Geplaatst Vandaag vraag ik datzelfde terug. Niet aan degenen die ik bijgestaan heb maar aan iedereen die mij nu eens helpen wil. Al is het maar door positieve energie, een kaarsje branden, duimpjes draaien... Vandaag en de komende dagen en weken heb ik steun, hulp, tips en advies nodig.
Het huilen staat me nader dan het lachen....
Hoewel de afgelopen 15 jaar vol met geweldige momenten zit, vol geluk en liefde, tijden van genieten en vreugde, vol goede hoop en gedreven door een enorme wilskracht, wordt dezelfde tijd overschaduwt door onmiskenbaar verdriet, pijn, teleurstellingen en angst. Wat heb ik veel en hard moeten vechten, wat een boel tranen zijn er gevallen. Als ik vertel aan mensen, zelfs proffessionele mensen, wat ik heb meegemaakt in mijn leven, dan schrikken ze en vragen hoe het kan dat ik nog vrolijk en wel voor ze zit. Ik denk dat dit vooral te danken is aan mijn enorme wilskracht, mijn vechtlust, de manier waarop ik geef om mijn paarden. Ik heb veel over voor ze, dus ik vecht er hard voor en vind de kracht binnenin mezelf om iedere dag, ondanks veel ellende en tegenslag, toch door te gaan en alles op alles te zetten om ze weer een fijne dag te geven. Ik merk dat ik de laatste 2 jaar vol ellende en tegenslag, meer als normaal, erg moe ben en niet altijd meer 100% kan geven maar eerder 85 of 90%. Dat geeft niet, die tijd gaat voorbij, deze dip kom ik ook wel weer uit. En ik mag me zo voelen af en toe, ik heb meer dan 1 mensenleven aan ellende gekent in mijn leven. Ik ben erdoor gehard, of misschien zelfs een beetje verdoofd, onverschillig soms wanneer je te dichtbij komt.
2 jaar geleden kwamen wij op deze locatie. Een prachtige locatie, alles wordt ingevuld naar onze wensen, we kunnen het zo gek maken als we zelf willen. En al 2 jaar lang plannen we vooruit, een overdekte rijhal ligt in de planning, wilden we dit jaar maar hij wil toch nog even wachten en het volgend jaar gaan bouwen voor ons. En al 2 jaar lang roep ik, als het buurland te koop komt, dan wil ik het hebben!
Gister was onverwacht en eigenlijk 2 of 3 jaar te vroeg toch die grote dag. Er werdt een te koop bord geplaatst bij het buurland.
En het is te vroeg, ik ben er nog niet klaar voor, we hebben nog geen rijhal en daardoor nog geen omzet. We zijn ook geen bedrijf, wij zijn niet commercieel gericht, we fokken voor ons plezier, voor het rasbehoud, om er van te kunnen genieten. Natuurlijk kon dat niet eeuwig duren, dus wilden we een rijhal. Niet dat wij die nodig hebben, maar met de afgelopen winters in het achterhoofd lijkt het zo'n goed idee. We kunnen dan wat mensen helpen, toch even de paarden losgooien als de landen echt onbegaanbaar zijn. Wat stallen evt. verhuren zodat ik wat hulp heb op stal en een beetje van de huur terug kan "verdienen". En dan een jaar of 2 verder, dan heb je wat op papier en als er dan land vrij zou komen dat aangesloten ligt, dan konden we dat kopen zodat we de andere schuur ook konden gaan verbouwen en zo zou het langzaam aan een paardenbedrijfje worden. Dan zou ik misschien zelfs wat van de kosten van de paarden kunnen drukken erdoor... En dan zou ik meer ruimte hebben om wellicht toch aan mijn kinderwens te kunnen beginnen.
En nu is het zover, 2 of 3 jaar te vroeg... ruim 8 hectare aaneengesloten en aansluitend aan ons perceel! Dat, wanneer dat verkocht is, dan komt het de komende 10 jaar zeker niet weer te koop... Het is dus onze enige kans op dat perceel en ik MOET en ZAL proberen die kans te pakken... We zouden dan bijna 11 hectare hebben. Genoeg ruimte om meer mensen van ons paradijsje te laten meegenieten!
Het is maar 1 kans...
Dit is de enige kans die ik krijg op dat perceel! En al weet ik dat het onmogelijk is nu, ik moet en zal het toch proberen. Ik weet niet hoe, maar ik weet dat als ik het niet probeer dat ik daar zo'n spijt van ga krijgen. Als het onder mijn neus verkocht raakt, dan weet ik dat er tranen gaan vloeien... Mijn hart klopt als een bezetene, het zweet staat op mijn rug en voorhoofd, de zenuwen gieren door mijn lijf....
Ik heb gebeld, ik weet dat het een behoorlijke prijs is en dat ze niet van plan zijn om het in gedeeltes te verkopen. Ook is er geen haast bij, het is nog verhuurd en die huur loopt al jarenlang en zal rustig nog jaren doorlopen indien het niet verkocht raakt. Maar ook weet ik dat er genoeg belangstelling is, er is al zat verkocht tegen dezelfde prijzen in deze buurt.
Ik zal iemand moeten vinden die het kan kopen waar we het van mogen huren of op huurkoop van kunnen overnemen, of voldoende eigen geld creeëren/ophalen om een financiering te kunnen krijgen. De partijen die belangstelling hebben in de buurt, daar zou ik het niet van kunnen huren helaas.
Het is onmogelijk, het is te vroeg, het is de enige kans...
Vandaag is de dag... De dag dat mijn gevecht begint. Het gevecht voor het onmogelijke, tegen mijn verleden, tegen alle ellende die ik gekent heb, voor al het moois dat ik gezien en beleefd heb, voor alle hoop, voor al het goede, tegen de tijd, tegen de vele nee's, voor mijn paardenkinders, voor wat ik kán bereiken, voor wat ik kan bieden, voor mijn plannen om paardenmensen zoals mezelf te kunnen helpen, voor de kans om een steuntje in de rug te kunnen zijn. Ik droom er al zo lang over, ik heb zoveel plannen voor dat land gehad, ik zou zoveel moois kunnen neerzetten waar zoveel mensen van zouden kunnen genieten! Waar jullie van zouden kunnen genieten, mijn medebokkers, voor ontspanning en plezier, voor competitie, voor genieten.
To make each day count...
Het zou toch fantastisch zijn als deze prachtige droom nu werkelijkheid zou worden? Dus met trillende handjes en knikkende knietjes maar vol vertrouwen in het goede van mensen stort ik mij nu in deze strijd. Ik ga op zoek naar mogelijkheden. Ik ga op zoek naar investeerders, iemand die mijn droom kan visualiseren en begrijpt wat een impact het zou kunnen hebben. Hoeveel leven je hiermee in dit gat kunt brengen (
)Zal het lukken om te bewijzen dat je met wilskracht, creativiteit en lef bergen kunt verzetten? of moet ik straks toezien hoe mijn droom uit elkaar spat en het land verkocht raakt... Ik gok op het laatste, dat lijkt het meest logisch
Ik wil je heel veel succes wensen! Als je wilt dan lukt het je!
Het is een geweldige kans, het komt alleen net een paar jaar te vroeg. Ik hoop voor je dat het lukt om het land te kopen 
SUCCES!!!!!!!! 
Tijdens college, tijdens mijn slapen, tijdens tja wat nog meer! 