Geplaatst Cameron is een FriesXDraver. is als 2 jarige in training geweest voor de sulky (ongeveer een jaar voor de wilde draverijen) Dit is niet goed afgelopen waardoor hij weer bij zijn fokker kwam te staan (man die in de rensport zat) Toen ik hem kocht (wou een paard hebben dat kon springen maar geen volle fries en was gelijk verliefd op hem) was hij 5 jaar oud wel beleerd, heel erg doordrammerig en kon zo maar in paniek raken. het enige wat hij kon was normaal stappen en draven en heel hard galopperen, alleen kon hij super springen! en was dan ook relaxt want dat vond en vind hij nog steeds geweldig. Je kon hem ook niet op been rijden want dan vluchte hij in paniek in volle galop weg. Een normale rustige draf en galop zat er dus ook niet in.
Na 4 jaar heel veel les te hebben gehad, accepteerde cameron mijn been en zag hij beengeven niet meer als gevaar en begon zelfs al wat nageeflijk te worden in de stap. Een aantal clubleden van de club waar ik toen bij zat hebben altijd tegen mij gezegt dat Cameron nooit geschikt zou zijn voor de dressuur en ik maar een gewoon dressuurpaard moest gaan kopen.
(heb cameron van mijn oma gekregen en die is aantal jaren geleden overleden) Dat was voor mij de reden om ze te laten zien dat we het wel kunnen met zijn tweeen.
Dus 4 jaar geleden startkaart aangevraagd en gestart. Dit ging in de galop natuurlijk nog heel erg hard! en de nageeflijkheid was nog steeds niet goed. Dus 2 jaar lang 1 tot 2 keer in de maand wedstrijd en steeds tussen de 150 en 165. Daarna jaar niks gereden en thuis verder getraind. toen zou ik Cameron vorig jaar zomer weer oppakken met wedstrijden, maar hij wou met geen mogelijkheid de trailer meer in. dus maar weer thuis verder getraind. Ben toen ook ongeveer met mijn fjord Archibald begonnen in de wedstrijden.
Cameron gewoon lekker doorgetraind.
Moet het laatste jaar al met sporen en soms met zweep rijden want hij word soms gewoon lui!!!!!! Ben ik alleen maar blij mee. Maar hij loopt nu echt super ontspannen en nageeflijk, luistert super naar de beenhulpen en heeft zelfs nu een heel relaxt galopje. Halthouden naar galop kan hij ook al super en zelfs het verzamelen in de galop komt er zo nu en dan al wat in!!! Hem hem 2 maanden geleden weer voor het eerst mee genomen op wedstrijd wat resulteerde in 2x 178 net geen winstpunt. 2 weken later weer wedstrijd, was ik eerste met 182 en twee weken geleden was ik tweede met 184 en tweede proef 183 en net buiten de prijzen! En afgelopen week was ik derde met 179..... en tweede proef 181 dus weer winstpunt erbij. In vier jaar nooit een winstpunt en nu ineens in amper 2 maanden alleen maar winstpunten en prijzen. Ben dus super trots op mijn mannetje en we hebben nu dus laten zien dat we het wel kunnen met zijn tweeen! Zolang hij het leuk vind (ziet de wedstrijden nu als uitstapje) gaan we gewoon door.
vind het echt super dat hij nu ontspannen is na wat hij vroeger heeft meegemaakt voordat ik hem kocht, hij schijnt geen lekkere start te hebben gehad, hoorde ik dus achteraf, Er is geprobeerd toen Cameron amper 1 dag oud was als veulen om hem ff snel bij zijn moeder weg te halen (niet met een reden) daarbij raakte cameron in paniek en raakte perongelijk 1 van de verzorgers, die verzorger heeft cameron daarna alle hoeken van de stal laten zien (op een niet diervriendelijke manier) Dit is 1 van de dingen die hij dus al meegemaakt heeft toen hij nog maar net op de wereld was. Een aantal jaren geleden heeft hij en ongeluk gehad. Hij is samen met Archibald over de sloot heen gesprongen in paniek omdat er plotseling onweer losgebroken was. Hierbij heeft hij met zijn achterbeen zijn voorbeen geraakt en vond ik hem dus letterlijk op drie benen in het land. Gelijk naar de veearts vervoerd. Cameron zijn voorbeen lag vanaf de pijp/kogel tot onder de kogel helemaal open tot op het bot en kon niet meer gehecht worden, door alle bacterien die er door het vuile slootwater in waren gekomen. Dus toen heeft cameron 2 weken in het verband in de kliniek gestaan en moest daarna nog een half jaar op rust in het weiland en dagelijks afspoelen met koudwater. Dit is gelukkig ook allemaal goed gekomen. Dat had ik zelf niet verwacht. Er zit nu alleen een groot litteken. Dit was een beetje het levensverhaal van mij en Cameron.
Dag na het ongeluk in de Kliniek.
Eerste week in het weiland na 2 weken in de kliniek.
Dagelijks de wond afspoelen, helaas stond Cameron niet bij mij thuis in het land, dus hebben maar een onkruidverdelgspuit gekocht en daar dagelijks water in gedaan. Zo kon ik de wond mooi schoon houden. Je kan alleen wel zien hoe mager hij geworden is na het ongeluk.
Hier zo je ook wel dat hij behoorlijk afgetakeld is na het ongeluk.
En nu de foto's van hoe hij er nu uitziet!!!
Gelukkig heeft hij nu een baasje die goed voor hem zorgt 
