Even ons verhaal vooraf...
Ik ben samen opgegroeid met mijn liefste paardjee

Maaaar, dat zou ons toch nooit lukken, wantja, daarvoor moet je wel erg goed zijn..
Wantjaa, kinderdromen, hoeveel daarvan komen er nou echt uit?
De droom was altijd gebleven, mijn moeder begon met wedstrijden rijden. Toen gingen me zus en ik F-proefjes met Stjarna rijden:

Het ging erg goed. Ook bij mijn moeder. Nadat ik de F11B had gehaald en een redelijke leeftijd had, begon ik ook met officiele wedstrijden.
Net voor deze tijd hebben we onze oude pony in moeten laten slapen: Silvia (voor altijd in ons hart


Doordat we afscheid hebben moeten nemen van deze geweldige leerpony is mijn zus gestopt met paardrijden, waardoor het voor mij mogelijk was om officieel te starten.
Toen mijn moeder M2 ging rijden met Stjarna, begonnen ze het erg moeilijk te krijgen. Na dat mijn moeder 3 winstpunten heeft bemachtigd in de M2, is ook zij gestopt met wedstrijden rijden.
Ik ben overgebleven, ik had een weddenschap gesloten met mijn moeder, dat als ik het ooit zo ver zou schoppen om M2+10 te worden, zou ik een hoedje krijgen (want ja, wie had had ooit verwacht?)
HET DOEL VAN M2+10 WAS BEREIKT ! Me ouders moesten eraan gaan geloven... HET HOEDJE

Toen ik eind vorigjaar mijn hoedje had gekregen, had ik me opgegeven voor enkele onderlinge Z1 wedstrijdjes, toen kreeg ik te horen dat het hoedje er 1-1-2013 uitgaat heb ik de knop met moeite omgezet en ben ik afgelopen weekend, op Texel officieel Z1 gestart. Ik weet dat we er nog niet helemaal klaar voor zijn, maar ach, ik zie het als een deel van de training..
Oefening baart kunst, toch?!

Het weer was DRAMA!! Kreeg Stjarna er niet helemaal doorheen met het losrijden. In de eerste proef verzet, proef net voor het einde afgegroet.
de 2de proef ging beter, alleen ik reed verkeerd






Zondags word er op Texel altijd 1 proef gereden dat weekend, de banen waren 3x niets, door de regenval van de dag ervoor was het een beetje blubberig. Inrijden ging lekker, te braaf gereden en weer verzet, proef wel uitgereden, 186 (bleek ook strenge jury, daar moeten we ook kunnen scoren, maar zoals ik zij, we zijn er nog niet voor de volle 100% klaar voor..)
Genoeg gekletst, hier wat plaatjes van ons losrijden op Texel (nog lekker lang en laag).


Al met al, trots en genietend na de proef


En nog wat foto's van mijn les van gister (Cap is eigen keus, graag geen commentaar):




My proud


(van uitrijden en losrijden geen foto's)
Ik weet dat we nog veel moeten verbeteren, maar we genieten, dat vind ik het belangrijkste
