Geplaatst Morgen is de dag dat ik jou 3 jaar de mijne noemen mag !!!
Goh wat is de tijd hard gegaan .
Weet alles nog als de dag van gisteren ...........
Op 21-11-2009 kwam je in mijn leven , en wat zag je eruit eigenlijk vond ik je maar niks .
Je was totaal niet mijn type paard , maar na een paar weekjes vond ik je helemaal geweldig !!
dag 1 bij mij .....
van zo een angsthaas en bang van alles , veranderd naar een paard met karakter mijn pitbull .
eerste jaar , lekker rijden en we hebben ook aardig wat lessen genomen , het ging eigenlijk zo lekker dat iedereen zei dat ik wedstrijden met je moest gaan rijden .
jij kon het wel , maar ikzelf durfde dit niet zo goed en tot op de dag van vandaag hebben we nog niet eens 1 wedstrijdje gereden haha .
Heel veel plezier gehad , lekker rijden , longeren , de wei op , heel veel foto's gemaakt , je kan het eigenlijk allemaal niet opnoemen maar we hebben het geweldig gehad.
Je gaf me zo een geweldig gevoel , van zo een paard heb ik altijd al gedroomd ......
Op een dag besloten weer lekker met je te gaan rijden , en wat liep je weer geweldig zoals je altijd deed , en ineens ging het mis je zakte door je rechtervoor been heen .
Ben me kapot geschrokken en wist niet wat ik moest doen .
Omdat je zo slecht liep gelijk de dierenarts gebeld , moesten eventjes gaan stappen en als het nog niet over was weer bellen .
helaas liep je nog steeds niet goed , en weer gebeld .......
uitverdoven en toch besloten om foto's te maken .
Op 16-08-2010 kreeg ik te horen dat je hoefkatrol klasse 4 had , toen ik het getal 4 hoorde wist ik dat het niet goed was , maar eigenlijk besefte ik nog steeds niet goed hoe erg het was .
na een gesprek met de dierenarts wist ik dat het ernstig was en mijn wereld storte in !!
Je moest herstellen en zou voor 3 maandjes de wei opgaan ......
helaas zonder succes want je kreeg daar een ongeluk en man wat zag je been eruit , dus je bent gelijk naar huis gekomen .
gelijk op speciaal beslag laten zetten en dat ging super .
er is me wel gelijk gezegd dat we 3 optie's hadden pijnstilling , operatie , of inslapen.
We hebben samen maandjes gestapt , het was opbouwen en je liep weer kreupel .
maar toch samen veel plezier gehad , elke dag met jou was een feestje !!
Uiteindelijk liep je goed en hebben we toch een tijd gereden , maar ineens begon je rechtsachter kreupel te lopen.
Weer stappen , stappen en nog eens stappen maar het werd maar niet beter .
dus weer naar de dierenkliniek toe ..........
Op de foto's niks te zien , goh wat was ik blij , dus echo laten maken .......
je had een peesblessure aan de interosseus pees hoog in het achterbeen , dus weer een maandje stappen , en op de pijnstilling wat eigenlijk goed ging ook van je hoefkatrol had je ook geen last .
na een maand weer een echo laten maken en er was flink veel verbetering .
gelukkig ben je goed hersteld van die blessure en nergens geen last meer van gehad.
op de dierenkliniek voor de echo........
Ondertussen is daarna nog vaak de dierenarts geweest omdat het toch niet ging zoals het moest .
ondanks dat ik positief moest blijven , heb ik het altijd wel moeilijk gevonden want we hadden altijd wel wat .
hebben daarna toch nog maanden kunnen rijden , en hebben het leuk gehad samen !!
En toen.........
rechtsvoor weer kreupel , stappen dierenarts erbij, opbouwen en weer terug bij af .
zo is het eigenlijk een tijdje gegaan , todat de dierenarts zei waarschijnlijk heeft ze weer last van haar hoefkatrol dus moeten we toch gaan kijken hoe of wat en mischien moet je dan toch die operatie overwegen .
toch besloten erover na te denken en hebben het rustig aan gedaan .
Vond zelf pijnstilling niks, daar stond je al een tijdje op dus had ziets van dat gaat niet werken.
Uiteindelijk besloten dat ik toch die operatie wou , dus de dierenarts gebeld en daar ging ik met me mapje met vragen .
Anderhalf uur gesproken en al me vragen waren beantwoord , was er eigenlijk voor mezelf al uit maar moest er toch een maandje over nadenken omdat het toch niet niets was .
je hebt lekker een maandje vakantie gevierd op de wei !!
je liep super goed , maar had zoiets van niet aan denken het met toch gebeuren anders blijven we bezig en daar wordt jij zelf ook niet vrolijk van .
ik zag gewoon aan je dat je jezelf niet was , je was gewoon niet de zoë die ik eerst had.
en toen was het eigenlijk zover dat ik het moeilijkste telefoontje ooit moest gaan plegen .
steeds maar uitstellen , en na aandringen van mensen toch maar gebeld want het moest gebeuren .
Afspraak gemaakt en het zou 28 augustus gebeuren .
ondertussen ben ik zelf vanaf het moment dat ik wist dat de operatie zou komen tot de dag zelf 5 kilo afgevallen en wat voelde ik me rot .
dag voor de operatie 2 september......
dag ervoor voicemail ingesproken , de arts die het zou uitvoeren was ziek dus het zou een week later gebeuren op 3 september .............
nog een week lekker getut samen en toen was het zover .
samen met sabrina richting de dierenkliniek om jou weg te brengen , daar liep ik dan met me zwabber benen en wat was ik bang .
uiteindelijk stond je in de dierenkliniek en besefte ik dat het echt ging gebeuren en barste in tranen uit .
heb je achter moeten laten en zou gebeld worden als het allemaal klaar was .
nog met me stomme hoofd langs gereden , en toen zag ik dat ze met je bezig waren ik werd helemaal gek .
Een beeld die ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet vergeet ........... terwijl jij het waarschijnlijk allemaal al vergeten bent haha .
ik werd gebeld , alles was goed gegaan alleen je had veel bloed verloren .
ben de volgende dag bij je gaan kijken en jeetje wat zag je eruit .
je was ineens weer super bang , en je was je vertrouwen in mensen duidelijk even kwijt .
je hebt een paar dagen op de kliniek gestaan en ze hebben je super verzorgd , ik wist dat je in goede handen was .
Eindelijk kwam de dag dat je weer naar huis mocht , omg wat was ik blij zit nu ik dit type gewoon met een grijns op me gezicht .
de ouders van gab waren zo super lief om je te halen .
daar gingen we op naar de kliniek , voor het eerst die stal uit en ach wat liep je voorzichtig .
aangekomen op stal moest je iedereen laten weten dat je weer thuis was .
Wat een geweldig maar toch verdrietig moment vond ik dat , vooral hoe je de gang doorliep naar je stal waar je 2 weken zou blijven staan .
de boxrust verliep super , je had er totaal geen last van en je vermaakte je wel , vind ik niet gek want het leek wel een 5 sterren hotel .
in de tijd van je boxrust ......
het fruit dat ik voor je gehaald had .......
toen mocht je de stal uit een half uurtje en ik heb je nog nooit zo vrolijk gzien !!
je hebt niets anders gedaan als heel de tijd naast me hinniken geweldig moment .
we zijn daarna weer wezen opbouwen en het ging echt super , je bent vrolijker als dat je ooit geweest was .
ondertussen mogen we weer lekker gaan beginnen .
het was me de stress meer als waard, en het doet me onwijs goed te zien hoe jij je hersteld heb en hoe vrolijk je weer bent .
eerste keer erop na de operatie
Lieve Zoè .
we hebben een onwijze rot periode achter de rug die jaren geduurd heb , en ik hoop dat het nu eindelijk klaar is .
We gaan samen genieten , nog meer als dat we het eerste jaar deden toen we dit allemaal nog niet wisten .
Je maakt mij ontzettend gelukkig , en kan me geen leven zonder jou voorstellen .
ik hoop jou nog lang bij me te hebben , en heeeeeel lang van je te kunnen genieten .
je bent bijzonder , mijn grote schat , gewoon mijn alles , mijn leven !!!
ik hou van jou meisje , al 3 jaar en dat zal ik altijd blijven doen !!!
21/11/2009.......21/11/2012
dikke kus je vrouwtje die heel veel van je houdt !!!!!
