Toen we haar kochten was ze al wel een paar keer (3
) onder het zadel geweest. Maar dat was ergens in december, dus tja, veel bleek daar niet van te zijn blijven hangen want de eerste keer dat ik op wilde stijgen schrok ze zich helemaal wild van het been dat over haar rug moest wat resulteerde in een enorm blauw oog bij mij
want tja, een tuigpaardje doet dan...vooral het hoofd omhoog
dus we wisten waar we op moesten letten
Uiteindelijk zijn ergens in juli voor het eerst echt opgestapt. Iemand op haar, die je dan ook opeens achter je ziet, was dus enorm schrikken! En dan nog iemand met lange benen om je lijf....
Met andere woorden het op- en afstappen hebben we ontzettend vaak geoefend totdat ze dus snapte dat dat niet eng was. Toen waren we in augustus
Maar dan het voorwaarts gaan. Een tuigpaardje gaat uit zichzelf, ook op de wei bijv. bij voorkeur in een flinke stevige draf, hoofd omhoog, staart de lucht in enthousiast voorwaarts. Nu moest ze dus rustig in stap vertrekken (niet bepaald haar favoriete bezigheid, ook niet voor de wagen). Dat lukte eind augustus. En daarna vanuit stap, rustig in draf. Allebei vanuit ontspanning en met mooi gebogen bovenlijn. Dat lukte in september. Nu is het oktober en het begint ergens op te lijken
Natuurlijk moeten ze dat voor de wagen ook hoor, alleen met iemand erop is het heel anders dan met die wagen erachter, zeker voor een nogal pittig dametje als Bente
Zie hier, voor het idee, Bente in stap voor de wagen....

En mijn knapperd in draf.... koppie erop en kijken maar

We zijn nu dus zover dat we netjes kunnen halthouden..... (de foto's zijn van 2 verschillende dagen van afgelopen week, vandaar andere kleding
)
vanuit halthouden netjes kunnen vertrekken in stap ....

we rijden op het veld of in de bak...let niet op mij

al wat meer gesloten en in aanleuning kunnen draven (mijn been zie je er nog niet echt goed tegenaan, langzamerhand accepteert ze het meer, dus het komt goed
)
en lekker uitstappen langs de weg...

Galopperen onder het zadel komt er langzamerhand aan, maar nog niet foto-waardig
.
wat en heerlijk eigenzinnige dame is het toch
heb haar gister nog geknuffeld hoor!

)
ik heb vroeger flink wat paarden beleerd en wedstrijden gereden maar ben heel zwaar geblesseerd geweest, dus vandaar dat ik niet meer veel kan rijden en het op deze manier aanpak. Heb geen zin in gedoe en gestress of onnodige risico's.