Geplaatst: 05-12-12 09:53 Amaranth7 schreef:Ik vind het geen fijn beeld (van de instructrice dan, jij kan er natuurlijk niets aan doen en vind het heel stoer dat je er weer op durft na die tegenslag). Als ze het paard op deze manier rijdt vind ik het niet gek dat hij wel eens ontploft.
Vooruit. vooruit, vooruit en die neus eruit (lopen als een manegepaard) tot hij op eigen benen kan lopen. Een jong paard schiet nog wel eens weg en naait er nog wel eens uit, daar is het nog een jong paard voor. Liever een paard dat voorwaarts denkt, dan achterwaarts. Een slof vind ik een beetje overdreven. Zeker als ik hier een paard zie dat teveel op hand wordt gereden, zonder been. Ik zie 10x liever een jong paard met zijn hoofd in de lucht lopen, zoekend naar de hand dan dat hij zo naar beneden wordt getrokken tegen de beweging in. Hiermee creeër je alleen maar onzekerheid en kun je ook nooit ervoor zorgen dat het paard zijn rug goed gaat gebruiken.
Heeft je instructrice ervaring met jonge paarden?
Voor jezelf een klopje op de schouder dat je er toch weer opgestapt bent na al die tegenslag. Nu lekker vertrouwen opbouwen, hopelijk kun je dan snel optimaal van hem genieten!
Hier ben ik het helemaal mee eens
Verder heb je dat vaak bij jonge paarden het wegschiet gedrag, en opkijken en iets eng vinden. een paard leert hier alleen van als je zijn reactie oplost. Een slof en naar beneden Moeten lopen vind ik persoonlijk geen oplossing. Je wil een paard ook licht in de mond houden , en dat hij terug kan op lichte hulpen, dan lijkt me dit niet een goed begin?
Verder over het opgekropte lopen, het is indd dat een jong paard af en toe is achter de teugel kruipt, ik rijd nu ook een welshje die nu tijdje ohz is en die heeft erg korte hals. Daarom ben ik juist bezig met het lang laag, van achter naar voren rijden, hals strekken lengte krijgen over de rug. Dan komt 'de gewenste houding' vanzelf wel
Ik bedoel het niet aanvallen hoor
Wel super mooi paard trouwens, en ook van mijn kant respect dat je erop gestapt bent !
Dat waren vast anderen voor mij, maar hoe ik het doe met mijn jonkie: Ik maak in het begin grofweg onderscheid tussen voorwaartse hulp (2 benen) en zijwaartse hulp (1 been). Om voorwaarts te gaan geef ik eerst een zachte hulp (2 benen duwen, alsof je tube tandpasta leegknijpt, dus geen korte por, maar wat langer aanleggen), komt daar geen reactie op, dan een grote hulp (evt. incl. stem) en daarna meteen weer een zachte hulp om te 'checken' of het begrepen is, zo ja dan doe ik niets meer totdat ik het volgende wil. Zo leer je je paard op zachte hulpen te reageren en niet alleen op grote/harde hulpen. 
