Graas is sinds gister weer thuis, ze is nu van de antibiotica af en zoals de dierenarts zei: 'Het is nu duimen dat ze het zelf gaat doen!' . Ze is 40 kilo aangekomen in de tijd dat ze op de antibiotica stond, dus ze heeft in ieder geval weer een beetje reserve.
Ze krijgt nu nog een soort prednison( ben de echte naam even vergeten) voor 3 weken en dan moeten we terug om te kijken of haar lever er weer beter uit ziet en krijgt ze nogmaals de kuur tegen leverbot. Tot die tijd is het goed in de gaten houden hoe ze eruit ziet.
Ze mag niet naar buiten in het zonlicht maar we proberen haar toch zoveel mogelijk in het gras te laten lopen, krijgt onbeperkt hooi, compact gras en voorzichtig aan steeds meer krachtvoer. Verder mag ik geen extra dikmakers voeren omdat dat de lever belast. Is wel moeilijk want het liefst wil je haar helemaal volstoppen
De dierenarts zei dat ze 'iets meer weerstand' merkte als ze haar moesten temperaturen en behandelen, dus ze begreep nu wel dat het 'heldere' wat ze leek toen ze zo ziek was geen schijn was van de echte draak die er onder zit
.
Gister toen ik compact gras aan het bijvullen was vond ze het nodig het zelf ook uit de plastic baal te trekken terwijl het ook in de voerbak lag, en ze vond het stom dat ik dat niet zo'n goed idee vond. Het is gek dat ik daar enorm blij van kon worden, je beseft je eigenlijk weer hoe ziek ze was dat ze dat soort grappen niet meer deed 
Het is nu dus aankijken en hopen dat de behandeling goed aanslaat maar zoals ze zich nu gedraagt heb ik daar in ieder geval weer meer hoop op
.