Maar Terschelling is 2 uur varen en dat leek ons voor de eerste keer met de paarden wel erg lang. Dus werd het Texel (slechts 20 minuten op de boot). Achteraf hebben we ons zorgen gemaakt om niks want op de boot ging het super. Op de heenweg hadden Mac en Buffy nog wel erg grote ogen. Maar ze bleven verder rustig. Op de terugweg gaven ze er echt helemaal niks meer om.
Wij zaten in een heerlijk hotel aan de bosrand en Mac en Buffy logeerden op de Eagles Ranch. Daar stonden ze gezellig in een kudde met fokmerries en veulens. Ze voelden zich er erg thuis. Op een dag stond er ineens ook een hengst in de kudde en dat was wel even vreemd


Vanaf de Eagles Ranch kostte het ca een half uur om in bos en duinen te komen. Je moest een flink stuk langs de provinciale weg. Maar dat ging prima

En dan kwam je langs de beroemde manege Kikkert.

Vanaf dat moment kwam je achter elke boom een Duitser met een wandelpony tegen. Ik heb nog nooit zulke diep uitgesleten ruiterpaden gezien. Het leken wel loopgraven! En hier kan het in de Lage Vuursche ook erg druk zijn in het bos, maar dat was niets vergeleken met het bos bij Manege Kikkert. Mac vond het wel gezellig.

We mochten pas na 7 uur op het strand (of ’s ochtend vroeg, maar hallo, wij hadden ook vakantie!). En dan was het er nog best wel druk.

Lekker veel vliegers en mensen die aan het tennissen waren en zo. De paarden vonden het dan ook erg avontuurlijk. En als ik de foto’s terugkijk herken ik bij mezelf ook een enigszins gespannen zit.


Het water in vonden ze echt geen goed idee. Buffy was er met geen 10 paarden in te krijgen.

Bij Mac heb ik nog even het goede voorbeeld gegeven, maar hij tuinde er niet in

Bij elke golf sprong hij weer naar achteren. Tot hij merkte dat hij steeds verder wegzakte in het zand, toen vond hij het echt tijd om te vertrekken.
Terug in het bos kreeg ik zelf ook weer een beetje praatjes


Al met al een heerlijke vakantie en eindelijk een keer op het strand gereden. Maar Texel was qua paardrijden voor mij niet voor herhaling vatbaar. De ruiterpaden zijn schaars en niet goed aangegeven op kaarten en in werkelijkheid. En ik had me vooral erg verheugd op het rijden in de duinen, maar dat kon eigenlijk nergens. De duinen waren grotendeels verboden gebied.
Voor Mac en Buffy is het erg goed geweest om eens een weekje in een vreemde kudde te staan. Ze zijn nog een keertje op visite geweest bij de buren; de wei met een stuk of 20 jonge ruinen was maar 1 draadje verderop, dus waarom zou je dan niet even gaan buurten. De mensen van de Eagles Ranch hebben er nog flink achteraan moeten rennen om de boel weer netjes in de eigen weiden te krijgen.