Om 8 uur vanmorgen heb ik het opgegeven en ben opgestaan, paardenkleding aan en lekker gaan rijden was de bedoeling.
Tot ik op het punt stond om weg te gaan en mijn vriend naar beneden kwam rennen met de telefoon in zijn hand: staleigenaar had Vanou in de sloot gevonden.
Gister avond kwam ze al niet met de rest van de kudde mee naar binnen maar dat had ze van de week ook al gedaan en toen stond ze uiteindelijk midden in de nacht te hinniken voor het hek dat ze naar binnen wilde, naar haar vriendjes. Staleigenaar is alweer 76 en had zoiets van die komt vanzelf wel en is dus niet de (al pikke donkere) wei in gelopen, had hij dat nou maar wel gedaan, er was namelijk een reden dat Vanou niet met de rest mee kwam, ze zat toen waarschijnlijk al in de sloot.
Vanmorgen om half 9 is ze dus pas gevonden en zijn mijn vriend en ik (na het bellen van de brandweer) er heen gereden. Op het moment dat we aankwamen zagen we al dat ze het eigenlijk aan het opgeven was, haar neus ging steeds verder het water in en als ze dan te diep kwam schrok ze weer even omhoog om vervolgens weer het water in te gaan.
We hebben eerst maar een halster om gedaan om haar te ondersteunen en toen een ladder die in de buurt lag over de sloot gelegd zodat ze met haar hoofd erop kon liggen.
Toen kwam eindelijk de brandweer en begonnen ze met een slang onder haar buik om haar eerst de goede kant op te trekken. Tot zover ging het goed. Daarna nog een slag erbij achter haar benen om haar verder omhoog te helpen de kant op en toen ze half op het droge was gaf ze net de enige brandweerman zonder helm per ongeluk een kopstoot en was er natuurlijk paniek. Paard weer losgelaten en die zakte weer helemaal terug de sloot in. Gelukkig bleek de brandweerman achteraf niet heel hard te zijn getroffen, het zag er erger uit dan het was en in het ergste geval had hij een lichte hersenschudding en een hechting nodig, hij vond eht zelf maar onzin dat de ambulance voor hem kwam, petje af
Maar goed, op dat moment lag Vanou dus weer in de sloot, half tegen de kant geleund en ze begon zelf weer wat te proberen waardoor ze alleen maar weer verder terugzakte. Weer het hoofd hoog moeten houden want ze lag op een gegeven moment op haar kant en kon niet meer overeind.
Uiteindelijk iets gedaan wat eigenlijk verkeerd is maar wat toch de beste oplossing was op dat moment: aan de voorbenen aan de trekker eruit getrokken. Ik heb niet gekeken want dat wilde ik echt niet zien...
Even later lag ze gelukkig op het droge en hebben stalgenoten met ervaring haar even laag gehouden en vervolgens de ruimte gegeven om op te staan. Dat ging met moeite maar toen ze eenmaal stond had ik meteen weer mijn enigzins beduuste paardje terug.
Ze liep goed door en leek in eerste instantie ook niet gewond, moest meteen poepen en plassen en wilde alweer gaan grazen. De DA was er inmiddels ook al dus die heeft een antibiotica shot gegeven en getemperatuurd waarna de mededeling kwam dat ze er inderdaad al een hele poos in lag.
Nu staat ze met dekens op op stal alweer te eten of er niks aan de hand is maar ze blijft binnen vandaag, ze moet een aantal keer aan de wandel, goed eten en drinken en we moeten de plas in de gaten houden dat het niet rood is.
Een andere stalgenoot die weinig kon doen heeft een groot deel gefilmd en zal dit ook naar mij opsturen, ik vind het wel belangrijk om die film te hebben want je leert toch hiervan.
Ik ben nog nooit zo geschrokken, heb het er nog steeds vreselijk moeilijk mee, waarom juist mijn paard terwijl ik altijd zorg dat de drinkbakken vol zitten zodat ze niet uit de sloot hoeft te drinken...
Maar goed, ik probeer positief te blijven en leg mijn paard voorlopig maar weer extra in de watten (alsof ze normaal nog niet genoeg verwend is
)Vlak voordat de brandweer er was
http://www.vanou.nl/fotos/Sloot/vanou_sloot_1.jpg
http://www.vanou.nl/fotos/Sloot/vanou_sloot_2.jpg
Vlak voor de eerste echte poging om haar eruit te trekken waarbij ze dus de brandweerman een kopstoot gaf
http://www.vanou.nl/fotos/Sloot/vanou_sloot_3.jpg
Ik voel een geitenwollensok aankomen.. Misschien zit ie wel in mijn doos 
. Een paard dat er al even in lag, liet op een gegeven moment haar koppie omvallen, zo van het gaat toch niet meer lukken...... Toen een bezemsteel van kant naar kant gelegd en daar hing ze haar hoofd op. 
