Na al bijna 5 jaar in het bezit te zijn van een geweldig paardje bleef het toch altijd kriebelen om
een eigen veulen aan te schaffen. Ik was 18 jaar en vond dat ik oud genoeg was om mijn droom te
gaan verwezenlijken. Ik was al een paar maanden rustig aan het rondkijken, en had me al georiënteerd
wat ik nu precies wou hebben. Na mij goed ingelezen te hebben en veel verhalen heb gehoord had ik mijn ogen
laten vallen op de Andalusiërs. Al snel kwam ik met diverse fokker in aanraking totdat ik op een site kwam
die toen momenteel 2 hengstveulen te koop had staan. van allebei 10 maand oud Een van de veulens sprak me geweldig aan en heb er dus
gelijk heen gebeld.
Het veullen wat me aansprak heette Maximo en deze foto's stonden
er van hem op.


Na een heleboel informatie gehad te hebben heb ik rustig thuis overlegd, en ben alles
op een rijtje gaan zetten. Ik wou eigenlijk zo snel mogelijk gaan kijken, dus toen vrij vlot
daarna zijn we erheen gereden. Toen we aankwamen kregen we een hele rondleiding
door de stal Paps en mams werden uitvoerig bekeken en gekeurd, en toen kwam het mooiste de
veulens. Ik had mijzelf voorgenomen om zo min mogelijk bevooroordeeld te zijn en alle 2 de opties open
te houden. Maar helaas kon ik er niks aan doen en viel mijn oog gelijk op Maximo het was geweldig
die 2 te zien spelen met elkaar en ze waren allebei prachtig. Maar maximo had iets speciaals
zijn uitdrukking was iets wat bij direct opviel. Maximo was geen klein veulentje en was alweer een maatje gegroeid.

Thuisgekomen alles nog eens goed doorgesproken, informatie gezocht over een goed opfok
en nagegaan of alles betaald kon gaan worden. 1 week erna heb ik de keuze gemaakt
Maximo zou van mij gaan worden!!
De fokkers vonden het erg leuk dat ik Maximo zou gaan kopen en waren ook erg blij.
Na alle zaakjes afgehandeld te hebben was mijn Maximo goed gekeurd en kon hij opgehaald
worden dit gebeurde op 6 Februari.
Het vervoeren ging erg voorspoeding en Maxi was erg braaf, aangekomen op de opfok had hij
een lekkere stal en vriendjes naast zich. overdag ging Max lekker na buiten en savonds stond hij
op stal.



In april ging Maximo met nog 6 andere maatjes het natuurgebied in, hier zoch ik hem een aantal keer in de week
op en max had het gewelding naar zijn zin.
Oktober kwam mijn Kerel weer thuis en wat was hij gegroeid!!!!!!!!!




Max was ondertussen 1,5 jaar ouden en
Helaas viel ons op dat Max niet lekker liep, hij was behoorlijk stijf en kon niet goed meekomen, de dierenarts adviseerde
om foto's te gaan laten maken en dit zijn we dus ook gaan doen.
Daar kwam het volgende uit. Max liep licht atactisch en dit kwam omdat hij waarschijnlijk te snel gegroeid is het kon ook
komen dat hij een trap heeft gehad of is gevallen in de wei. Hierdoor staan een van zijn wervels niet goed en zit er te veel ruimte
tussen. Prognose: het komt met rust/tijd/groeien waarschijnlijk allemaal goed, Max moest dus 3 maanden op stal blijven staan en
mag alleen 5 min. per dan stappen. ook moest hij extra selenium vit. E bijgevoerd krijgen. In januari zijn de 3 maanden om en gaan we na de kliniek om te kijken of het verbeterd is. Tot die tijd stap ik mits het weer het toelaat elke dag even met mijn kerel en groeit hij nog steeds erg hard. Wel blijft hij ondanks dat hij amper zijn energie kan lozen en at hij hengst is heel erg braaf en lief!!!
Ik blijf natuurlijk hopen dat alles goed komt en dat Maxiem in april weer heerlijk met zijn vrienden op de wei kan!!
Tot de uitslag houd hij zich rustig!! Zoals vandaag was hij oo kweer erg braaf
dus ook weer wat foto's gemaakt




Binnenkort hopen we goed nieuws te horen!! hier gaan we dan ook gewoon vanuit:)
Bedankt voor het kijken!!!!!!
