten dat ik graag een paard wou hebben, mocht ik Wonderboy in training nemen.
De eerste tijd ging nog niet altijd even gemakkelijk. Wonderboy is een paard met veel bloed (Emilion x Concorde x Ramiro Z) en dit maakte het voor mij niet altijd even leuk. Ik kwam als manege ruiter en moest nog veel leren. Gelukkig ben/was ik niet bang aangelegd en heb me telkens volledig ingezet om Wonderboy (en mijzelf) te trainen. Het proces bestond voornamelijk uit vallen en opstaan. Dressuurmatig kreeg ik Wonderboy heel fijn aan het lopen, maar het springen bleef toch nog wel lastig. Zowel voor mij, als voor WB, die zelf ook nog erg onervaren was. Deze onervaren combinatie moest dus nog veel leren en dat ging met veel vallen en opstaan.
Na een paar maanden getraind te hebben, gingen we in September 2009 een 'oefenparcour' rijden. Bij ons op de vereniging waren er de clubkampioenschappen en dit was een ideale kans om WB mee te nemen en een mooi, laag, parcourtje te gaan springen.
En wat hadden we een plezier! En wat gaf het een mooi gevoel om met je eigen toppertje op pad te kunnen/mogen!
Uiteindelijk hadden we een foutloze rit! Uiteraard hadden we nog een hoop om aan te werken, maar dit was wel een goed begin!
Maanden gingen weer voorbij en WB en ik werden steeds meer een combinatie. WB kreeg meer spieren en ging er veel beter uit zien.
Ook maakte ik hem af en toe een beetje 'homo',
Zo nu en dan reden we af en toe een BB parcourtje, puur om ervaring op te doen. Voor ons beide was dit een nieuwe ervaring..
WB wist nog niet altijd even goed wat hij met zijn benen aan moest, en ik moest zo nu en dan nodig aan het zuurstof... maar we gingen lekker!
2010
Op 5 juni ging ik naar mijn oude manege in Almere met Wonderboy en Rarando (een ander paard wat ik toen ook reed) Ondanks dat hij gespannen was, hebben we toch nog lekker gereden.
Mijn 2 vriendjes samen
Hij kon best wel lekker lopen hoor
Ook kwam eindelijk mijn droom uit! Ik kon mee doen aan de Almelose ruiterdagen, in juni/juli! Met Wonderboy startte ik in het B springen en Rarando mocht ik ondertussen uitbrengen in het L2!
WB begon steeds beter te springen en ging er ook steeds mooier uitzien. We hadden een foutloze rit, alleen in de barage had ik een val op de laatste hindernis. Erg zuur, maar wat was ik blij!!
2011
Trainen, trainen, trainen, want we gingen voor vele fijne parcoursen. Helaas was dit niet altijd het geval. Met springen was WB niet de makkelijkste, en nog steeds niet. Hij word erg heet en is niet altijd even braaf. Ondanks alles wou ik toch van alles proberen. We gaan vaak en veel naar het concour, wat soms mooie resultaten leverde, maar ook zeker zo nu en dan een tegen slag..
Ik had WB zoveel mogelijk in de wei, want dit vond die altijd super! Wel moest ik hem dan ook in de gaten houden want na een paar uur werd die ''baldadig' en bleef dan telkens maar rennen en rennen... Hierdoor hebben we zo nu en dan wel eens een blessure gehad.
2012
We zijn weer fijn naar het concours geweest en hebben hier nog een paar mooie foto's van..
Ondanks dat het springen wel leuk verliep, was het toch vaak een 'gevecht'. WB vind springen erg leuk, alleen word dan helemaal heet, en een beetje lastig. Hij word wat sensibel. Niet alleen bij mij, maar bij elke ruiter. Ook bij ruiters die Internationaal rijden.
Ik heb altijd gezegd dat ik verder wou komen in de springsport (of eventueel in de dressuursport) en kan dit helaas niet bereiken met WB. En wat ga je dan doen, moet ik WB houden? Moet ik hem met pensioen op de wei zetten? Moet ik hem dan misschien toch verkopen? Ik heb altijd gezegd WB nooit te willen verkopen want het is en blijft mijn allergrootste vriend.. en ondanks het moeilijk zijn met het springen, hebben we wel heel fijn en braaf dressuur kunnen rijden, buitenritjes gemaakt en bovenal veel plezier gehad met elkaar. En dan sta je opeens op dat moment. Wat is wijsheid? Zou ik het kunnen, een 9 jarig paard met veel plezier in zijn werk, op de wei zetten!?
Nee, dat kon ik niet en daarom heb ik Wonderboy te koop gezet. Na ruim 3,5 jaar veel geleerd van hem te hebben was het dan nu tijd om afscheid te nemen van hem. Ik wil hogerop in de sport komen en dit is met WB niet haalbaar, althans, niet op springgebied. Ondanks zijn moeilijkheid heeft hij ook niet veel vermogen voor het hogere werk.
Ik vond het moeilijk hem te verkopen, want met springen is die niet braaf. Maar al na kleine 1,5 maand kwam er iemand naar hem kijken die vanaf de foto's al helemaal verliefd op hem was, hem proberen. Ze was helemaal weg van WB. Precies wat ze zocht, een leermeester en lekker dressuur rijden! Dan is WB helemaal geschikt, want met de dressuur is er niks aan de hand!
Uiteindelijk heb ik dus de moeilijkste keus ooit moeten maken, en heb ik Wonderboy op 3 januari 2013 weg gebracht naar zijn nieuwe eigenaar.
Aan ons verhaal is dus een eind gekomen... En ondanks dat het raar voelt, had hij geen beter (nieuw) eigenaar kunnen wensen!
Ik heb veel geleerd van hem, van afstand rijden tot het rechtrijden van een paard, van vallen en opstaan tot een hindernis samen van 1.20 springen..
Hij is en blijft mijn kanjer
22 juli 2009 - 3 januari 2013
Houd hem in je hart, maar dat zal niet al te moeilijk zijn. Fijn dat je een goede eigenaar hebt gevonden. 
