
Jacqueline, ik had het je al gezegd, maar toch nog een keer: bedankt! Ik vind het resultaat fantastisch mooi geworden en ben er onwijs blij mee.
Het is echt mijn 'kleine Lo-tje' en het is super dat ik nu zulke foto's heb waar we samen opstaan. 
Ik ben zóóó trots en dol op mijn mooie dame met d'r uitgesproken koppie. Soms zo lekker eigenwijs maar ook altijd lief en eerlijk. Lo is mijn eerste eigen pony, ik heb haar nu al bijna tien jaar en ze is alweer dertig lente's jong, ik kan me nog steeds werkelijk geen beter maatje wensen.
Mijn anders zo rustige keurige, netjes opgevoede pony veranderde overigens tijdens de fotoshoot in een drammerig monster dat werkelijk niet meer stil kon staan.
Jacqueline bleef heel rustig wachten op de goede momenten, en dat leverde zoals jullie zien hele attente plaatjes op!Enjoy!
[list=]
Toen Lo na een tijdje haar oren niet meer naar voren wilde steken, had de fotografe daar ook wel een oplossing voor: paardengehinnik op de telefoon! Ik dacht eigenlijk dat Lola zich dáár toch niet door zou laten foppen... Maar ze werd echt weer hééélemaal wakker, en begon zelfs terug te hinniken!
[list=]
[list=]
Deze vind ik ook heel erg lief:
[list=]
Dit was echt hilarisch: ik vond het leuk om ook nog wat foto's van een loslopende Lola te hebben. Lo is normaal liever lui dan moe in de wei, dus ik had me er aanvankelijk niet zoveel bij voorgesteld. Maar aangezien ze dus zo wakker was... liet ik haar aan het ene einde van het weiland los, Jacqueline stond halverwege klaar met de camera, we telden tot 3 en... los!! Zo'n gave foto!

Dit is echt helemaal Lo hoor, met die tong zo uit haar mond!

[list=]
Toedeloe! (Reminder voor als ik ooit nog eens op de foto ga: keer t-shirt rechttrekken nadat ik opgestapt ben!)