Geplaatst Ongeveer 4 weken geleden (denk ik?) zou ik samen met de 2 andere meiden van stal gaan rijden. Ik had Indi uit de wei gehaald (via de paddock) en aan het hek van de paddock vast gezet(alles dus op zachte ondergrond). Ik heb haar gepoetst, opgezadeld, en toen waren we klaar om te vertrekken. Ik opgestapt, en ik wil weg rijden, en gelijk al de eerste stap (op het harde) voelde heel gek. Ik dacht eerst nog dat ze met haar achterbeen om Qiki (hond) heen stapte, maar ook de 2e stap zette ze heel raar haar achterbeen neer. Ik ben terug naar mijn rolstoel gegaan en afgestapt. Er was weinig te zien nog, dus ik ging er van uit dat ze zich echt net verstapt had. Gekoeld, en weer op de wei gezet. 1 van de meiden zou als ze terug was op stal weer koelen, en zo hebben we het 2 weken lang volgehouden. Koelen en rusten. Het was uiteindelijk trouwens wel dik geworden gelijk de eerste dag. Op het harde liep ze kreupel, in de wei ging het gewoon goed.
De hoefsmid kwam een dikke week geleden en die heeft gewoon bekapt. Je kon wel zien dat ze moeite had met op 1 been te staan. Hij heeft gekeken, maar ze had sowieso geen hoefzweer. Het was ook niet meer echt dik, en hij heeft met een infra-rood apparaat temperaturen vergeleken met haar andere benen, en dat was gewoon goed. Geen ontsteking dus. Hij zei dat koelen niet zoveel nut zou hebben, dus daar zijn we mee gestopt. Hij zei dat rust toch het beste zou zijn.
Nu sinds een paar dagen loopt ze in de wei ook echt kreupel. Eergisteren galoppeerde ze zelfs op 3 benen. Ik heb de kliniek gebeld en ben als een gek aan het regelen gegaan voor een trailer en chauffeur. Helaas viel dat niet mee, maar uiteindelijk is het gelukt. Gister om half 2 had ik een afspraak in Emmeloord. We waren er om 1 uur.
Ze moest eerst op het rechte stuk stappen en draven. Ik gok dat het door de adrenaline (spanning) kwam dat ze haar 4e been ook gebruikte bij het stappen, maar na 2 passen draf had de dierenarts gelukkig al genoeg gezien en mocht ze stoppen. Mijn arme paard verging van de pijn. De rest van alle bewegingsdingen hoefde ook niet. Hij heeft de kogel bewogen en zei dat ik gelijk had dat daar het probleem zat. Ze hebben foto`s gemaakt, en daarna laten zien wat er fout was. Voor de zekerheid (en extra duidelijkheid) hebben ze ook gelijk een echo gemaakt. Het bot in haar kogel (ben alle namen even kwijt) is kapot getrokken door een grote kracht (kan komen van een gekke beweging in de wei) en is gaan woekeren. Op de echo was het nog extremer te zien dan op de röntgen.
Toen de dierenarts eindelijk tijd had om uit te leggen wat er was, en wat de kansen waren was het half 5. Wat een slopende dag! Ze kon geopereerd worden. Er is 80% kans dat ze het been dan weer (iets?) kan belasten. Mijn eerste gedachte was: 20% kans dat ze dus niet meer op dat been kan gaan staan. Dat is 1 op de 5!
Hij zei dat ik er ook nog over na mocht denken. Ik heb gezegd dat ik het gewoon wilde proberen, koste wat het kosten moet dan maar. We zien wel of het lukt, en in hoeverre ze dan echt weer volop kan belasten zien we dan ook wel. Ze is me teveel waard om zomaar op te geven.
Maandag moet ik haar brengen. Dan gaan ze onderzoeken of ze de narcose aan kan, en dinsdag zal ze dan worden geopereerd. Met geluk mag ze vrijdag dan mee naar huis.
Duimen jullie mee?
.jpg)
Sterkte....
en ik ga duimen dat ze goed opknapt!! 
