
als klein mannetje in een achtertuin van voormalig eigenaar...

Maar goed, met 15 maanden was het al dit formaat...

3 jaar en aan de hand wandelen..

Net 4 jaar, knuffel van het kind.

6 jaar oud, 3 weken ervoor zijn we samen over de kop geslagen. Was de eerste keer weer proberen en oefenen met NIET bang zijn.

Woeiiiiii kijk mamma ik vliiiiiiiieg

Uh er hangt een vlag over me heen?

Vervolgens durfde ik niet meer te rijden.. en stond meneer vakantie te vieren. Tot ik besloot, of de deur uit, of pensioen stal, OF rijden.
En de vierdaagse hebben we gereden, en gereden, en nog s gereden. 3 opeenvolgende jaren en ineens wisten we samen weer dat rijden leuk is

En dan kom je ook nog je familie tegen. Nichtje en half broer van de grote Vincent.

Vervolgens kwamen we erachter dat Vincent iets beter kon springen dan ik, en het ook leuker vond dan ik. Na een val van voor mijn gevoel van 3 meter hoogte ( hersenschudding, gekneusde ribben etc) heeft mijn instructeur maar een paar sprongen gemaakt.

En dan krijg je ineens een stukje speelgoed van je mens.. een BROER!

En in close up ziet dat er zo uit...

Laatste keer vierdaagse voor mijn vrouwtje heel ziek werd. Ik ben uber gespierd woei!!

Inmiddels is het mensje weer redelijk opgeknapt. WEEEEER op de foto, ik steek mijn tong wel uit...

Maar eigenlijk ben ik best blij dat ze er weer op zit.

Bij deze.. mijn eigen Gelderse parel.. in Zuid Holland :p