De DA is weer geweest.
De opening naar de schede is dicht en de wond is dusdanig klein, dat ze zonder verband zou mogen. Alleen houden we dat erom i.v.m. zaagsel en vuil uit de stal, wat er ik kan komen.
Maar nu...
Ze belast haar been nog niet geheel. Ze belast alleen de toon van de voet. De hoefballen blijven 2 cm van de grond af. Nu komt dit waarschijnlijk doordat er een chronische vergroeiing gaande is in het bovenste gedeelte van de peesschede. Op de foto's is ook te zien dat er in een breedte over 2 cm aan beide zijden van de hechting een verdikking zit.
Het lijkt de DA onwaarschijnlijk dat het door de gevoeligheid van de wond zelf komt.
Nu moet ik stoppen met de AB poeder (Trimethosulfmix) en moet ik morgen beginnen met een zalf.
Deze zalf is een antibioticazalf en trekt door de huid heen. Ik moet het met handschoenen aanbrengen i.v.m. licht kankerverwekkende bestanddelen. Als het been warm voelt mag ik ook koelen.
Ik mag nu 1 maal daags de wond verzorgen en AB zalf aanbrengen.
Reëel is dat ze nooit meer rad zal lopen, je zult aan haar loopje kunnen zien dat ze ooit een ernstig trauma heeft opgelopen aan haar been. Ze zal een trekje hebben of het been iets korter neerzetten.
Maar volgens de DA lijdt ze op het moment geen ondragelijk pijnen, ze eet goed en is zelfs al wat aangekomen. Oke ze ziet er niet fantastisch uit.
Ze is dus stabiel, maar nu moeten we die chronische vergroeiing tegen houden. En zorgen dat het proces stopt.
Als ze pijnvrij grasjes kan eten ben ik gelukkig en hebben we ons doel bereikt. Daar hopen we op en werken we naar toe.