Geplaatst Ik weet het, ik weet de teorie.
Paard kopen is vaak automatisch paard keuren.
Maar wat nou als alles anders loopt.
En nee het is geen klaag topic, ben zowieso blij met der en ze gaat niet weg,
maar toch ben ik zo stom geweest en had het me veel geld kunnen besparen.
Sinds kort waren we op zoek naar een derde paardje.
We waren naar een andere pensionplek gegaan en staan er heerlijk rustig en alleen.
Mijn plezier was weer terug, de pony's waren al leuk, maar niet iedereen op stal.
Toen we de nieuwe plek kwamen wisten we al dat er een derde paardje bij zou komen.
In het verleden heb ik nare dingen meegemaakt op verschillende gebieden en ook heb ik o.a. lichamelijke beperkingen en angsten er aan overgehouden, ook ben tevens nog hypermobiel wat ook veel berperkingen gaf/geeft.
Dus ik had al vrij vlot besloten dat het paardje dat er bij kwam schaapmak moest zijn met van alles en nog wat en niet de jongste meer.
Ik keek alleen serieus naar advertentie's van pony's/paarden ouder dan 10 jaar en mak met van alles en bomproof en bij stichtingen en ook bood ik ons aan bij een mange die een plek zocht voor een paard/pony die met pension mocht.
Manege was er erg blij mee, maar had momenteel niets, met de stichting kon ik niet een paardje vinden waar ik de klik mee had.
En op de 1 of andere manier werd ik telkens weer aangetrokken tot 1 advertie.
Maar dan klikte ik weer verder want ze was toch immers te jong voor me, dat kon toch niet?
Maar alles klopte verder, ze had alles wat ik zocht.
Dit ging een poos zo verder, tot ik er genoeg van had en dan maar een afspraak maakte om kennis met der te maken.
Want dit paardje liet me niet meer los.
En ik was even bij der en toen stond het al vast, zij zou het worden.
We hebben even gereden, ik had al een mega lange tijd niet meer op een paard/pony gezeten en was doodsbang.
Maar het vreemde was ik deed met haar dingen dat ik nu helemaal niet meer met een vreemd paardje durf.
Ook wou ik iets doen en net op het laats schiet het me te binnen dat ik dat helemaal niet kan doen,
want ik kende haar helemaal nog niet.
Dus koop was gauw besloten en ik sloeg zonder na te denken een stap over.
De keuring.
Paardje was erg onzeker en wat van slag toen ze bij ons kwam en had tijd nodig.
Nou ja we hebben geen haast en hebben alle tijd nog voor ons.
Toen kwam het moment dat de eerste les aanbrak.
Eerst gelongeerd en ze liep kreupel.
Daar ging de lang verwachte les op m'n eigen paardje.
Paard rust gegeven en afspraak gemaakt bij de smid.
Die kon niets aan de hoef zien.
Dag erna nog rust gegeven en toen gelongeerd.
Je zag niets aan der lopen, maar haar hoofd ging alsmaal op en neer als ze rechtom liep.
De zelfde hand als waar ze toen aan de longe ook kreupelde.
De volgende dag wou ik het weer proberen hoe ze liep en aan de hand daarvan de va. laten komen of niet.
Toen gooide het weer roet in het eten, veel regen dus glad weiland, dus niet kunnen longeren.
Gelukkig kon het vandaag wel.
Maar eerst wou ik haar op het harde zien lopen.
Op het rechte stuk niets te zien, op de circel linksom ook niets, maar dan rechtsom.
Het was echt verschrikkelijk.
Je begrijpt, longeren is er niet meer van gekomen en morgen word er een afspraak gemaakt met de va.
Ben zo benieuwd wat het nou is.
Dit paardje hielp me zo met het aan de slag te gaan met mijn angst op het paard.
Ik hoop dat het te verhelpen is.
Lang verhaal maar ik wou het toch kwijt.
