
Van te voren hadden we ontzettend veel zin!

Susan en Jagger zijn er klaar voor:

Zeer bijzonder!


Wauw! Wat een open vlaktes!! Maar wat is dat daar nou voor beeld? We kregen uitleg maar ik ben het alweer vergeten


Jagger kijkt ook zijn ogen uit! Altijd leuk om te zien dat de paarden een nieuwe route ook leuk vinden!

Lekker veel heuvels!! Het rijden was zo gaaf, hier en daar heuvels en vooral de stukken dwars door het bos waren leuk, Jeddah heeft het súper gedaan! Netjes opletten op haar voeten enzo!

Van te voren had de woudlooper al verteld dat we bij een erg stijle heuvel zand zouden komen waar we omhoog konden als we wilden. Hij waarschuwde dat het veel stijler is als het lijkt en niet alle paarden het even makkelijk aankunnen.
Dat bleek ook wel, sommige paarden bleven halverwege al bijna stilstaan, of wilde naar de kanten afwijken omdat het ook wat mul was.
Jeddah deed het wat mij betreft perfect! Susan heeft het gefilmd, je ziet bij langa na niet hoe stijl het is, maar je ziet wel hoe netjes ze naar boven gaat! Ik was mega trots op haar! We zijn dan ook aan de hand via de achterzijde lekker grazend weer naar beneden gegaan.
Bij de rustpauze aangekomen was er een mooi plekje voor een "poseer foto", SusanW & haar Jagger:

Jeddah & ik:

Daarna natuurlijk lekker de paarden verzorgen, drinken geven...

Lekker laten grazen en Jeddah heb ik ook laten rollen, het zand was zo verleidelijk voor haar!

[img]

Klaar voor vertrek?

Na de pauze liep Jagger toch nog nét zo vlot!! SusanW was zo vreselijk trots op hem! Kijk hem hier ook stappen!
(en let niet op ons phoeha geklets)
En graag voorop lopen he? Die Jagger! Hij komt over als zo'n rustig meegaand paardje, en dat is ie vaak ook, maar zijn werklust en zijn goede conditie waren ook duidelijk aanwezig op de Veluwe


Helaas kreeg ik net over de helft, uiteraard op het verste punt, erg veel pijn. Het rijden in een groep op een, voor ons, wat trager en minder afwisselend tempo deed mijn spieren de das om. Ik weet nu dat de pijn ook echt mede veroorzaakt wordt door het vele stappen. Ik vroeg aan de woudlooper of ik alleen verder mocht gaan, over de kortste weg naar de trailer. Dat kon natuurlijk, het was heel makkelijk. 8 kilometer ongeveer, dus ik kon wel in een half uurtje bij de trailer zijn. Weg volgen, ruiterpad linksaf en immer gerade aus!

Yeah. Right. Niet dus. Ik ben 2 keer flink verdwaald en kon van de pijn niet meer op Jeddah zitten en aan de hand gaan lopen tot ik bellen kon met wat herkenningspunten en toen bleek de groep bijna in zicht

Hier ziet Jed de groep alweer komen:

Onderweg dat Jeddah en ik alleen reden hebben we wel ontzettend lekker gereden! Daar heb ik ook nog een filmpje van gemaakt
Al met al is het beslist de moeite waard daar weer te gaan rijden! Ook het rijden met de woudlooper is ontzettend leuk, al kies ik er zelf voor niet meer in een groep te gaan rijden, is het toch een aanrader!