Geplaatst 
Het begon allemaal op 04-01-2010 toen ik opzoek was naar een verzorgpaard. Zo kwam ik Ferro en zijn maatje Galldur tegen.
Ik heb ze allebei verzorg tot begin april waarna ik hem helaas uit het oog ben verloren omdat hij naar een andere stal verhuisd. Maar om een lang verhaal kort te maken, ik werd begin juli gebeld door de eigenaresse. Of ik hem wilde kopen? Ja natuurlijk!
Inmiddels werd Ferro in maart alweer 4 jaar oud en ik vond het wel tijd om hem meer aan het werk te zetten. Aangezien hij 75% fries bloed heeft, vond ik het wel belangrijk om rustig aan te doen. En zo eindigde zijn luizenleventje en moest hij wel 2 dagen in de week aan het werk
We begonnen helemaal los
Daarna rustig aan met een bijzetje verder wat hij toch wel erg lastig vond
En het ging steeds beter!
Daarna werd het toch echt tijd dat hij onder het zadel ook opgepakt werd. Aangezien ik er, toen ik hem net had, flink van af gevallen ben heb ik het uit handen gegeven. Nog steeds helpt ze me super en ze houdt goed rekening met de angst en spanning van zowel mij als Ferro. Ferro is een heel sensibel paard, toen ik hem net had schrok hij van alles wat hij tegen kwam, was erg onzeker, verstijfde zodra er iets anders was dan normaal. Het kwam toen vaak voor dat hij in blind paniek er vandoor ging, zo is hij ook door het hek de sloot in gevlogen en belande ik aan de andere kant in het hek. Hij is erg onvoorspelbaar, de ene dag gaat het super, de andere dag krijg je hem niet eens fatsoenlijk een rondje door de bak.
Wat was ik om die redenen toch trots op deze foto!
Ook met het longeren ging het steeds beter, hij kreeg meer spanning in zijn lijf en ging zich meer focussen op het werk in plaats van zijn omgeving
Qua uiterlijk is hij van een iel en schraal ventje veranderd naar een grote jongen. Er zijn wat meer vetjes bijgekomen, zijn vacht ziet er goed uit en langzamerhand komen er ook meer spieren bij kijken
Maar het is en blijft een eigenwijs boefje
Inmiddels gaat het super met rijden, mijn instructrice rijdt hem ongeveer 2x per week en hij doet het bij haar super. Gezien mijn spanning ga ik er alleen op als hij bij haar braaf is geweest en dat wordt steeds vaker! Ik begin hem steeds meer te vertrouwen en heb ook mijn eerste drafpasjes gemaakt.
Mijn doel voor 2013? Lekker zelf beginnen met rijden en rustig aan verder oppakken. Ik kan niet wachten tot de dag aanbreekt dat ik hem zelf uit zijn stal kan plukken en er op kan springen om even lekker te rijden! Hier werken we dan ook rustig naar toe. We hebben de afgelopen 2 jaar al genoeg tegenslagen gehad, nou wordt het tijd om met sprongen vooruit te gaan
Maar het allerbelangrijkste, lekker van elkaar genieten en lachen om de grappen van mijn 'kleine' lolbroek Ferro
