Gisteren heeft Lucky voor het laatst zijn pufjes gehad maar hij doet het tot nu toe erg netjes zonder. Hij gaat zelf in de schaduw staan eten dus dat ik al een heel fijn iets. Nu hoef ik hem niet in de paddock op te sluiten
.
Vandaag heeft hij een uur met zijn hoofd op mijn schoot staan slapen, alsof hij wou zeggen: Baasje, "dankjewel". Hij wijkt niet verder dan een meter van mijn zijde als ik er ben en Poow mag ook niet bij me in de buurt komen dan. Toen ik naar huis wou gaan en ze nog even gedag riep toen begon hij heel lief te hinniken en kon ik het bijna niet over mijn hart verkrijgen om te gaan
.
Natuurlijk ook weer wat foto's 

Ik snap nu wel hoe hij zo snel aankomt 


Je zal maar jeuk hebben 

De Luckydouche
.

En overeenkomsten met een ezel heeft hij helemaal niet
.