Geplaatst Eigenlijk ben ik nog steeds te overdonderd om het gewoon op te schrijven, maar ik ga toch mijn best doen.
We gaan even terug in de tijd. Het is vrijdag 23 december 2011. De wekker is afgegaan om 6.30 maar ik besluit (in dit besluit nemen ben ik heel goed) om wat later op het werk te beginnen (flexibele werktijden) en me nog even om te draaien. Ik laat mijn telefoon lekker snoozen want helemaal in slaap vallen wil ik ook weer niet.
Dan gaat mijn telefoon weer. Het is kwart over 7. "Nog heel even!" denk ik bij mezelf. Maar mijn telefoon blijft snoozen. Ik pak hem op, doe een poging om mijn ogen scherp te stellen en zie dat ik gebeld wordt.
In mijn scherm de naam van bokker Sansje. Ik ben gelijk wakker. Als Sans me op dit tijdstip belt is er wat aan de hand. "Niet vergeten te tanken, trailersleutels liggen in de auto, papieren ook nog
en niet vergeten mijn baas te bellen dat er een noodgeval is...." schiet er door mijn hoofd. Ik neem op. "Wat is er?" vraag ik.....Het antwoord is: "Ja, met Sandra, kan je de deur even open doen? We staan hier met een paar mensen en we komen je een ontbijtje brengen...." Ze heeft vast nog veel meer gezegd maar ik was toen al helemaal van de leg. Ik antwoord dan ook: "Ik lig nog in bed!"
Naja, het kwam er op neer dat ik dus mijn bed uit moest en de deur moest openen.....
Ik klauter mijn bed uit (ben aan het verhuizen dus een grote bende), schiet een trainingsbroek aan en een vest en sukkel verbouwereerd de trap af. Ik loop naar de keuken en open de deur. Tussen mijn nog hangende oogleden ontdek ik vier mensen.
Bokker Sansje, bokker Equimotion en twee stalgenootjes
Hoe komen die vier nu weer bij elkaar. Equimotion ken ik van het Gribalditopic, maar hoe komt die nu toch bij Sans.... en hoe komen die dan weer bij twee stalgenoten....
Ik snapte er helemaal niks van 
En met zijn vieren hadden ze een lol
Achter me aan liepen ze naar binnen. De keukenkasten werden open getrokken (was blij dat ik dat nog niet ingepakt had) en er werd een kopje thee gezet. Ik werd neergezet op de bank en moest het allemaal maar laten gebeuren.
Natuurlijk, als er eentje een planner en control-freak is, ben ik het wel. Maar goed, ik had geen keus...... LOSLATEN.... dat heb ik die ochtend een paar keer gehoord
Er werd verteld dat ze me zo mee zouden nemen....... maar waarheen werd niet verteld. Ik zou daarna helemaal ontspannen zijn.....Ik hoefde geen paardrijkleding aan (vond ik geen stomme vraag) en moest daarna gewoon gaan werken. Mijn baas was op de hoogte
en ik mocht later beginnen......Owjee dacht ik... een massage ofzo
Gelukkig mocht ik douchen en heb dus in notime even achterstallig onderhoud gepleegd.... 
You never know..... 
Na het douchen mocht ik de auto in en gingen we op pad. Equimotion achter het stuur (Ze woont toch in Deventer????) en waar gingen we nu toch heen?
Onderweg ging het over koetjes en kalfjes. EM had gelogeerd in de buurt en ook de auto was geregeld....
Ik snapte er nog steeds niks van
We reden naar Prinsenbeek en daar gingen we van de snelweg af. Maar waarheen.... we reden terug, nog een keertje verkeerd en reden een terein op. Daar stond een loods met een trailer....
Ik probeerde nog: " Het was toch niks met paarden????" En kreeg geen antwoord. Toen zetten EM de motor uit en vroeg: " Weet je waar we zijn?" "In Prinsenbeek, duh..... , maar verder geen idee" antwoorde ik. In mijn hoofd varieerde de mogelijkheden van massage, tot extreme idiote uitdagingen, van hoogtevrees afkomen tot een beautyochtend
Maar nee.... dat was het dus niet. EM zei dat ze het zo rot voor me vond dat ik eigenlijk een beetje gestopt ben met Whatnow met wedstrijden, en heel langzaam doe, omdat we zo snel gingen in het ZZ zwaar en ik even door alle priveomstandigheden geen slipjas kon kopen.....
Naja, ik had zeg maar wat andere prioriteiten En dat er eigenlijk best wel veel mensen waren, die mij die jas wel gunden..... maar aangezien het zo'n uitgave is..... niemand er iets mee kon. Hoe het toen allemaal verder gegaan is weet ik even niet meer, maar dat kan ze zelf best toevoegen.....
Het komt er dus op neer, dat ze via bokt en facebook een oproep gedaan hebben om een willekeurig bedrag te doneren om mij te verrassen en op deze manier mij een slipjas aan te laten meten
Nou, ik weet nu absoluut hoe het is om je FLABBERGASTED te voelen. Ik voel me NU namelijk nog steeds zo
Ik geloof dat ze het wel 100 keer hebben herhaald, het hele hoe en wat, dat binnen 24 uur de helft van het bedrag bij elkaar gespaard was, binnen drie dagen het volledige bedrag. Dat mijn sponsor, NT ruitersport, de contacten gelegd hebben met de levaranciers van Kentucky, dat er in topics vragen gesteld zijn over jasjes en merken, dat ik uitgehoord ben over jasjes en merken, dat mijn posten nagelezen zijn tot weet ik wanneer om te kunnen ontdekken hoe laat ik aan het werk ga, dat mijn ouders het restant zouden bijleggen als ze tekort kwamen, dat NT ruitersport een Kentucky bijpassende rijbroek zou sponsoren en dat er ook op mijn stal geld opgehaald is.
Kortom, to much info, traantje wegpinken en verder FLABBERGASTED rondkijken......
Uit de auto dan maar en LAAT HET MAAR GEBEUREN!
Binnen kregen we een kopje thee en werd het verhaal nog eens gedaan. En nog snap ik er niks van en KAN ik het niet geloven
Dan mag ik een jas aan....en wacht ik af totdat ze zeggen: "Daar staat de camera, hahahaha! Dit is candid camera!"
Jaja, jullie banketstaaf maar wat! Ik word echt in de maling genomen....
Het staat wel echt supergaaf... zou het dan echt...????
Jullie nemen me ECHT in de maling hoor.... of is het toch echt....
Het is gewoon echt zo, maar wat onwerkelijk
Ik mag zelfs de kleuren uitzoeken.....
En daar zitten we dan....
En zo wordt het dan.....
Whahahahahahaha, en nog is het onwerkelijk hoor
En zo wordt tie dan:
Donkerbruine jas, beige kraagje en driehoekjes en een strasrandje langs mijn kraag
In de auto zijn de namen opgelezen van iedereen die meegedaan heeft. Van familie tot vrienden maar ook mensen die ik gewoon alleen van bokt ken, maar nog nooit ontmoet heb
Hoe bizar voelt dat....Ik werd vervolgens afgeleverd op mijn werk en heb daar de rest van de dag WOG gehad.... er kwam niks meer uit mijn handen.
Op stal werd ik vervolgens nog verrast door een aantal stalgenoten die de inzameling gemist hadden. Ik krijg bijpassende handschoenen en mijn startgeld wordt betaald van mijn LT debuut.
Ambre levert extra wc-rollen want met als die aandeelhouders van de frack wordt er natuurlijk wel prestatie verlangd
Zelfs nu ik dit zit te tikken ben ik weer overrompeld en kan ik eigenlijk nog niet bevatten wat er allemaal gebeurd is en dat ik gewoon een slipjas heb mogen uitzoeken in de kleurtjes die ik wilde.....
Rest mij niks anders dan de training weer op te bouwen en sjeng aan de geng te gaan met mijn oranje topper en komende zomer de overstap te maken naar de PSG......
En via deze weg wil ik dan ook iedereen bedanken die hieraan meegewerkt heeft. Jullie hebben denk ik ook geen idee wat een enorme oppepper dit geweest is. Echt duizend maal dank..... Heb er eigenlijk geen woorden voor!
De bovenste foto's zijn gemaakt door EM, de laatste foto is gemaakt door Aquatje
