Geplaatst de ketting+zweepje waren echt nodig omdat meneer alleen maar op zijn achterbenen stond en zich los trok zodra hij de kans had.
Zijn ballen zijn er dezelfde week afgehaald.
een van de eerste keren met zadel longeren,wat nooit een probleem heeft gegeven.
ik zou hem in gaan rijden,maar was onverwacht zwanger,dus ik moest uit handen geven.
helaas was Umpire niet zo makkelijk,en stond uiteindelijk alleen nog maar op zijn achterbenen tijdens het rijden.
niets hielp,overal reageerde hij op door omhoog te komen,en echt gruwelijk steil
het is "jammer" dat we daar geen foto's van hebben,want hij deed het toch meer dan genoeg.
uiteindelijk hebben we hulp gezocht en gekregen om Umpire wat meer onder controle te krijgen,want ook in de omgang was het geen lieverdje.
met dank aan een medebokker is Umpire in de omgang echt 95% verbeterd,hoewel hij nog wel kleine trekjes heeft maar ook dat word steeds minder.
nu het rijden nog...
een medewerker van de manege was vanaf de eerste minuut gecharmeerd van Umpire,en hij wilde het rijden wel weer oppakken.
bloed,zweet en tranen heeft het gekost,levensgevaarlijk was het paard volgens sommigen(ook volgens ons)
maar de jongen wist niet van opgeven,en zonder gevechten is dit het resultaat.
overigens heeft hij zijn oren zo omdat de jongen continue tegen hem praat,het is geen boosheid maar concentratie.
Umpire is afgelopen weken zo gigantisch veranderd,qua uiterlijk EN qua gedrag.
hij staat nu regelmatig met zijn koppie bij de deur te wachten,ipv met z'n achterwerk om ons gelijk de stal uit te bonjouren.
hij hinnikt afentoe naar ons en geniet echt van de aandacht,en inmiddels ook van het werken geloof ik.
en omdat hij van mijn moeder is,mag daar ook een foto niet van ontbreken.
mijn moeder heeft jaren niet serieus gereden,heeft nog last van haar arm en om eventuele vervelende miscommunicaties te voorkomen rijd ze nog aan de longe,maar ze rijd!!
en dat is al een hele overwinning.
we hadden namelijk nooit gedacht dat Umpire braaf genoeg zou worden,maar hij heeft inmiddels wel bewezen dat hij wel degelijk braaf en meewerkend is,alleen moesten wij heel,héél duidelijk zijn in wat hij wel en niet mag.
En zo werd een gevaarlijk paard toch een bruikbaar rijdier,hoewel we ALTIJD op zullen moeten letten en ALTIJD consequent moeten blijven,maar bij welk paard moet dat niet?
Ik ben in ieder geval super trots op hem,dat hij zich zo aangepast heeft en ik ben uiteraard super trots op mijn moeder dat ze er zo opklimt terwijl dat ze hem toch regelmatig op z'n slechtst heeft gezien.
paard 
) geduld....