
We besloten vorige week ieder jaar 10 november traditioneel te vieren te paard. Gisteren deden we dat in de bossen van Putten. Het Solse Gat opgezocht.

Het pad dat we af moesten. En ik kon er geen foto van maken maar aan de rechterkant stond...... jawel... HENK DE EZEL. En Henk maakte geluid.


Nog eentje met een Rekkekoppie


Yep, we gingen de goede kant op. Dat was dan ook de enige keer dat we goed gingen


Zijn ze lief he



Mijn geliefde aan de andere kant van het Solse Gat.

Maar snel besluit hij zijn geliefde weer op te zoeken.


Waar zijn ze dan?

Maar zijn geliefde besluit van hem heen te gaan


daar is het veel mooier. Waar is Raaki's hoofdje dan?

toch besluit ze dat ze liever veilig terugkeert naar haar geliefde


mooie oorjtes voor een mooi gat.

Het Solse Gat

Wij kunnen heus ook crossen hoor


Daarna raakten wij de weg kwijt. En het bos daar is groot. Het werd al wat schemerig dus toen wij de weg zagen zijn we uit veiligheid daar maar gaan rijden. Na een half uurtje waren we weer terug bij de veewagen. Daar afgezadeld en de paarden op wagen gezet. En toen volgde er traditioneel weer die innige zoen


Op naar hopelijk nog heel veel jaren samen met deze geweldige vent. Ooit zei hij 'eens kijken of ik jou dan kan temmen', toen ik hem waarschuwde voor mijn temperamentvolle karakter. Ik lachte hem uit. Maar nu, een jaar later is er dan dat Faseltje dat toch enigzins getemd is. Is het hem toch gelukt. Zo iemand moet dan toch de ware wel zijn niet?