Geplaatst Ik ging vandaag met mijn ijsco Thom rijden,
had nieuwe spullen binnengekregen (westernteugels, een bakstuk en een leadrope)
en die moest ik natuurlijk even uitproberen :3
Ik kom daar aanfietsen en Thom ligt in het enige modderige stukje wei, en zoals altijd wanneer ik aan kom lopen wanneer hij ligt kijkt hij me enkel lief aan of ik misschien een brokje mee heb. Na even op hem te hebben gezeten (geen zin om in de modder te zitten) moedig ik hem aan ook op te staan en mee te gaan. Even in de kraal gewerkt en een nieuw trucje geleerd: Turn! Hij had het supersnel door!
Ook de spaanse pas wat meer geprobeerd uit te werken, en volop gefleemd natuurlijk :3 Daarna naar de poetsplaats. Natuurlijk zo vies als wat, van een poofy winterpaardje tot een moddervlek in de wei. Deze keer bitloos, met een sidepull. Rijd zowel met bit als met verschillende bitloze optomingen,
en zolang Thom mee wil werken reageert hij net zo scherp met als zonder bit.
De westernteugels blijken tot mijn ergernis te lang, terwijl een site mij vertelde dat ik écht 2 meter nodig had voor de hoogte van Thom. Welja, ik maar op pad.
Dat gaat allemaal goed, totdat ik op een "basispad" (lang zandpad met verschillende zijpaadjes waar je in kan slaan)
kom, en even wil tolten. Dit gaat ook goed, totdat ik bij de 2e mogelijke afslag kom.
Thom probeert bijna altijd af te slaan, en nu dus ook. Ik reageer snel en wil hem (zoals ik altijd doe)
in zijn draai doordraaien zodat hij weer netjes op het pad terecht komt.
Nu vliegt hij er echter vandoor alsof hij peper in zn kont heeft, en we racen keihard over soeplinke weggetjes vol boomwortels en kuilen, terwijl ik op allerlei manieren hem probeer terug te nemen.
Geen enkele reactie, totdat ik een uitweg zie: het militair oefenveld, een open plaats met hier en daar bomen waar ik soms oefen voor wat soepelheid. Ik weet hem erheen te sturen, en terwijl we om de bomen heen cirkelen en zigzaggen, krijg ik hem iets rustiger,
dus ik stuur naar waar we vandaan komen, terug naar het basispad. Ipv links racet hij zonder rem naar rechts, richting huis.
Terwijl ik mn evenwicht even hervind galoppeert hij als een gek (hij is normaal meer van het lui stappen) de bocht door (hij gaat normaal ALTIJD over in draf of stap in een bocht) en in de verte zie ik een oudere man met een enthousiast klein jongetje fietsen. oliebol. Nu echt de rem erop, op een of andere manier. Dus uiteindelijk mezelf maar richting een boom geknald, maar we stonden in ieder geval stil. Afgestapt, omgedraaid, een tractor langs laten gaan (tractor = eng volgens Thom, ging heel goed deze keer!) en weer op het basispad teruggekomen. Nu had hij zonder conditie al aardig wat afgegaloppeerd, dus snuivend als een gek reden we éindelijk weer aan een ontspannen teugel over het basispad, en deze keer kon ik rustig doorgaan. De rest van de rit alleen maar gestapt, hij was helemaal op. Thuisgekomen een gloeiendwarm paard. Wil ik hem zijn brokjes geven, is de muesli op en de nieuwe zak krijg ik met geen mogelijkheid open. (na er een scheur op de verkeerde plaats in te hebben gemaakt maar gelaten voor wat het was en extra biks toegevoegd
)Teleurgesteld omdat ik geen ontspannen ritje heb kunnen maken,
maar tevreden met het grondwerk en het knuffelen dan eindelijk aan de chocolademelk,
en dan nog in de kou terugfietsen..
Op andere delen reageert hij precies zoals t hoort. Maarja, nog veel werk aan te doen. 
