Smerig als ze was, vond ik dat er nog wel een officiele fotoreportage aan te pas moest komen. Alleen mevrouw vond eigenlijk van niet...
Zaterdag: Smerig, maar al heel erg thuis:

Op dit hoofdje moet je wel verliefd worden:

Vandaag:
Iets schoner. Blijkbaar blijft ze me liever volgen dan dat ze op de foto gaat:

Dan het touwtje maar wat korter:

Ze is behoorlijk schoon geworden. Alleen d'r staart is een ramp. Ben bang dat ik die nooit uit de klit krijg. Na 4x spoelen was het water nog steeds zwart.
Na het longeren wilde ik ook nog even de deken passen. Was van plan d'r binnenkort wat op te scheren. Maar toen ze d'r deken op had was ze ineens heel releaxt. En was het bibberen (waarvan ik dacht dat het stress was) over. Dus nu houd ze hem op:
Een uur lang niet naar het hooi gekeken of proberen het te eten, maar precies als ik een foto wil maken:

