Geplaatst Daar aangekomen waaide het toch wel heel erg hard. Maar wij zijn geen mooi weer ruiters
, dus gingen we toch het strand op. Het paard van mijn vriendin, een Friese merrie, die kent het strand goed, en was ook niet zo onder de indruk van de hoge golven en het losse zand dat over het strand waaide. Maar mijn paardje (KWPN) is nog niet zo vaak op strand geweest en vond het wel heel erg spannend! Die moest ik een paar keer tot kalmte manen. Toen we net een beetje goed op weg waren zagen we in de verte een paard door de branding galopperen. Toen het paard steeds dichterbij kwam zagen we tot onze schik dat er ook geen ruiter ( meer ) op zat! 
Wij dachten dat er iemand afgevallen was en reden richting het paard. Maar het paard had helemaal geen zadel op, en liep aan een halster en een longeerlijn. Het paard leek erg in paniek, en ik dacht : Die is zich rotgeschrokken, en stiknerveus, misschien kunnen we hem vangen ( we waren nog steeds een stukje van het paard verwijderd, dus dit had ik totaal verkeerd ingeschat)
Het paard kwam op ons afgestormd, en we zagen al snel dat het een flinke woeste hengst was! ( Wel een hele mooie trouwens ) En mijn merrie is hengstig!!! En het paard van mijn vriendin is al een paar maanden drachtig! Het paard was helemaal niet bang, hij was woest!
En hij begon ons te terroriseren! De paarden helemaal van slag en die van mij echt flink over de zeik. 
Die heeft hem een paar trappen verkocht, maar liep zo te dribbelen en te steigeren dat ik er bijna afkukelde. Gelukkig bleef het paard van mijn vriendin wat rustiger. Maar daar probeerde die bovenop te springen! Dus mijn vriendin heeft hem een paar flinke dreunen op zijn hoofd verkocht met haar zweep. 
Maar het leek wel alsof hij er niets van voelde! Ik ben echt zo blij dat mijn vriendin mee was, met haar stoere, lieve en betrouwbare Fries. Als ik alleen was geweest dan was mijn paard echt zwaar aan de kletter gegaan denk ik.Wij hebben zo een paar minuten die hengst van ons af proberen te jagen( en de paarden hielpen flink mee door flink van zich af te trappen) maar hij bleef bezig! Dus we dachten, wat moeten we nou doen? We zijn langzaam gaan stappen in de richting waar hij vandaan was gerend, terwijl we hem ondertussen van ons af probeerde te vechten. Gekke tinkerhengst! Toen zagen we gelukkig in de verte de eigenaar aan komen rennen, helemaal bekaf volgens mij, want die was al een tijdje bezig om hem te vangen.
Gelukkig kon de eigenaresse hem zo pakken. Die was natuurlijk super blij dat wij daar reden, anders was hij vast nog wel een paar kilometer door gedenderd. Het bleek een dekhengst te zijn...Ja dat idee hadden wij ook al een beetje
Ze waren bezig met een fotoshoot en meneer was ontsnapt...Nou, wij blij dat we van die gekke knol
af waren, en zij blij dat ze hem weer gevangen had...Wij zijn nog even doorgereden daarna, paarden waren zo uit hun doen door het voorval dat ze verder nergens meer bang voor waren 
Dat viel dan weer mee.Maar wat zijn wij geschrokken zeg! Echt hoor dat hebben wij weer.
Maargoed. Eind goed al goed, na een stormachtige dag vol avontuur op het strand...
Het is echt een prachtig beest trouwens. Wit, bruin en zwart zat er volgens mij in.
... Dan heeft de baas daar tot op zeker hoogte ook wel begrip voor. 
