ook omdat ze zo vreselijk ondeugend kan kijken!
en haar mooie gangen (soms wel erg op z'n boers)
En nu jullie..
Waarom sprak jou paardje je je zo aan? 3 redenen
Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
- denhaag203
- Berichten: 3039
- Geregistreerd: 21-03-02
Waarom sprak jou paardje je je zo aan? 3 redenen
Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-03 14:53
ook omdat ze zo vreselijk ondeugend kan kijken!
en haar mooie gangen (soms wel erg op z'n boers)
En nu jullie..
- Wiesje
-
- Berichten: 2951
- Geregistreerd: 09-12-02
- Woonplaats: America
Geplaatst: 18-08-03 15:02
Haar gangen
Haar eetlust
(sprokkelen voor de vierde: haar karakter
)Bij HEM idem dito
,maar hier nog een vijfde bijsprokkelen (heel stout)
zijn achterliggende verhaal
, omdat hij al zeven jaarop een manege rondgehobbelt heeft met allemaal kneuzen
en steeds chaggie'er werd
, maar eigenlijk gewoon eenschat is en bij ons met pensioen mag
.Ben ik nu heel stout
?? Maar is wel allemaal waar.(zie bij LK: mooi rooi is nie lelluk voor foto's, want ik ga niet
weer allees kopieeren.)
- denhaag203
- Berichten: 3039
- Geregistreerd: 21-03-02
Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-03 15:04
Wiesje schreef:Haar uiterlijk
Haar gangen
Haar eetlust
(sprokkelen voor de vierde: haar karakter
Bij HEM idem dito
maar hier nog een vijfde bijsprokkelen (heel stout)
zijn achterliggende verhaal
op een manege rondgehobbelt heeft met allemaal kneuzen
en steeds chaggie'er werd
schat is en bij ons met pensioen mag
Ben ik nu heel stout
(zie bij LK: mooi rooi is nie lelluk voor foto's, want ik ga niet
weer allees kopieeren.)
- xtvax
-
- Berichten: 674
- Geregistreerd: 20-12-02
- Woonplaats: vlakbij Utrecht
Geplaatst: 18-08-03 15:59
toen zijn uitstraling, waar ik gelijk al op viel.
En toen als laatste, maar ook wel één van de belangrijkste redenen, zijn springkwaliteiten in combinatie met zijn instelling! Hij sprong heel goed, maar ook nog eens heel graag, hij had er duidelijk plezier in.
- organisator
-
- Berichten: 1565
- Geregistreerd: 15-12-02
Geplaatst: 18-08-03 17:25
Paard kopen
Ja, gezellig naar Roden morgen. We spreken dit keer af we kopen geen paard. Nee, wordt er geknikt, we kopen geen paard dit keer. We gaan wel vroeg naar bed, want tja, je wilt er wel als een van de eerste zijn hè. ’s Morgens al vroeg op pad. Het is stil in de auto. Allemaal nog een beetje slaperig en chagrijnig. Last van een ochtendhumeur??? Welnee, alleen is het oliebol weer. Lekker die regen, zeg ik. Goed voor de aankoop van een paard. Zijn de handelaren het gauw zat. Beetje de hele dag in de regen staan, de paarden zien er verpieterd uit. En ze tonen natuurlijk voor geen meter. Ja, wordt er naast mij beaamd. Maar ja, maakt niets uit want we kopen toch niets. Nee, wordt er achterin nog gezegd, maar de teleurstelling in de stem is wel erg sterk aanwezig.
Druk is het ondanks het weer. Mmm, valt tegen. Nou ja, na het parkeer probleem opgelost te hebben door het accepteren van een fikse wandeling, gaan we gauw de markt op. Eerst maar wat bekenden opzoeken, even wat bijbabbelen en kijken hoe de handel is. Na enkele handelaren gesproken te hebben, is onze temperatuur tot het nul punt gedaald. Mede door het weer en de idiote prijzen. Nee, we kopen dit keer echt geen paard erbij, dat staat vast. Er lopen momenteel al 15 van die grasmaaiers rond en we redden het best zo. Dan wordt er naast me geopperd dat we nog wel even een kennis opzoeken want die is er vast ook. Even kijken wat hij bij zich heeft. Ach verzucht ik kan vanmiddag ook wel als hij thuis is dan gaan we nog wel even langs stel ik voor. Ik ben tot mijn sokken toe nat, en wil dus eigenlijk wel een bakje leut ergens halen en dan naar huis. Morrend wordt er achter mij aan gesjokt. Hi hi ik rij dus ik heb de auto sleutels. En dit meissie wil naar huis heeft het wel gezien voor vandaag.
He hallo jullie hier, wordt er ineens schuin achter mij geroepen. Verbaast draai ik mij om. Bekende stem ja, maar ik zag geen man waarbij die stem thuis hoorde. Nee, ik zag alleen dat paard wat hij man vast had. Mijn metgezellen waren al druk met de eigenaar van het paard in gesprek en ik stond daar maar,……te kijken. Hij stond daar maar aan dat touw. Een antraciet grijze slungel. Hoofd te groot en te mager in lijf en leden. Wel mooie manen en staart valt me op. Mooi peerd hè wordt er naar me geroepen. Ik knik van ja. (fout nr 1 als je wilt handelen)
Lijkt me wel wat voor jou zegt de eigenaar. Ik knik nog een keer (fout nr 2) terwijl ik het paard nog eens grondig inspecteer. Wat wil je er voor hebben vraag ik terwijl ik bij mijn metgezellen de verbazing bijna als een bom kan prutsmutsen vallen. Ik besef dat ik op dat moment de fout in ga (fout nr3) want ook al heb je interesse in een paard is het beter om je het paard aan te laten bieden dan er om te vragen. 4500 gulden wordt er geopperd naast mij, terwijl ik merk dat hij me zijdelings gadeslaat. We kennen elkaar al een aantal jaren en zien elkaar een paar keer in de week. Ik weet dat hij ziet/ruikt/voelt dat ik interesse voor het paard heb. Ongeduldig beweeg ik van het ene been naar het andere. Zal ik het paard aaien? Nee toch maar niet, een beetje van hem weg blijven dat maakt het zo dadelijk makkelijker om na het sociale praatje gewoon naar huis te gaan. Toch doe ik nog wel een stapje naar het paard toe. Ik reken tevens even uit hoeveel geld we bij ons hebben. Ik kijk achterom, even kijken wat hun er van vinden. Nee, wordt er geschud. Vindt schimmels lelijk zegt de ander. Hij is wat mager wordt er tegen de eigenaar gezegd, is hij soms ziek? De moed begint me in de schoenen te zinken. Wat zie ik dan toch in dit scharminkel wat een ander niet ziet. De andere beginnen ongeduldig te worden en willen nu ook weg, ze beginnen het zowaar koud te krijgen. Maar ik niet, als door een magische kracht voel ik me tot hem aangetrokken, ik heb het al helemaal niet koud meer. En zelfs mijn natte gympen en doordrenkte sokken doen er al niet meer toe.
Nee denk ik, ik wil toch voor ik weg ga hem aanraken en hem tegen me aan houden. Op het moment dat ik resoluut naar het paard toeloop, draait hij mijn richting op en kijkt me aan. Hallo lijkt hij me te zeggen neem je me alsjeblieft mee? Even gaat er schok van herkenning door me heen. En zeg ook tegen hallo, Sjamaan. Even kijkt hij nog naar me en gaat dan verder met zijn gemijmer onder zijn druipnatte zilvergrijze lokken. Er word aan mijn mouw getrokken, kom je nog, we willen weg. Met tegen zin doe ik een paar stappen achteruit. Nee inderdaad denk ik hij is lelijk, jong, je kan er nog niks mee, en hengst op de koop toe. Kan gewoon niet met de merries die we hebben. En buiten dat, hij is te duur. Mijn besluit staat vast. Ik doe nog een stap opzij en zeg tegen de eigenaar dat hij te duur is. Natuurlijk niet zegt hij. O jawel hoe ik vol. Nee hoor zegt de eigenaar weer het is een hartstikke mooi paardje voor dat geld. Als hij eenmaal volwassen is zul je zien dat hij een echte macho met uitstraling zal zijn. Heel apart, zegt hij er nog achteraan. Ja inderdaad denk ik, hij is heel apart. Ik kijk nog een keer naar Sjamaan zoals ik hem al stiekem had genoemd, en wend mij tot de eigenaar. Nee, zeg ik, te duur als je er nu 1500 gulden af deed word het een interessante deal. Je bent gek, zegt hij, zo’n mooi paard. Ik stap resoluut weg en zeg nog heel ferm achterom: wacht maar tot je vanmiddag thuis komt. Dan is het een duur paard, dan heb je de hele dag niets verdiend. Hij lacht wat zuur, maar reageert niet. Ik plak er nog even achter aan dat als hij hem vandaag niet verkoopt hij er de hele dag mee in de regen staat. En hij kan hem nergens vast knopen want ondanks Sjamaan geveinsde gemijmer is hij toch wel een hengst. Dus kan niet even tussen de andere paarden vast gezet worden. Dus is zijn eigenaar ernstig in bewegingsvrijheid beperkt en kan niet handelen zolang hij hem niet verkocht heeft. Dat betekent dus dat hij het paard wat hij ’s ochtend gekocht heeft niets op verdient, maar ook de verdere dag niet kan handelen. Langzaam volg ik nu de anderen. Ineens heb ik toch niet zo’n haast om weg te komen. Het is alsof ik vast zit aan de plek waar het grijze paard staat. Ik draai me om en zie dat ook het paard zich naar mij kijkt. Tot thuis, lijk ik hem toe te zenden. Ik roep naar de eigenaar, bel me maar als je thuis bent. Maar alleen voor onze prijs. Nee hoor, ik verkoop hem zo zegt hij nog. Met veel bravoure lach ik en zeg nog stoer, tot vanmiddag.
Terwijl ik wegloop voel ik mijn hard bonken. Maak ik nu een fout spookt het door mijn hoofd. Mijn begeleiders zijn ondertussen al vooruit gelopen. Ik loop achter ze aan. En hoe verder ik van paard en eigenaar wegloop, hoe meer ik weer mijn natte koude voeten voel.
In de auto word weinig gezegd. Ik heb dan ook geen behoefte om te praten. Mijn gedachten zijn achter gebleven op de markt. Bij hem. Thuis wacht het werk. Er moet gevoerd worden, afgemest en gereden. Langzaam verricht ik mijn werk. Een oog op de paarden en een op de mobiel telefoon. Niemand neemt dat ding toch mee hè. Ik verwacht nm, telefoon.
Vermoeid van de dag zit ik uit te puffen. Het is onder tussen 17.30 uur. Die belt niet meer. Langzaam loop ik door het land. Nog een laatste controle en dan ga ik naar huis. Ik kijk over het land en zie heel langzaam een mager en waterig zonnetje door komen. Nou dat mag ook wel, denk ik. Op dat moment gaat de telefoon. oliebol waar heb ik hem nou. Handig zo’n bodywarmer met 500 zakken. Ja met mij zeg ik als ik hem gevonden heb. Met mij? , Is het vragende antwoord aan de andere kant. Ja zeg ik zelf verzekerd als ik de stem herken. Mijn gezicht is allang een brede grijns geworden. We zijn nog bij het land hoor, je kan hem zo langs brengen. Het is even stil aan de andere kant, en ik maak van de gelegenheid gebruik om heerlijk te genieten van de ondertussen doorbrekende zon en mijn triomfantelijk gevoel. Oké zegt de stem aan de andere kant en hangt op.
Vrolijk stap ik door naar het hek om hem daar op te wachten. Naast me word gevraagd wie dat was. Ik antwoord alleen maar dat ze de antraciet grijze schimmelhengst komen brengen. Ongeloof klinkt op.” Of ik wel goed bij me hoofd ben” word er nog gevraagd. Nou als je maar niet denkt dat ik er op ga hoor word er aan de andere kant gezegd. Nee denk ik, hoeft ook niet. Al wordt hij nooit bereden, maak me niets uit. En ik heb een paard voor mezelf gekocht en niet voor in mijn bedrijf. Nee hoor, niemand hoeft erop wees maar niet bang. Hij is van mij, hij is een deel van mij, de andere helft, dat laatste stukje puzzel dat erbij past. Ik kijk eens opzij en zie dat ze mij staan aan te staren. “Je koopt nooit zo maar een paard” word er gezegd. “Klopt” zeg ik, maar deze is heel speciaal. En laat iedereen voor wat ze zijn en loop naar het hek om het alvast open te doen. Ik tuur het pad af en luister of ik al wat hoor aankomen. Het is toch niet zo ver dunkt me. En ik vind dat mijn geduld al de hele dag op de proef is gesteld.
Langzaam komt de trailer aangekropen, en stopt vlak voor mij. De eigenaar stapt uit en zegt “nou hier is hij dan”. Ik kan het niet nalaten te vragen of hij veel verdiend heeft vandaag. Mopperend zegt hij dat er met mij niet te handelen valt, en de rest kan ik niet precies verstaan, maar dat het hem niet zint is wel duidelijk. Hij maakt de klep open en laadt het grijze paard uit. Na even op de plek bevroren te hebben gestaan, kom ik weer bij mijn positieven. Ja, denk ik, je wordt werkelijk een mooi paard, let maar op. Hij draait zijn hoofd en ziet ook mij. Hij doet twee stappen mijn richting op en raakt me aan. Zijn zachte neus drukt tegen me aan. Heb je wat lekkers lijkt hij te vragen. “Pas op hoor” zegt de eigenaar, hij is wat kopschuw. “Voor mij niet” zeg ik, en pak het touw over. Terwijl ik wegwandel met Sjamaan aan het touw, zeg ik tegen de eigenaar: met hem kan je afrekenen. En laat de heren alleen zonder me nog zorgen te maken.
Bij het hek blijven we samen staan. De zon is ondertussen rood gekleurd, en geeft een mooie gloed over het land. “Kom we gaan naar stal” zeg ik tegen hem. We zuchten allebei diep. Ik voel naast me dat je wat dichter tegen me aankruipt. En toch volgt je me zonder te aarzelen. “Welkom thuis” zeg ik tegen je als ik je naar je stal breng. “Morgen mag je in het land”. Je kijkt me aan en besnuffelt me nog een keer. Ik blijf bij je in de stal staan en bekijk je nu nog eens goed. Wat heb ik eigenlijk gekocht? Je ziet er inderdaad wel een beetje apart uit, ja. Wat zei de voormalige eigenaar ook al weer? O, ja je bent een kruising tussen een Fries en een Andalusier. Is je niet aan te zien. Ik heb niet echt verstand van andalusiers maar je lijkt ook niet echt op een Fries. Een aparte combinatie had hij nog gezegd. En ja, dat ben je, een aparte combinatie buiten twijfel. Jaren alleen maar KWPN paarden gehad en nu dit. Tevreden en nieuwsgierig sta je wat rond te kijken. Je draait je naar mij om en bekijkt mij schijnbaar ook eens goed. Net een taxatie. Schijnbaar kan ik je goedkeuring weg dragen. Gespannen blijf ik staan en bedenk me beschamend dat ik mijn leerlingen altijd voor hou dat ze rustig en ontspannen moeten blijven bij een paard. Volgens mij kan je het binnen in me voelen stormen. Wat zal je reactie zijn, vraag ik me af. Je raakt met je neus mijn voeten aan en snuift aftastend de lucht op. Onmiddellijk hef je het hoofd en trek je bovenlip op om de lucht nog extra lang vast te houden en af te tasten. Je knikt eens met je hoofd en lijkt te zeggen ” hè hè dat was een lange reis om thuis te komen, moest je daar nou zo lang over nadenken”. Ik pak mijn (kopschuwe) paard beet en omhels hem. Verberg mijn hoofd in zijn lange zilveren manen, en denk bij me eigen: paard kiest eigenaar.
Sjamaan 4 jaar na aankoop.
Z2 dressuur
Vierde Ned. Kampioenschappen 1997
Vier maal Noordelijk kampioen Z2
Derde bestgaande 1997
Momenteel hoge school
Dus tja wat kan ik meer vertellen
