Ik weet het gewoon niet meer, mijn creativiteit is op en mijn energie is op. Ik heb er geen zin meer in ...
Al jaren probeer ik wat uit mijn pony te krijgen. Na de eerste jaren gewoon gereden te hebben (à la: niet zeiken maar luisteren!) heeft hij mij (via de harde weg) op een bepaald moment laten merken dat ik niet de persoon ben om zo met een paard om te gaan. Ik vond het ook niet leuk op die manier ... Ik ben anders met hem gaan werken, vanaf de grond en dat rijden zouden we wel zien. In die tijd is hij ook echt mijn pony geworden. In het begin had ik wat opstartproblemen zeg maar, maar met behulp van een superlesgeefster zijn we vertrokken en kreeg ik dingen met hem gedaan die ik nooit voor mogelijk had gehouden (simpele dingen hoor, zoals kunnen laten vrijspringen). We waren vertrokken .. het zou misschien langzaam gaan, maar het zou wel gaan, op onze manier, daar was ik van overtuigd

Nu zijn we 2 jaar verder en ik sta op het punt op te geven ... Ik kan niet meer, ik weet het niet meer ... Dat rijden mis ik totaal niet (mijn lichaam werkt toch niet altijd mee) en er is zoveel wat je van op de grond kan doen ... ik heb zoveel plannen en niks gaat gewoon ... Ik kan het niet allemaal via de computer uitleggen, mijn pony is een heel speciaal type en je moet er zoveel creativiteit en energie instoppen om er ook maar iets uit te krijgen ... Soms denk ik "ja, nu heb ik het gevonden en zijn we vertrokken" en dan gaat het ook echt goed, een keer of 2 .. en dan kan je weer he-le-maal opnieuw beginnen ... Ik blijf dus steeds op hetzelfde hangen, kan nooit eens zeggen "ja, nu gaan we echt vooruit".
En je kan dan wel zeggen: basis, basis, basis en van daaruit verder werken ... Maar het probleem is dat hij die basis wel KENT, maar het gewoon NIET WIL DOEN ... Als ik hem elke keer voor elke scheet blijf belonen heeft hij ook iets van: super, ik doe bijna niks en ik krijg alles ... Heb het idee dat hij dan nog minder gaat doen ... Maar beloon je niet voor een bepaald punt is z'n interesse ook zo weg .. Dus ik dacht: ik moet gewoon evenwicht vinden en dan gaat het wel lukken. Maar na jaren lukt het nog steeds niet ... sommige dagen gaat SUPER, maar de meeste keren steek je er heel veel energie in en krijg je er heel weinig voor terug ...
En daar heb ik geen zin meer in

Ik weet niet wat ik nog kan & zou doen ... Mijn lesgeefster heeft het overdruk en iemand anders zoeken zie ik (vanwege zijn karakter) echt niet zitten ... als we een paar mensen treffen wanneer het niet klikt wordt alles nog erger denk ik

Ik ga het hierbij laten .. ik weet dat ik héél veel ben vergeten te vertellen, maar ik kan maar moeilijk jaren in detail gaan vertellen ... Samengevat is het zo dat de "niet banketstaaf, luisteren!" manier bij hem niet werk, dat je heel er moe van bent en niks bereikt hebt, dat het wel kan bij hem op een andere manier maar dat dit zelfs niet blijft lukken ... En ik weet het gewoon niet meer ... Ik wil gewoon fijn naar mijn pony, plezier hebben en samen dingen doen .. maar hier is het "altijd" van vol goede moed beginnen en met een rotslecht gevoel naar huis gaan ... en dat wil ik niet meer ... Mensen zeggen nu al dat ik te weinig met mijn pony doe (rijden is nog altijd hetgeen dat je moet doen natuurlijk) maar als zelfs hetgeen wat ik doe al niet wil ...
Ik weet het niet meer ...
Het is een pracht van een pony en hij is gewoon niet makkelijk ... ik heb daar alle begrip voor (bij anderen zou hij het een stuk minder hebben, ben ik zeker van) maar als gewoon niks wil .... íets kunnen doen waarbij hij enthousiast en blij is (en blijft) zou ik toch wel leuk vinden ...
(wat we nu doen, of tenminste geprobeerd hebben: grondwerk, los longeren, longeren, vrijspringen, vrijheidsdressuur, horse agility, lange teugelen & lange lijnen ... en vroeger dus rijden (TREC, endurance, lange buitenritten etc.) ).