Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-12-10 11:18

Geplaatst: 15-12-10 11:18

Ik ben sprakeloos, wat kun je zeggen...
Wat een verhaal, wat een liefde.
Ik wens je een heleboel sterkte! En hoop dat je het tzt een plekje kan geven.

**Geplaatst**: 15-12-10 11:23

Geplaatst: 15-12-10 11:23

Jeetje zeg, wat moet jij een verschrikkelijk jaar hebben gehad!
Kippenvel staat gewoon op mijn armen na het lezen van de tekst.. :(:)

**Geplaatst**: 15-12-10 11:26

Re: In een uur tijd alles verloren, mijn 2010

Geplaatst: 15-12-10 11:26

Dit verhaal grijpt me ook nu weer ontzettend aan, net als toen je het een half jaar geleden op het forum plaatste. Je arme arme meiske. $:\$ Hopelijk kan je het komend jaar een plekje geven en kan je met plezier terugdenken aan de tijd die je met haar hebt gehad. En genieten van je nieuwe paard natuurlijk!

**Geplaatst**: 15-12-10 11:29

Geplaatst: 15-12-10 11:29

Wat heb jij iets vreselijks meegemaakt!
Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je het ooit een plekje kunt geven!

**Geplaatst**: 15-12-10 11:33

Geplaatst: 15-12-10 11:33

wow , kippenvel staat me overal. hopelijk wordt 2011 veel beter voor je :(:)

**Geplaatst**: 15-12-10 11:34

Geplaatst: 15-12-10 11:34

Ik heb je topic toen inderdaad ook gelezen.
Ik hoop dat je het een plekje kunt geven.

Het is echt een vreselijk verhaal! Nogmaals sterkte!

**Geplaatst**: 15-12-10 11:34

Geplaatst: 15-12-10 11:34

Jeetje meid wat een afgrijselijk verhaal. Kan me je nachtmerrie zo goed voorstellen, heb iets soortgelijks meegemaakt. Wel een beetje anders, maar ik heb er na 10 jaar nog steeds nachtmerries van. Soms kan ik het nog steeds niet geloven. Zit hier met tranen in de ogen op mijn werk, zo grijpt jouw verhaal me aan, wil je heel veel sterkte toewensen. Het slijt, dat is echt zo, maar het kost zo allerafgrijselijkst veel tijd... Mijn PB-box staat open.

**Geplaatst**: 15-12-10 11:36

Geplaatst: 15-12-10 11:36

Vreselijk! En logisch dat je zo getraumatiseerd bent als je je liefste, waar jij verantwoordelijk voor bent op zo'n afschuwelijke manier aantreffen.
Nachtmerries, propedeuse niet halen, het niet aankunnen om andere paarden te zien etc. Klinkt als PTSS. Ik zou het niet raar vinden als je eens naar een psycholoog ging om te helpen dit te verwerken.

Veel sterkte!

**Geplaatst**: 15-12-10 11:36

Geplaatst: 15-12-10 11:36

Wat een afschuwelijk verhaal, een nachtmerrie..
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies..

**Geplaatst**: 15-12-10 11:40

Geplaatst: 15-12-10 11:40

MontyRulezz schreef:
Ik kan me je verhaal nog heel goed herinneren. Ik vind het gewoon verschrikkelijk voor je. Wat een nachtmerrie, die helaas zo te horen nog steeds voortduurt voor je. Ik kan me niet voorstellen hoe je je voelt, ik hoop voor je dat je in de nabije toekomst toch die acceptatie zult kunnen vinden die je nu nog steeds niet hebt. Je gedicht op het laatst gaat me echt aan het hart. Ik leef heel erg met je mee. Je bent je maatje kwijt geraakt op een zo verschrikkelijke manier die je niemand toewenst. Ik vind het niet gek dat het na 8 maanden nog steeds zo aan je blijft trekken. Ik hoop voor je dat je toch op de een of andere manier haar dood kunt accepteren, met name de manier waarop het gegaan is. Heel veel sterkte, nu en in de toekomst!!

Beter dan dit had ik het niet kunnen verwoorden. Heb met kippevel en tranen in mijn ogen je eerste topic hierover gelezen en nu valt dat in herhaling. Wat een emoties zijn te voelen bij het lezen. Heel veel sterkte met alles!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-12-10 11:45

Geplaatst door de TopicStarter : 15-12-10 11:45

Waves schreef:
Vreselijk! En logisch dat je zo getraumatiseerd bent als je je liefste, waar jij verantwoordelijk voor bent op zo'n afschuwelijke manier aantreffen.
Nachtmerries, propedeuse niet halen, het niet aankunnen om andere paarden te zien etc. Klinkt als PTSS. Ik zou het niet raar vinden als je eens naar een psycholoog ging om te helpen dit te verwerken.

Veel sterkte!

Daar zit ik ook al maanden over te denken. Ik heb zelf twee jaar psychologie gestudeerd dus wat je zegt dat kon inderdaad nog wel eens kloppen. 2010 is sowieso een rotjaar geweest wat dat betreft, 4 keer verhuisd, noodgedwongen moeten stoppen met studie, Winnie verongelukt, zelf erg ziek geworden, terminale kanker in de familie, zelf geopereerd en als aanvulling daarop ontzettend veel gecompliceerde familieproblematiek en ruzie's. En dit jaar eindigt voor mij in Amsterdam. Hier woon ik nu en ik vind het verschrikkelijk. Alles verloren wat mij gelukkig maakte...

**Geplaatst**: 15-12-10 11:49

Geplaatst: 15-12-10 11:49

P.S. het gevoel dat je je nog niet kunt storten op je nieuwe paardje is heel logisch. Alleen tijd kan dit anders maken. Ik kocht 3 dagen na de dood van mijn paard mijn huidige paard, Rhea. Moest van een vriendin met haar mee want goedkoop paard en gevlekt. Gekeken of ze normaal in elkaar zat, beetje goed liep, toen strik erom en mee. Kon haar net betalen van het verzekeringsgeld, toen de rekeningen van de dierenarts betaald waren. Geen klik, geen liefde op het eerste gezicht, niks. En dat voelde ze, dat mijn andere paard nog in mijn hoofd zat. Ze wilde niet naar me luisteren, niet eens mee het hek uit. Pas na een cursus NH viel op de laatste dag het kwartje tussen ons beiden en sindsdien kan ik alles met haar, is ze mijn grote vriendin. Geef het gewoon de tijd, dan zal je hart ook vanzelf gaan mee doen en komt de motivatie om te rijden ook weer terug.

**Geplaatst**: 15-12-10 11:51

Geplaatst: 15-12-10 11:51

winnie03 schreef:
Waves schreef:
Vreselijk! En logisch dat je zo getraumatiseerd bent als je je liefste, waar jij verantwoordelijk voor bent op zo'n afschuwelijke manier aantreffen.
Nachtmerries, propedeuse niet halen, het niet aankunnen om andere paarden te zien etc. Klinkt als PTSS. Ik zou het niet raar vinden als je eens naar een psycholoog ging om te helpen dit te verwerken.

Veel sterkte!

Daar zit ik ook al maanden over te denken. Ik heb zelf twee jaar psychologie gestudeerd dus wat je zegt dat kon inderdaad nog wel eens kloppen. 2010 is sowieso een rotjaar geweest wat dat betreft, 4 keer verhuisd, noodgedwongen moeten stoppen met studie, Winnie verongelukt, zelf erg ziek geworden, terminale kanker in de familie, zelf geopereerd en als aanvulling daarop ontzettend veel gecompliceerde familieproblematiek en ruzie's. En dit jaar eindigt voor mij in Amsterdam. Hier woon ik nu en ik vind het verschrikkelijk. Alles verloren wat mij gelukkig maakte...

Meid, zoek hulp. Dit is teveel voor de sterkste persoon om alleen te verwerken. Wat heb ik respect voor je... Geen woorden voor.

**Geplaatst**: 15-12-10 11:54

Re: In een uur tijd alles verloren, mijn 2010

Geplaatst: 15-12-10 11:54

Ik vond het zo mooi geschreven. Wat erg, ik heb er geen woorden voor. Maar ik heb het gelezen en toch een traantje gelaten.
Heel veel sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-12-10 12:35

Geplaatst door de TopicStarter : 15-12-10 12:35

Siets schreef:
Och jeetje... Wat een jaar... Arm paard, arme jij. En wat heb je het ontzettend mooi geschreven. Ik hoop dat je
uiteindelijk het schuldgevoel aan de kant kunt schuiven. Natuurlijk is het naar dat ze er waarschijnlijk al zo lang
heeft gelegen, maar dat kon jij niet weten! Al is je gevoel heel begrijpelijk.

Ik wil je heel veel sterkte wensen, en ook al is het geheel offtopic: Doe iets met je schrijven, je bent goed!

Dank je wel, dat heb ik al wel vaker gehoord inderdaad. Zou alleen niet weten wat ik ermee zou moeten doen...

**Geplaatst**: 15-12-10 12:41

Geplaatst: 15-12-10 12:41

Meid eerst en vooral hoop ik dat je het ongeluk een plekje kan geven, de hulp van een psychologe inroepen kan je daarin helpen !

Het verhaal is erg aangrijpend, ik heb het met kippenvel gelezen...
Ik voel gewoon de liefde van jou voor Winnie in het verhaal bruisen, Winnie heeft die leefde ook gevoeld terwijl ze bij jou was! Het gedicht is prachtig geschreven..

Ik weet niet hoe het voelen kan, daar ik nooit een eigen paard heb gehad en ik ook geen paard verloren heb.
Maar als ik je verhaal lees, dan weet ik dat de pijn verschrikkelijk moet zijn omdat je zoveel van haar hield.
Heel veel sterkte en zoek hulp, zodat je het uiteindelijk toch zal kunnen verwerken en dat je het overlijden een plekje kan geven.
Net zoals Winnie voor eeuwig een plekje in je hart heeft !

**Geplaatst**: 15-12-10 12:53

Re: In een uur tijd alles verloren, mijn 2010

Geplaatst: 15-12-10 12:53

wat een heftig verhaal,
ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen.
wat een prachtig paardje was het.
heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 15-12-10 13:02

Geplaatst: 15-12-10 13:02

Heb met tranen in mijn ogen je verhaal gelezen.
Wat zul jij het moeilijk hebben gehad in het begin, maar nog steeds als ik het zo lees.

Klinkt misschien raar, maar misschien is het een idee om een reading van je paard te laten doen.
Gewoon om te kijken hoe ze zich voelt en misschien voor jou om het makkelijker af te sluiten.
Als je weet dat ze tevreden is over je handelen en dat ze het goed heeft nu!

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 15-12-10 13:24

Geplaatst: 15-12-10 13:24

Ik heb je verhaal met een brok in mijn keel gelezen, wat afschuwelijk!
Ik hoop dat je dit verlies uiteindelijk een plekje kunt geven en dat je de moed bij elkaar kunt rapen om ooit weer zoveel plezier aan een ander paard te kunnen beleven als aan haar.

Heel veel sterkte. :(:)

**Geplaatst**: 15-12-10 13:35

Geplaatst: 15-12-10 13:35

Pffff

, ongelovelijk..
Heel veel sterkte..

**Geplaatst**: 15-12-10 13:38

Geplaatst: 15-12-10 13:38

ik ben eigenlijk een sille lezer op bokt, maar na dit verhaal gelezen te hebben moet ik toch wel reageren..

wat heb jij een afschuwelijke tijd meegemaakt zeg..
ik heb er geen andere woorden voor, je beste maatje, jou meissie, jou alles verliezen..
en ook nog op zo'n verschikkelijke manier

ik wil je alleen het allerbeste wensen en ontzettend veel sterkte wensen bij het verwerken van dit grote verlies! Tuurlijk maakt het het nog moeilijker dat je haar de laatste avond niet meer hebt gepoetst en geknuffeld, maar dankzij jou snelle hulp en het volgen van jou instinct heb jij haar nog meer lijden bespaard. Je kunt trots op jezelf zijn dat je ondanks jou grote schrik en angst, haar er zo goed doorheen hebt geholpen :(:)

En over het hulp zoeken, iemand uit mijn familie heeft haar paard (al een paar jaar geleden) verloren. Hij kreeg zware koliek, hij werd naar de kliniek gebracht en werd met spoed geopereerd, dat ging goed hij kwam uit de narcose, alles ging goed! iedereen was blij, helaas kreeg hij plots een hartstilstand en is alsnog overleden.. dit was zo'n grote klap.. Zij heeft ook hulp (moeten) zoeken omdat ze het zelf niet meer geregeld kreeg. Met de hulp heeft ze het een stukje kunnen verwerken, en is ze nu weer gelukkig met haar paarden..

nogmaals veel sterkte!

**Geplaatst**: 15-12-10 13:44

Re: In een uur tijd alles verloren, mijn 2010

Geplaatst: 15-12-10 13:44

Jeetje, ben hier echt stil van. Heel veel sterkte met het verwerken van dit alles! Ik denk dat het niet onverstandig is om eens met een deskundige hierover te praten..

**Geplaatst**: 15-12-10 13:47

Geplaatst: 15-12-10 13:47

Ik heb hier gewoon geen woorden voor... Wat een afschuwelijk verhaal

Wat een nachtmerrie om je paard waar je zo veel van houdt zo aan te treffen en op zo'n manier te verliezen

Ik weet niet wat ik moet zeggen... Ik kan alleen maar hopen dat je op wat voor manier dan ook dit toch een plekje weet te geven en 2011 voor jou veel geluk mag brengen. Sterkte meid!

**Geplaatst**: 15-12-10 13:56

Re: In een uur tijd alles verloren, mijn 2010

Geplaatst: 15-12-10 13:56

ik vind het mooi hoe je alles verwoord (niet verkeerd bedoeld al dat zo lijkt)
ik vind het echt erg voor je.

**Geplaatst**: 15-12-10 14:09

Re: In een uur tijd alles verloren, mijn 2010

Geplaatst: 15-12-10 14:09

Wat ontzettend erg voor je!!

Mijn complimenten over hoe je het schrijft.
Zo mooi en duidelijk.
Ik zat met kippenvel te lezen!

Heel veel sterkte nog voor je!