Geplaatst Na 4 jaar heel veel les te hebben gehad, accepteerde cameron mijn been en zag hij beengeven niet meer als gevaar en begon zelfs al wat nageeflijk te worden in de stap. Een aantal clubleden van de club en zo nog vele anderen, waaronder de manege eigenaren waar ik toen bij zat hebben altijd tegen mij gezegt dat Cameron nooit geschikt zou zijn voor de dressuur en ik maar een gewoon dressuurpaard moest gaan kopen.
(heb cameron van mijn oma gekregen en die is aantal jaren geleden overleden) Dat was voor mij de reden om ze te laten zien dat we het wel kunnen met zijn tweeen.
Dus nu 6 jaar geleden startkaart aangevraagd en gestart. Dit ging in de galop natuurlijk nog heel erg hard! en de nageeflijkheid was nog steeds niet goed. Dus 2 jaar lang 1 tot 2 keer in de maand wedstrijd en steeds tussen de 150 en 165 of nog lager. Daarna jaar niks gereden en thuis verder getraind. toen zou ik Cameron vorig jaar zomer weer oppakken met wedstrijden, maar hij wou met geen mogelijkheid de trailer meer in, dit is ook altijd een heel groot probleem geweest. Stond hij eenmaal dan was het goed, maar dan moest je hem er wel eerst in krijgen... dus maar weer thuis verder getraind. Ben toen ook ongeveer met mijn fjord Archibald begonnen in de wedstrijden.
Cameron gewoon lekker doorgetraind.
In 2010 zijn we met sprongen vooruit gegaan! Hier verslagje over 2010!
Moet het laatste jaar al met sporen en soms met zweep rijden want hij word soms gewoon lui!!!!!! Ben ik alleen maar blij mee. Maar hij loopt nu echt super ontspannen en nageeflijk, luistert super naar de beenhulpen en heeft zelfs nu een heel relaxt galopje. Halthouden naar galop zijn we veel mee bezig geweest en kan hij ook al super en zelfs het verzamelen in de galop komt er zo nu en dan al wat in!!! Hem hem in Oktober 2010 weer voor het eerst mee genomen op wedstrijd wat resulteerde in 2x 178 net geen winstpunt. 2 weken later weer wedstrijd, was ik eerste met 182 en twee weken geleden was ik tweede met 184 en tweede proef 183 en net buiten de prijzen! En afgelopen week was ik derde met 179..... en tweede proef 181 dus weer winstpunt erbij. In vier jaar nooit een winstpunt en nu ineens in amper 2 maanden alleen maar winstpunten en prijzen. Ben dus super trots op mijn mannetje en we hebben nu dus laten zien dat we het wel kunnen met zijn tweeen! Zolang hij het leuk vind (ziet de wedstrijden nu als uitstapje) gaan we gewoon door.
Achteraf ben ik in 5 maanden tijd de B door gereden! En ben ik Januari 2011 overgegaan naar het L1, ik heb toen niet veel wedstrijden gereden omdat Archibald er natuurlijk ook nog is en ik die ook start en ze niet samen mee kunnen op wedstrijd. van november 2011 tot maart 2012 geen wedstrijd gereden vanwege sneeuwval en 2 verhuizingen in 2 maanden tijd.
met veel pijn in mijn hart (had het op de afstand na erg leuk op deze stal) heb ik de paarden eind december 2012 verhuist naar een stal waar ze overdag buitengezet zouden worden en gemest zouden worden. Deze stal was ook dichterbij dan de oude stal. Dus ja de keuze was snel gemaakt. Halverwege januari begonnen de paarden erg af tevallen (mijn eigen paarden en paard van vriendin), dit ook meerdere malen gemeld bij stal eigenaar, hierbij werd ik eigenlijk voor gek verklaard en kreeg te horen dat ze wormen hadden of een andere ziekte onder de leden, want hun eigen paarden waren wel mooi op gewicht. Ook waren de stallen erg smerig en had ik sterk mijn twijfels of ze wel dagelijks gemest werden. Week erop heb ik de veearts erbij gehad om te enten en te informeren, en die vertelde mij ook al dat ze indd erg mager begonnen te worden! ik had het gevoel dat hij wat achterhield. Diezelfde dag hoefsmid op bezoek gehad en deze melde mij en vriendin dat we zo snel mogelijk andere stalling moesten zoeken voor de paarden. Want de stal stond al slechter bekend, bleek dat ze amper eten krijgen, ja 2x per dag hooi/kuil uit een 10 liter emmer en dan ook nog uitgeplozen en het mesten? tsja dat gaat moeilijk he als je vlas niet geleverd word... Natuurlijk gaat het nog veel verder maar dat kan ik hier niet allemaal kwijt. Dus wij gelijk actie ondernomen en andere stalling gezocht, deze na 2 dagen dus ook gevonden! en konden de paarden dus verhuizen! Maar helaas hadden we er niet bij stil gestaan dat er camera's op het hele terrein hingen en ze onze kasten op gesloten had in de zadelkamer waarvan ze het cijferslot had veranderd! Cameron zag er eind Januari echt niet uit, jeetje wat kan een paard dan snel afvallen! Maar jah dat gaat natuurlijk ook hard als je geen eten krijgt en het dan ook nog eens -15 is, dan heb je je reserve's wel nodig. De paarden staan sinds begin februari nu echt op een top plekje! En petje af hoe de stal eigenaren en de rest ons heeft geholpen om de paarden er weer bovenop te krijgen!!!!
Eind maart 2012 weer mijn eerste wedstrijd gereden en begin mei was is L1 met 11 winstpunten. In juni ben ik overgegaan naar het L2 en weer niet echt veel wedstrijden gereden, omdat ik Archibald ook graag L2 wou hebben en ik die wat vaker mee heb genomen. Het rijden gaat nu super! en inmiddels zijn we L2 met 3 winstpunten! Ik had nooit durven dromen dat ik dit ooit zou gaan halen!
vind het echt super dat hij nu ontspannen is na wat hij vroeger heeft meegemaakt voordat ik hem kocht, hij schijnt geen lekkere start te hebben gehad, hoorde ik dus achteraf, Er is geprobeerd toen Cameron amper 1 dag oud was als veulen om hem ff snel bij zijn moeder weg te halen (niet met een reden) daarbij raakte cameron in paniek en raakte perongelijk 1 van de verzorgers, die verzorger heeft cameron daarna alle hoeken van de stal laten zien (op een niet diervriendelijke manier) Dit is 1 van de dingen die hij dus al meegemaakt heeft toen hij nog maar net op de wereld was. Een aantal jaren geleden heeft hij en ongeluk gehad. Hij is samen met Archibald over de sloot heen gesprongen in paniek omdat er plotseling onweer losgebroken was. Hierbij heeft hij met zijn achterbeen zijn voorbeen geraakt en vond ik hem dus letterlijk op drie benen in het land. Gelijk naar de veearts vervoerd. Cameron zijn voorbeen lag vanaf de pijp/kogel tot onder de kogel helemaal open tot op het bot en kon niet meer gehecht worden, door alle bacterien die er door het vuile slootwater in waren gekomen. Dus toen heeft cameron 2 weken in het verband in de kliniek gestaan en moest daarna nog een half jaar op rust in het weiland en dagelijks afspoelen met koudwater. Dit is gelukkig ook allemaal goed gekomen. Dat had ik zelf niet verwacht. Er zit nu alleen een groot litteken. Dit was een beetje het levensverhaal van mij en Cameron.
Helaas ben ik de foto's kwijt die op de Computer stonden van de jaren 2001 tot 2003.
2004
2005 dag na het ongeluk
2009 winter sneeuwpret!
2009
2010
2011 eerste x L1
2011 zomer
Winter januari 2012....
zit hij ook nog dik in het haar.
Eind februari 2012 nieuwe stal!
Zomer 2012!
Bedankt voor het kijken! en reageren
groetjes Marjan en Cameron.
