Geplaatst Afgelopen mei 2012 was Cameron precies 10 jaar in mijn bezit!!!!
Cameron is een FriesXDraver. Hij is als 2 jarige in training geweest voor de sulky (ongeveer een jaar voor de wilde draverijen) Dit is niet goed afgelopen waardoor hij weer bij zijn fokker kwam te staan (man die in de rensport zat) Toen ik hem kocht (wou een paard hebben dat kon springen maar geen volle fries en was gelijk verliefd op hem) was hij 5 jaar oud wel beleerd, heel erg doordrammerig en kon zo maar in paniek raken. het enige wat hij kon was normaal stappen en draven en heel hard galopperen, alleen kon hij super springen! en was dan ook relaxt want dat vond en vind hij nog steeds geweldig. Je kon hem ook niet op been rijden want dan vluchte hij in paniek in volle galop weg. Een normale rustige draf en galop zat er dus ook niet in.
Na 4 jaar heel veel les te hebben gehad, accepteerde cameron mijn been en zag hij beengeven niet meer als gevaar en begon zelfs al wat nageeflijk te worden in de stap. Een aantal clubleden van de club waar ik toen bij zat hebben altijd tegen mij gezegt dat Cameron nooit geschikt zou zijn voor de dressuur en ik maar een gewoon dressuurpaard moest gaan kopen.
(heb cameron van mijn opa en oma gekregen mijn oma is een aantal jaren geleden overleden en mijn opa is helaas 3 weken geleden overleden) Dat mijn oma overleed was voor mij de reden om ze te laten zien dat we het wel kunnen met zijn tweeen.
Dus 6 jaar geleden startkaart aangevraagd en gestart Dit ging in de galop natuurlijk nog heel erg hard! en de nageeflijkheid was nog steeds verre van goed en ontspannen. Dus 2 jaar lang 1 tot 2 keer in de maand wedstrijd en steeds tussen de 150 en 165. Daarna hele poos bijna geen wedstrijden gereden omdat Cameron ook totaal niet makkelijk was met trailer laden, en wedstrijd alleen maar stress bij mij bracht. Ik ben toen thuis verder gaan trainen. toen zou ik Cameron in de zomer van 2010 weer oppakken met wedstrijden, maar hij wou met geen mogelijkheid de trailer meer in. dus maar weer thuis verder getraind. Ben toen ook ongeveer met mijn fjord Archibald begonnen in de wedstrijden.
Cameron gewoon lekker doorgetraind.
Ik heb Hem hem in de winter van 2010 weer voor het eerst mee genomen op wedstrijd wat resulteerde in 2x 178 net geen winstpunt. 2 weken later weer wedstrijd, was ik eerste met 182 en twee weken geleden was ik tweede met 184 en tweede proef 183 en net buiten de prijzen! En afgelopen week was ik derde met 179..... en tweede proef 181 dus weer winstpunt erbij. In vier jaar nooit een winstpunt en ineens in amper 2 maanden alleen maar winstpunten en prijzen. Inmiddels zijn we de L1 ook door en heb ik morgen mijn debuut in het L2!!!! Dit is werkelijk een droom voor mij die uitkomt, ik had vanmezelf nooit verwacht dat ik dit zou halen, maar toch!!! Ben dus super trots op mijn mannetje en we hebben nu dus laten zien dat we het wel kunnen met zijn tweeen! Zolang hij het leuk vind (ziet de wedstrijden nu als uitstapje) gaan we gewoon door.
vind het echt super dat hij nu ontspannen is na wat hij vroeger heeft meegemaakt voordat ik hem kocht, hij schijnt geen lekkere start te hebben gehad, hoorde ik dus achteraf, Er is geprobeerd toen Cameron amper 1 dag oud was als veulen om hem ff snel bij zijn moeder weg te halen (niet met een reden) daarbij raakte cameron in paniek en raakte perongelijk 1 van de verzorgers, die verzorger heeft cameron daarna alle hoeken van de stal laten zien (op een niet diervriendelijke manier) Dit is 1 van de dingen die hij dus al meegemaakt heeft toen hij nog maar net op de wereld was. Een aantal jaren geleden heeft hij en ongeluk gehad. Hij is samen met Archibald (mijn fjordsel) over de sloot heen gesprongen in paniek omdat er plotseling onweer losgebroken was. Hierbij heeft hij met zijn achterbeen zijn voorbeen geraakt en vond ik hem dus letterlijk op drie benen in het land. Gelijk naar de veearts vervoerd. Cameron zijn voorbeen lag vanaf de pijp/kogel tot onder de kogel helemaal open tot op het bot en kon niet meer gehecht worden, door alle bacterien die er door het vuile slootwater in waren gekomen. Dus toen heeft cameron 2 weken in het verband in de kliniek gestaan en moest daarna nog een half jaar op rust in het weiland en dagelijks afspoelen met koudwater. Dit is gelukkig ook allemaal goed gekomen. Dat had ik zelf niet verwacht. Er zit nu alleen een groot litteken. Dit was een beetje het levensverhaal van mij en Cameron.
Dag na het ongeluk in de Kliniek.
Eerste week in het weiland na 2 weken in de kliniek, dagelijks moest ik de wond spoelen.
http://3.media.hyves-static.net/1190778 ... 78450.jpeg
spring clinic.
fotoshoot
januari 2011, 1ste L1 wedstrijd
maart 2011
Helaas hebben we 1 maand op een stal gestaan waar de paarden bijna geen eten kregen en in zeer korte tijd erg afgevallen zijn. dat is op deze foto's ook nog wel wat te zien. Dan word je in 1ste instantie verweten dat ze wormen hebben of wat anders onder de leden en dan ineens kom je erachter dat ze gewoon weg bijna geen eten kregen. Ik wist niet dat een paard in een zeer korte tijd (2weken) zo af kon takelen!!!! maar ja helaas met temperaturen tot -15 en weinig eten dan gaat het snel. Hier zijn we ook met spoed zo op de 1 op andere dag vertrokken met 3 paarden.
maart 2012 op ons nieuwe plekje
Cameron April 2012!
dat is mooi geheeld 
!!! 
Nja niet iedereen vind springen leuk. 
