Geplaatst In de week voor horse event kwam ik er achter dat er geen stal voor Nilay zou zijn op het terrein. Maar ook dat probleem werd dankzij behulpzame bokkers snel opgelost.
En toen was het vrijdag en er kwam steeds meer op mijn lijstje met spullen die ik niet mocht vergeten. Maar ook daar was natuurlijk een topic voor op bokt. Toen ik dat las was ik al weer helemaal gerust gesteld. In de lijstjes van andere deelnemers stonden geen dingen die ik vergeten was. Mijn lijstje was dus prima compleet.
Zaterdagochtend liepen we wat vertraging op voor het vertrek. Maar uiteindelijk vertrokken we dan toch om 8.30 uur. Na een rit van 2,5 uur waarin ik af en toe een vaag gevoel van spanning kreeg kwamen we dan aan op de pensionstal vlak bij het Horse Event terrein. Daar werden we vriendelijk ontvangen en Nilay’s tijdelijke onderkomen was voorzien van een dikke laag stro en een pluk prima ruwvoer. Ik kon hem daar met een gerust hart achter laten om het terrein te gaan verkennen.
Eenmaal op het terrein moest ik toch wel even slikken… het is wel erg indrukwekkend! Wel hele vriendelijke mensen bij de inrijpiste die me meteen vroegen in welke ring ik dan moest rijden en die me uitleg gaven over hoe ik daar met mijn paard moest komen. Wat een opluchting toen ik de route daarna liep en zag dat die door wat bosjes ging om daarna direct in de piste aan te komen zonder door publiek te moeten.
We besloten om even te gaan kijken bij de demonstratie working equitation voor ik terug naar Nilay zou gaan om hem te zadelen. Ik heb elke paar minuten op mijn klokje gekeken. Maar kon toch wel erg genieten van deze prachtige sport. Dat lijkt mij ook wel wat met Nilay!
Tegen het einde van de demonstratie ben ik naar Nilay gegaan. Ik heb lekker de tijd genomen om hem nog even te poetsen, een appeltje te geven en hem te zadelen. Een uur later reden we samen het erf af. De staleigenaresse wees me hoe ik het meeste verkeer kon vermijden. Dat bleek een heerlijk ritje te zijn over zandpaden en zelfs een stukje door het bos. Nilay werd helemaal vrolijk. Rijden in het bos is zijn favoriete bezigheid.
Tja, en toen kwamen ik aan met mijn paard op dat enorme terrein. Hij liep zo de metalen rijplaten over het parkeerterrein op. Maar eenmaal in de inrijring bleef zijn spanning maar stijgen. Normaal kan ik hem overal stil zetten, een lang teugeltje geven en hij blijft staan… nu dus niet! Hij bleef maar dribbelen en draaien. Zo erg dat mijn vriend al tegen me zij dat ik de piste niet in moest gaan als ik twijfelde. Gek genoeg had ik helemaal geen twijfel. Maar om de rust enigszins te bewaren zijn we maar wel de renbaan op gegaan en zijn we tussen de bomen gaan staan. Nilay veranderde meteen. Niet dat hij stil wilde staan (we waren weer in het bos!). Maar hij werd wel weer vrolijk.
Toen was het tijd om de ring in te gaan. De andere deelnemers waren er nog niet. Maar het leek me verstandig toch maar vast te gaan en gewoon te zien wat er zou gebeuren. In eerste instantie stapte hij keurig door. Zelfs toen de attributen neergezet werden. Hij keek lekker rond maar bleef te controleren. Ook toen de andere paarden de ring in kwamen. Het werd anders toen we aan de slag gingen met de verschillende opdrachten. Een keer viel ik zelfs zowat van hem af. Uiteindelijk bleek voor ons het stilstaan echt een te grote opgave. Nilay was gewoon te gespannen. Dat werd ons doel dan ook; tussen de balkjes op het gemak stil kunnen staan. Daarvoor was de oefening; tempo maken, halt houden, teugelruimte en weer recht vooruit weg.
Alhoewel de langzame oefeningen niet zo goed gingen besloot ik al snel om hem toch gewoon in galop te zetten en maar te zien wat er zou gebeuren. Dat bleek een goede beslissing te zijn. Wat hebben wij een lol gehad met de laag hangende ‘takken’! We ontvingen zelfs applaus van het publiek! En ondanks zijn spanning gaf hij daar juist helemaal geen reactie op. Wat was ik ontzettend trots op mijn paardje!
Aan het eind (dat veel te snel kwam!) ging ik nog even naar Karin om haar te bedanken. Toen kregen we nog een groot compliment. We zouden nog ver kunnen komen. Volgens haar is Nilay een heel slim paard. Leuk om te horen natuurlijk.
Na de clinic zijn we weer via het bosje en het zandpad terug naar stal gereden. Nog even flink tempo maken en ontspannen. Eenmaal op stal snel afgezadeld, even laten rollen en weer op stal. Daar viel Nilay de waterbak bijna aan. Toch jammer dat er op zo’n groot evenement geen waterbakken staan bij de inrijring. Misschien een goed idee voor volgend jaar?
Na het opruimen van mijn spullen ben ik met de auto weer terug gereden naar het event om nog even in de Bokt lounge langs te gaan en wat standjes te bekijken. Uiteindelijk nog een hoofdstel mee genomen dat geweldig kleurt bij mijn nieuwe zadel.
Ik ben ontzettend trots op mijn ventje en heb een geweldige dag gehad. Ondanks dat we niet alle oefeningen goed hebben kunnen uitvoeren heb ik een heel tevreden gevoel. Dit was onze eerste keer om een evenemententerrein en het ging heel erg goed. Het was een heerlijke leerzame dag en alles is goed gegaan. Meer had ik niet kunnen wensen.
Nu natuurlijk de foto's van mij en Nilay op Horse Event:
1) Op het inrijterrein... veel te veel spanning.
2) In het 'bos' even lol.
3) De piste verkennen terwijl het boktteam hard bezig is de boel op te bouwen.
4) Flink draven.
5) Stoppen in het vierkant en netjes blijven staan. Normaal een makkie. Nu een hele uitdaging.
6) Teugels iets los laten. Hij moet echt stil staan.
7) Mooi! Maar duidelijk klaar om te gaan.
8) En weer weg.
http://i3.photobucket.com/albums/y52/Ma ... C_0541.jpg
9) Eerst zonder 'takken'.
http://i3.photobucket.com/albums/y52/Ma ... C_0570.jpg
10) Klaar voor de start.... af!
11) Duiken!
12) Nog een keer.
13)
14)
15) Door het water.
16)
17) En als laatste de brug waar hij zonder aarzeling overheen ging.
Mocht je nog foto's van ons hebben dan zou ik deze heel erg graag ontvangen.
Plezier straalt er vanaf. 
Ik doe het je niet na hoor! Echt stoer! 
Ik ben al blij als het in draf goed gaat 
