Geplaatst 
Ik word echt helemaal gek van de wielrenners hier. Twee avonden in de week zetten ze hier zonder pardon de polder af. Er staan dan ook van die mannetjes die je tegen houden, zodat je even moet wachten totdat de horde wielrenners zijn gepasseerd. Ook krijg ik vaak de vraag "Zou je nou wel door de polder gaan met je pony? De wielrenners zijn wel bezig he?". Waarop ik antwoord; "Ja hoor ze is mak, dus als we rekening met elkaar houden is er niets aan de hand".
Ik maak het gewoon regelmatig mee als ik eenmaal in de polder ben met mijn pony, dat ik de horde wielrenners passeer en dat ze je of afsnijden of je tegemoed komen fietsen en op het laatste moment opzij gaan. Daarbij krijg ik vanalles naar mijn hoofd; "Aan de kant!!!" "Kijk uit een geit!" enzovoorts. Dat gaat bij mij het ene oor in andere oor uit.
Maar wat ik woensdag toch mee maakte.
Mijn stalgenootje ging een lekkere buitenrit maken met haar paard. Ook weer waren de wielrenners bezig en hadden het hoognodige afgezet. Mijn stalgenoot was zo lief om op zo'n grasdijk te gaan rijden, zodat ze een lange weg geen last had van de wielrenners en wij niet van hun. Maar op een gegeven moment moeten we toch weer gewoon op de weg. De horde wielrenners kwamen eraan, dus ze besloot even te wachten in de berm totdat ze voorbij waren. Ik bleef zelf op de weg staan, 10 á 15 cm van de berm verwijderd. Die wielrenners kwamen met volle vaart op de tegengestelde richting aan, ik stond niet aan hun helft gewoon netjes op mijn eigen helft. Ze komen weer rakenlings langs mij en dit keer waren de woorden niet zo heel erg lief. Ik krijg dit soort woorden naar mijn hoofd; "K*twijf!" "Tr*t" en zelfs "Ho*r!".
Ik bleef gewoon stug staan, want ik stond in mijn recht. Maar waar gaat dit heen? Waar halen ze het lef vandaan om zulke dingen te roepen, de weg is niet van hun. Het is een openbare weg en we moeten hem helaas delen.
Dus ik en mijn stalgenoot naar wat mensen gegaan de naast de weg stonden en gevraagd of ze ook bij deze vereniging hoorde. Dat hoorde ze, we hebben ze gevraagd wat hier de bedoeling van was en dat we het niet normaal vonden dat ze dit soort dingen riepen. Ik kreeg dus een discussie met een meid, waar ik tegen zei; "Elke dinsdag avond is dit het zelfde gezeur hier" ik kreeg als antwoord terug "Nou als je weet dat wij hier rijden, dan neem je toch een andere weg?".
Mijn mond viel echt open het is notabene een openbare weg!
Ik wilde wat woorden in mijn mond nemen, maar heb gelukkig de eer aan mijzelf gehouden. Mijn reactie hierop "Pardon? Mijn pony staat hier notabene in de polder en jij vraagt mij of ik een andere weg ga nemen op mijn vrije avond? Ik krijg hier allemaal reacties naar mijn hoofd geslingerd van jou teamleden/tegenstanders terwijl dit een openbare weg is.."!Het meisje dimde gelukkig gelijk, en zou het melden bij de baas van de vereniging.
Maar waar gaat dit heen?
Ik val de wielrenners toch ook niet lastig met mijn hobby. Als ik ga hardlopen/fietsen met mijn pony laat ik haar in de berm lopen en ik loop/fiets ernaast. Ze kunnen mijn makkelijk passeren de weg is breed genoeg. Maar waarom moeten ze nou zo dicht langs je gaan, om over de ongelukken nog maar niet na te denken als mijn pony opeens opzij springt. En waarom moeten ze nu zoveel rare dingen naar iemand roepen, de weg is niet van hun..
"Adem in, Adem uit..."
), dus als de dood voor alle fietsers. Hoe vaak ze wel niet de sloot in wilde springen of op hol sloeg. En dan krijg je nog geschreeuw ook dat je aan de kant moet 
Maar nee ik was het laatst zoooooo enorm zat dat ik er ene overhoop heb gereden met het paard met daarop de volgende woorden: 'Zo kom nu nog maar eensrakelings langs' De geschrokken man stapte af en pufte even. De dag erna kwam ik de wielrenner in kwestie weer tegen ging wel braaf aan zijn kant fietsen en zei 'Mijn excuses voor gisteren.' Hop lesje geleerd 
