Geplaatst 
Voor de niet-lezers en plaatjeskijkers: het was super leuk!Voor degene die meer willen weten, hierbij het verhaal:
Gisteren samen met een vriendin een buitenrit gemaakt op Belgische trekpaarden. We wilden heel graag een keer op een trekpaard rijden en hadden een beetje rondgekeken waar dat allemaal mogelijk was. En aangezien ik zelf nog nooit op Texel was geweest leek ons dit een mooie gelegenheid. We hebben de buitenrit gedaan bij Jan Plezier.
Ik heb geprobeerd vooraf op bokt wat meer informatie hierover te vinden (ik kan toch niet de enige op bokt zijn die dit wil gaan doen), maar kon heel weinig vinden. Het bleek ook dat ze de ritten onder het zadel nog niet zo lang aanbieden. Daarom hier een uitgebreid verslag van hoe wij het hebben ervaren. En natuurlijk de foto’s
Het contact vooraf was prima, heel duidelijk en gastvrij. We moesten alleen wel van te voren betalen, maar dat bleek ook wel nodig. Degene die niet vooruit had betaald kwam niet opdagen, en ze houden er toch rekening mee. In de zomer mag je overdag niet op het strand, dus kan je os ’s ochtends, of ’s avonds. Wij hadden gekozen voor de avondrit (de ochtendrit doet het rondje tegenovergesteld).
Daar aangekomen bleken de hoofden van deze paarden toch echt groter dan we ons hadden voorgesteld. Heel erg mooi. Ze waren ook echt onwijs breed en heel machtig om te zien. Ontzettend gaaf. De paarden zien er overigens allemaal prima verzorgd uit en ze staan lekker op het land. De paarden die ook voor de kar lopen hebben ijzers. Een paar rijden (nog) alleen onder het zadel, en die hadden geen ijzers.
De paarden werden voor ons opgezadeld, omdat ze zeker wilden weten dat de zadels er goed op lagen. Je gaat toch drie uur weg, dus als het zadel niet goed ligt, is dat niet fijn voor het paard. Ook het haranchement zag er prima uit, een aantal met een trekzadel, een aantal met een dressuurzadel.
We waren met een klein groepje (ze rijden ook niet met grote groepen), van vier personen en de begeleider. Vervolgens werden de paarden verdeelt. Hierbij werd rekening gehouden met je rijervaring. Aangezien de andere twee meiden wat minder vaak hadden gereden, kregen die de wat rustigere en ik vermoed ook degene met de wat makkelijkere gangen. Ikzelf ben begonnen op Tessa, de benjamin van het stel. Nog maar vijf jaar en nog niet zolang bij de kudde. Mijn vriendin reed op Bella, met de bijnaam het renpaard. We hadden van te voren al overlegd dat we in de pauze gingen wisselen van paard.
Aangezien ik meestal op een dressuurzadel rijd moest ik erg wennen aan het trekkerzadel. Mijn vriendin was gewend op een boomloos zadel te rijden, dus die moest daarentegen heel erg wennen aan het dressuurzadel. We mochten zelf het hoofdstel in doen en er kwam iemand aan met een krukje om je te helpen opstappen. Vervolgens moesten we even kort proefrijden in het land. Zo konden zij zien of je een beetje lekker erop zat, en kan je zelf heel even wennen. De paarden zijn alleen niet gemaakt om rondjes te rijden, dus al snel vertrokken we.
Wij reden vanaf het land gelijk een ruiterpad op in het bos. De meeste ruiterpaden zijn mooi breed, dat hebben de paarden ook wel nodig met hun hoeven. De instructrice begon gelijk met een uitleg over de paarden en zodoende hebben we de hele rit veel gekletst over de paarden en van alles en nog wat. Erg gezellig! Ook werd er verteld dat de paarden gewend zijn aan de lange teugel gereden te worden, heel makkelijk. In het bos lekker gedraafd, later ook stukken galop. De galopstukken zijn redelijk recht, met rustige bochten, omdat de paarden niet heel erg snel wendbaar zijn in het bos. De instructrice keek veel achterom om te zien of het allemaal wel goed ging. Het ging wel hard vond ik zelf, maar dat komt omdat ze echt enorme sprongen maken. Het viel me wel op dat je in galop gewoon kon blijven zitten, lichtrijden was niet nodig zoals ik van te voren had gedacht.
Na ruim vijf kwartier rijden kwamen we aan bij de pauzeplek. Hier konden de paarden worden vastgezet. Ze werden vastgezet aan hun halsband, die ze gewoon omhadden tijdens het rijden. Er was een boomstam waar we even rustig op konden zitten. We kregen koffie/thee of water en een Texelse koek. Erg lekker en er was genoeg voor iedereen. De spullen zaten overigens in zadeltassen.
Na een korte stop zijn we verder gereden en ben ik gewisseld van paard. Voor mij een verademing om weer in een dressuurzadel te mogen zitten, voor mijn vriendin precies contra. We zijn door de duinen naar het strand gereden. Op het strand hebben we twee of drie keer een stukje galop gedaan. De paarden waren hierbij prima terug te houden (omdat je meestal met langere teugel rijd, was een beetje druk al genoeg), er werd niet geracet, maar het ging wel hard. Ik zat toen zelf op Bella, het renpaard. Heel erg leuk, die heeft een ritme van een kleine pony, dus ik schoot erg in de lach, en ze wilde graag heel hard, maar was prima te besturen. Ook lekker door het water gereden, dus behoorlijk nat geworden.
Vervolgens door de duinen en een klein stukje bos weer terug richting stal. Hier nog een drafje en galopje gedaan en toen merkte ik overigens echt wel dat ik erg moe was en dat mijn benen het wel genoeg vonden. De paarden daarentegen hadden er nog zin in!
Teruggekomen hebben we de paarden afgezadeld, ze kregen te eten en werden ondertussen afgespoten en vervolgens in het land gezet, met nog meer eten. Wij kregen nog een bittertje aangeboden, een Texelse strandwandeling, erg lekker. Al met al waren we moe en voldaan, maar vonden we het een super rit!
Om heel eerlijk te zijn vonden we vooraf de prijs nog wel een beetje een drempel, € 60,- per persoon. Achteraf gezien was dit het zeker waard. Je rijdt drie uur, omdat je dan echt een rondje rijdt, anders moet je heen en weer over het drukke deel van het strand, niet echt ideaal. Daarnaast kosten de paarden in onderhoud ook wat meer dan een gewoon paard. En je krijgt wat te drinken en een koek in de pauze, dus dan valt het eigenlijk wel weer heel erg mee. Het was het zeker meer dan waard.
Om niet geheel ongenuanceerd positief te zijn, een kleine kanttekening.
Bij aankomst was het erg druk, ook met mensen die ruiters komen afzetten, de mensen die nog bezig waren met andere paarden die voor de kar hadden gelopen en de mensen die aan het zadelen waren. Een kleine voorstelronde en wat uitleg was hier prettig geweest, maar anderzijds had je hier ook nog genoeg tijd voor tijdens het rijden.
Houd er rekening mee dat je na de rit naar de bakker wil rijden voor de koek, en naar het wijnhuis voor het bittertje, deze waren erg lekker!
En mijn rijlaarzen vonden het strand niet heel erg leuk, met name de rits, maar na een wasbeurt en wat vet waren mijn laarzen toch ook tevreden en voldaan.
Verder kregen wij te horen dat ze ook aan het nadenken zijn over bijvoorbeeld dagtochten met lunch etc. Dus mocht je iets anders willen dan wat er op de site staat, zeker de moeite waard om te informeren.
Een heel verhaal, maar het was dan ook echt ontzettend leuk en zeker voor herhaling vatbaar. Heb er nu alweer zin in!
Groot hoofd:
De paarden klaar voor vertrek:
Vlak voor de pauze, een kwestie van op het juiste moment nemen. Ze had last van een vlieg, schudde even met haar hoofd, maar ze lijkt wel een wilde hengst!
http://www.mijnalbum.nl/Foto-ZKIDCMFF.jpg
Ik op tessa:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-H7GXPTLI.jpg
De paarden in de pauze:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-MZGI6PEJ.jpg
Opweg naar het strand:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-F3MMDE7L.jpg
En nog even ikzelf op strand
http://www.mijnalbum.nl/Foto-XSQOMDIW.jpg
Met een echte trekpaard houding
http://www.mijnalbum.nl/Foto-HNAKCFZQ.jpg
In draf (en ook galop) door het water:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-FNC68XUC.jpg
). Het is echt een aanrader en een mooi stuk van Texel wat je ziet. 
