Geplaatst Enkele jaren geleden zag ik op slawik.com foto’s van berberpaarden. Vooral de hengst Chamel maakte erg veel indruk op mij. Toen ben ik gaan uitpluizen hoe het gesteld was met het karakter en de gezondheid van het ras. Hoe meer ik las, hoe verliefder ik werd op het ras.
Ik ben toen langs gegaan bij Al Mansour, op de grens tussen België en Duitsland. PRACHTIGE paarden hebben ze daar, zowel de hengsten als de merries.Enkele maanden later heb ik besloten om naar het Berbertreffen ergens midden in Duitsland te gaan. En ja hoor, ik was weer helemaal verliefd. De paarden, inclusief de hengsten waren zo kalm! Bovendien lijken Berbers niet zo fotogeniek; op de foto maken ze veel minder indruk dan in het echt.
Na het Berbertreffen heb ik een fokkerij in Oostenrijk gemaild, die een paar hengsten heeft staan die mij erg aanspreken, met name Forband des Aures. In verband met mijn studie kon ik destijds nog geen Berber mee naar huis nemen. Vanaf dit jaar ‘past’ het echter wel. Ik heb echt een jaar uitgekeken naar het bezoek aan de fokkerij. Het hele voorjaar checkte ik welke veulens er geboren zijn. Ook had ik de achtergrond van de dekhengsten, en zo mogelijk van de merries, helemaal uitgeplozen.
Er staan 2 dekhengsten waarvan de stamboom ver teruggaat. Dit omdat zij van de staatsfokkerij in Algerije afkomstig zijn. Het gaat om Lazem en Lasnami . Verder hebben ze Samouraille en Aghilasse geïmporteerd uit Marokko. Alletwee ook prachtige paarden met een super karakter. Dan staat er nog een hengst, Jaouad. Hem vind ik werkelijk wonderschoon. Hij is erg indrukwekkend! Hij is 100% Berber, maar minder koel in het hoofd dan de anderen. Maar dat kan natuurlijk ook komen doordat hij een import paard is.
Verder staan er nog een aantal hengsten uit eigen fokkerij; Siegfried des Balmes, Quasper des Balmes, Phils des Balmes en Moustique. Quasper is een Berber Arabier, maar heeft een super karakter. Ook Moustique en Phils zijn Berber-Arabieren. De Berber-eigenschappen lijken echter dominant. In mijn ogen hechten mensen in het geval van Berbers en Berber-Arabieren wel iets te veel waarde aan het papier. Een Berber-Arabier kan er meer uitzien als een Berber, dan een ‘zuivere’ Berber. Hetzelfde geldt voor het karakter.
Eenmaal aangekomen zijn wij hartelijk verwelkomt door Philippe (die perfect Duits spreekt) en Claire (die zo goed mogelijk Engels sprak). Ze zijn ontzettend lief voor ons geweest. Ik heb vooral veel met Claire gepraat en ze was ontzettend eerlijk over welke paarden volgens haar goed zijn, welke paarden een makkelijk karakter hebben en welke wat meer pit hebben.
Ik was opzoek naar een merrie. Dit is een vereiste voor de stalling die ik heb gevonden. Daarnaast wilde ik een veulen van dit jaar, een jaarling of een tweejarige. Aangezien het lente was, stonden de paarden niet op het terrein bij hun huis, maar verspreid over verschillende weiden. De grootste groep staat op bergweiden.
De eerste paarden die we bekeken waren een jaarling en 2 tweejarigen met veel wit. Zij konden niet op de bergwei vanwege het verbranden van hun neus. De jaarling is van Aghilasse, de cremello(?) tweejarige ook en de palomino is van Samouraille.
De jaarling was nog wat schuw, maar zocht wel toenadering. De andere twee waren er aanhankelijk. De cremello sprak mij erg aan. Daar zijn we dus nog eens naar terug gegaan.
Die middag zijn we naar de bergen gegaan. Het was nog best een wandeling naar de paarden toe, want het terrein was erg groot. Hier stonden de hengstenveulens van dit jaar, en de 1-, 2- en 3- jarige merries. Er waren zoveel paarden dat ik niet wist waar te beginnen!
Klein deel van de kudde
Claudius
Aangezien mijn voorkeur uitging naar een veulen of een jaarling, ben ik eerst maar op de jaarlingen afgestapt. In eerste instantie moest de groep niets van ons weten. Er liep er eentje redelijk dicht langs me, dus die kon ik aaien. Ze bleef echt zo staan van, ‘hee, dit voelt toch wel lekker’. Dus ik wat met dat paardje gekroeld. Was echt heel fijn, want ze hield echt haar aandacht bij mij en vond alles fijn. De andere jaarlingen hadden veel minder interesse.
Daarna naar een ander groepje gegaan. Hier stond een merrie bij van Quaspar des Balmes. Een erg lief dier (en zo zijn al zijn nakomelingen!). Bleef ook echt lekker bij je staan en genoot van alle aandacht. Er was ook nog een tweejarige valk die ik erg leuk en lief vond, maar deze wilde Claire graag als fokmerrie houden. Claire raadde mij ook nog een prachtige tweejarige aan, van Jaouad (ik heb echt een zwak voor Jaouad, maar dat wist Claire niet eens!). Ze was werkelijk heel erg mooi, vooral in vergelijking met het eerste paardje wat ik had geaaid, dat was echt een lelijk eendje.
Toch sprak het karakter van het paard mij persoonlijk minder aan. Ik weet niet waarom, want ze bleef braaf bij je staan etc. Maar ik had eigenlijk mijn keuze al gemaakt …
Ik ben nog een keer terug gegaan naar de eerste jaarling. Ze bleef weer braaf staan, ondanks dat haar maatjes gewoon verder graasden. Ze genoot werkelijk van de aandacht zonder ook maar een seconde opdringerig te worden. Ik ben ook nog een paar stappen weg gelopen om te kijken wat ze zou doen, en ja hoor, ze kwam naar me toe gelopen. Ik was echt verliefd, hoe lelijk ze ook is. Op de terugweg zijn we nog bij haar moeder langs gegaan. In mijn ogen ook niet moeders mooiste, maar wel ontzettend lief. Ik zie het karakter van de moeder echt terug in de jaarling.
De volgende dag zijn we nog naar de veulens van dit jaar gegaan. Hier stond 1 veulen bij dat me heel erg aansprak; de vader is Lasnami. Het veulen is 100% Berber en de moeder is prachtig. En ontzettend lief.
Het enige nadeel is dat ze nog wat afstandelijk was. Ik kon haar niet aanraken.. Nu trekt dat wel bij, maar het is voor mij erg moeilijk om voor een paard te kiezen dat ik niet kan aanraken… Die werd het dus toch niet. Hoewel ouders mij erg aanspraken en ook het veulen zelf heeft een knap koppie.
Een heel knap veulen van dit jaar, Coline
We zijn ook nog terug gegaan naar die Cremello. Ik heb besloten dat dat hem ook niet werd. Zij was echt een allemansvriend, wat echt heel leuk is enzo, maar toch .. ik wilde echt een eigen maatje. Bovendien hou ik niet zo van cremello.
Het is dus de jaarling van de bergweide geworden. Ik ben echt dolgelukkig. En het grappige is (dat wist ik niet op de bergweide); haar vader is Lazem. Samen met Jaouad is hij mijn favoriet. En het allerleukste; Lazem is de zoon van Chamel! Chamel is dus het paard waardoor ik me ben gaan verdiepen in het ras!
Ook van moeders kant heeft ze erg mooie bloedlijnen (niet dat het mij heel veel uitmaakte hoor, ik heb voor het paard gekozen en niet voor het papier), met Lahdjar als opa.
In december komt ze naar Nederland, ik kan niet wachten!
mooi, krachtig en zo leuk om te zien 
Cremello's hebben blauwe ogen en een creme kleurige huid en geen zwarte vlekjes 
Benieuwd hoe ze er over een aantal jaar uit gaat zien!
