Bokt.nl

Arabiertje* schreef:

Chaos, zou het fijn vinden moest je stoppen met in mijn naam te antwoorden. Ik ken Pacha van in het begin, heb hem al ook gezien. Dus das een heel verschil als dat jij enkel maar kan afgaan op foto's en gedachten. Daarbij, is het dus totaal niet van toepassing. De eigenaren hebben deze keuze gemaakt, Pacha is er blij mee.

Arabiertje* schreef:

Hoi bokkers.

Ik heb vorige week iemand leren kennen die samen een hele zware tijd hebben moeten doorstaan,
samen met hun paard Pacha. Ik heb hun toestemming gevraagd om hun verhaal online te publiceren, omdat de hele wereld het mag weten wat deze mensen voor Pacha gedaan hebben. En ze heeft me hiervoor ook de toestemming gegeven.

Arabiertje* schreef:

Van het begin van Pacha's brandwonden. Toen die nog het ergste waren, dus pas gebeurd eigenlijk. Vreemd dat ik mij hier moet verantwoorden, blijkbaar een erg slecht idee. In het vervolg dus enkel nog maar antwoorden via privé bericht, en geen topic meer. Zou me al een hele hoop last besparen...

Serval schreef:

Arabiertje je moet je niet verantwoorden. Ik vind het bijzonder dat jij dit verhaal voor een ieder openbaar maakt. Vele paarden-, nee dieren-eigenaren zouden van deze mensen heel wat kunnen leren!

Serval schreef:

Arabiertje je moet je niet verantwoorden. Ik vind het bijzonder dat jij dit verhaal voor een ieder openbaar maakt. Vele paarden-, nee dieren-eigenaren zouden van deze mensen heel wat kunnen leren!

Arabiertje* schreef:

Hou toch op... Denk je nu echt dat je met die reactie nog iets gaat kunnen veranderen aan de situatie? Zou je nog altijd het zelfde gedacht hebben als het jouw paard was inplaats van Pacha? En als je zag dat je paard nadien nog super gelukkig is. Als wij een paard niet mogen vergelijken met een mens, doe dat dan ook niet als het over pijn gaat. Want wij hebben al pijn als we kijken naar een wonden, puur omdat wij kunnen nadenken. Een paard denkt per seconde, en zoals ik je al verteld heb. De pijn die Pacha ooit heeft gehad, werd wel onderdrukt door medicatie en pijnstillers. De eigenaren hadden een toppaard kunnen kopen voor het geld dat ze in Pacha hebben gestoken, en de tijd! DENK daar maar eens aan.

Arabiertje* schreef:

Chaos, zou het fijn vinden moest je stoppen met in mijn naam te antwoorden. Ik ken Pacha van in het begin, heb hem al ook gezien. Dus das een heel verschil als dat jij enkel maar kan afgaan op foto's en gedachten. Daarbij, is het dus totaal niet van toepassing. De eigenaren hebben deze keuze gemaakt, Pacha is er blij mee.

Chaos schreef:

Arabiertje* schreef:

Chaos, zou het fijn vinden moest je stoppen met in mijn naam te antwoorden. Ik ken Pacha van in het begin, heb hem al ook gezien. Dus das een heel verschil als dat jij enkel maar kan afgaan op foto's en gedachten. Daarbij, is het dus totaal niet van toepassing. De eigenaren hebben deze keuze gemaakt, Pacha is er blij mee.

Haha.

Ik antwoord helemaal niet in jouw plaats. Alsjeblieft niet. Ik leg uit dat als men iets zegt dat dan wel correct moet zijn. Anders kun je net zo goed niks zeggen..

Dit topic is geopend voor meningen, je weet inmiddels dat je ze krijgt.

En uit respect voor pascha mijn mening niet verkondigen (at iemand hierboven): 1 pascha leeft nog dus uit respect voor vind ik persoonlijk nogal drama.. 2 paard heeft echt niet door wat ik zeg. En lees vooral mijn post op de vorige pagina nog eens.

Serval schreef:

Nee Marjoow, niet bij elk dier zou dit van toepassing zijn. Maar voor velen wel. Hoe vaak kiezen dierenbezitters niet voor de makkelijke en goedkope oplossing. Al dan niet omdat ze niet willen dokteren of omdat het geld ontbreekt.

Dit paard is het bewijs dat je een verkeerde beslissing had kunnen nemen door het in te laten slapen i.p.v. dat je de lange weg koos en hem hielp zichzelf te herstellen. Hij heeft een zware tijd achter de rug, net als zijn eigenaren. Plaats je eens in hun schoenen. Hoe moeilijk zal het voor hen geweest zijn om dagelijks in zijn ogen te kijken, naar zijn kapotte lichaam en dan de keus maken doorgaan of stoppen. Bedenk je eens hoeveel twijfels die mensen gehad moeten hebben op dagelijke basis. Hoeveel kritiek ze hebben moeten slikken van "buitenstaanders". Het lichaam laat het netvlies van je ogen zien; dit kan echt niet! Maar de ogen van het dier en het "dier" zelf laten zien ik kan het, met hulp van jullie. Dat is niet makkelijk. Die keus moet iedere dieren eigenaar voor zichzelf kiezen en verantwoorden MAAR ook aan durven. Een dier, elk dier laat zien wanneer het genoeg is. Wanneer ze niet meer willen of kunnen vechten. Pas dan zou je als eigenaar ook een handdoek in de ring moeten gooien en de beslissing moeten maken nu is het genoeg maar als een dier dit nog niet doet, vind ik, dat je ze een kans moet geven en net zo hard moet vechten als zij het doen. De keuze stoppen of doorgaan als een dier ziek is, is persoonlijk en nooit makkelijk. Oordeel hier niet te hard over want er kan een dag komen waarop je zelf in zo'n soortgelijke situatie terecht komt en jij voor een keuze komt te staan die je in geen 100jaar zou willen maken.

Arabiertje* schreef:

Daar zeg je het, Pacha heeft geen enkel trauma. Hij heeft geen bang in de stal, noch van vuur. En dan nog, ik ben absoluut van mening dat een paard pijn kan laten zien. Net zoals die kan laten zien wat ie wel of niet wil... En dat paarden hun sterk voor doen is zever voor mij. Mijn paarden die ik hier ooit heb weten ziek zijn (koliek aanval, wonden aan de benen,...) hadden ook allemaal, één voor één pijn. Pijnstiller, zalfjes, medicatie en de week erop was m'n paard weer de oude.
Je mag één ding niet vergeten, het vel van een mens is helemaal anders als het vel van een paard. Je mening is mij al lang duidelijk marjoow, maar blijf er niet over doordrammen. Daar bereik je niets mee, en je kan de tijd ook niet terug draaien.

Ik weet dat Pacha gelukkig is, en gevochten heeft voor dit te bereiken. Ik weet dat hij dit wou, en dat hij net zoals een ander paard een paardwaardig leven lijd. Daarbij, mijn respect voor de eigenaren noch voor pacha, kan niemand mij ontnemen. En ook niet de liefde voor Pacha, zijn verhaal heeft mijn '' kijk '' op de paardenwereld doen open gaan.