Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-08-10 21:20

Geplaatst: 16-08-10 21:20

Ts, ik hoop dat je de oplossing vind voor jou en je paard, er word inderdaad vanalles gezegd in dit topic maar zo gaat het altijd op Bokt, ik geloof echt dat ze totaal anders dan anders gereageerd heeft maar blijf er toch bij dat ze op dit moment de leiding van je probeert over te nemen, is niet erg als je het maar in de gaten hebt. Het is een merrie en dominant en die kombinatie heeft vaak nog meer duidelijkheid nodig van de baas en inderdaad, met 6 puberen doen ze vaker.
Daarom heb ik ook eerder gezegd dat ze heel duidelijk moet weten wie de baas is want dat geeft haar rust en veiligheid, als dit een keer uitmond in een tik geven dan moet dat maar want dat gebeurt ook in de kudde, echter alleen als het echt nodig is, wij mensen kunnen onze oren niet plat leggen en als we een been optillen maakt dat bij zo'n groot paard geen indruk dus daarom zei ik dat je haar aan moest pakken want het gaat echt om het leiderschap wat ze op dit moment niet aanvaard van jou of iemand anders, komt echt wel goed want je bent er serieus mee bezig, heel veel succes.

**Geplaatst**: 16-08-10 21:22

Geplaatst: 16-08-10 21:22

Sanny_lief schreef:
Wat vreemd zeg. Ik kan het ook niet plaatsen, zeker niet na al die andere topics die ik van jullie heb gelezen.

Staat er misschien een hengst in de buurt? Het lijkt alsof ze dringend ergens heen moet, onrustig maar niet bang. Nee bang is niet het juiste woord denk ik, dan had ze echt die paal wel uit de grond getrokken.

O ja, kleine tip. Mijn fjordje flikte het ook wel eens om zo met je weg te rennen. Ik gaf hem altijd een schop tegen zijn kont, dan draaide hij meteen een volte om mij heen en stond dan heel raar naar zijn kont te kijken. (Ja ik weet het, het klinkt onwijs onaardig en ik mishandel mijn paard iedere dag!)

Ja zo zie ik het ook. Of ze een beetje stress heeft. Lastig geval! Ze ziet er idd niet bang uit!

**Geplaatst**: 16-08-10 21:23

Geplaatst: 16-08-10 21:23

ik lees jullie topics altijd in stilte mee
en vind dit niets voor haar.
was er mischien slecht weer op komst?
lag er mischien een dood dier aan de kant van de weg of heeft die daar gelegen?
waarvan de geur nog rondhangt?
is ze mischien ergens gestoken(in de liezen ofzo)
ze kan niet opgejaagt/mishandeld zijn?
ik gooi zomaar wat ideeen hoor

succes
groetjes

**Geplaatst**: 16-08-10 21:25

Geplaatst: 16-08-10 21:25

KoudbloedKim schreef:
Reacties waar ik weinig mee kan, zijn diegene waarin staat dat ik het helemaal fout doe, maar verder ook geen uitleg over hoe het dan wel zou moeten.

Zijn er reacties geweest waarin gezegt wordt dat jij het helemaal fout doet?

Citaat:
Of waarin 'diagnoses' worden gesteld over Kim, zonder dat ze haar/ons ooit hebben gezien.

Hier ben ik het niet mee eens. Je laat zelf filmpjes zien over het gedrag van Kim. Je vraagt hierop reacties en die krijg je. Dat die jou niet helemaal 'zinnen' o.i.d. mag, maar volgens mij zijn 99% van de 'diagnoses' welke worden gesteld over kim toch wel degelijk gebaseerd op wat er van jullie is gezien. Je hebt er immers om gevraagd. Zeggen dat mensen diagnoses geven zonder dat ze haar/jullie ooit hebben gezien vind ik niet eerlijk.

Verder wel super dat je gratis hulp aan hebt geboden gekregen! Hoop dat je er daadwerlijk wat mee kan en ben zeer benieuwd naar het resultaat! +:)+

**Geplaatst**: 16-08-10 21:28

Geplaatst: 16-08-10 21:28

polly2 schreef:
Leuk dat je reageert op mijn vraag Janine!
Ik ben het wel met je eens dat ik het algemener beschrijf, maar niet alleen maar. Ik confronteer volgens mij ook wel met wat ik op het filmpje meen te zien.

Dat doe je inderdaad wel, maar blijkbaar is in het algemeen schrijven beter toelaatbaar voor TS. Ik kan me herinneren dat dergelijke manieren van schrijven mij in een zekere periode (waarin ik te ver uitwijdde over mijn eigen leven hier op bokt) beter hielp dan negatievere 'life goes on' manieren van schrijven. Het schuchtere, het normale, dat is soms niet prettig om te lezen. Voor mij indertijd (gebroken hartje, arme ik

) was dat keihard, want ik kon die realiteit nog niet onder ogen zien. En het niet onder ogen kunnen zijn van de realiteit, hoe kort en hard die ook is, is moeilijk. Minder lastig is het als iemand een probleem uitlegt, duidelijk uitwijdt. Dat is prettig, maar geeft enige afstand. Die afstand hielp mij mijn liefdesverdriet aanhouden, en heel langzaam afbouwen. In sommige situaties is dat prettig, maar in de mijne was dat totaal niet handig

Totaal ander en wellicht onsamenhangend (aan dit topic) voorbeeld, maar beter weet ik het niet uit te leggen.

polly2 schreef:
Heb ik nog een vraag: Welke manier van feedback geven sorteert het effect dat de TS aangezet wordt tot nadenken over zichzelf en de situatie? Dus wat je als poster eigenlijk wilt bereiken. En op welke manier helpt dit om het "probleem" zichtbaar te krijgen bij de TS en het ook eventueel op te lossen?
(Misschien dat de TS hier nog wat over kan zeggen????)

Op deze wil ik even in combinatie met de reactie van TS reageren:

KoudbloedKim schreef:
Ik zou het eigenlijk niet weten?
Zelf heb ik het meest aan reacties waarin iets gevraagd wordt of waarin een ervaring wordt gedeeld.
Reacties waar ik weinig mee kan, zijn diegene waarin staat dat ik het helemaal fout doe, maar verder ook geen uitleg over hoe het dan wel zou moeten.
Of waarin 'diagnoses' worden gesteld over Kim, zonder dat ze haar/ons ooit hebben gezien.
Reacties die goed onderbouwd zijn en waar feiten in beschreven worden, vind ik zeer interessant.

Ik hoop dat dit je vraag een beetje beantwoordt.

Nadenken over jezelf en de situatie is zeker lastig als er een ervaring wordt gedeeld. Máár men leert ontzettend veel van het delen van ervaringen. Neem bijvoorbeeld het delen van ervaringen over iets eenvoudigs als kledingkwaliteiten. Of het delen van een bepaald verdriet, je doet ideeën op voor de verwerking.
En in deze situatie doe je ideeën op om het probleem te behandelen.
Alleen horen dat je het fout doet, maar niet wat je fout doet, is ook niet leuk. Maar het meervoudig horen zet de meeste mensen wel tot nadenken, dit hoeft niet openbaar te gebeuren, de reacties hoef je niet te negeren, maar het is verstandig om je voor sommige mensen niet te willen bewijzen. Je kan beter bij jezelf nagaan wat iemand wellicht bedoelt, of die persoon te vragen wát er dan precies aan de hand is, omdat je jezelf wilt verbeteren, maar dat je met het woord fout of verkeerd niet ver komt.
Diagnoses die worden gesteld zijn ook niet leuk om te horen, en daar heb ik weinig zinnigs over te zeggen, behalve dan; Van Bokt kan je heel veel leren. Die mensen willen ook enkel meedenken, betrek het niet op jezelf, ik citeer polly2 even: hou het rationeel!
En onderbouwde reacties met feiten zijn interessant, dat is altijd zo. Maar betrek dingen die je wat minder aanstaan niet op jezelf, bekijk ook deze rationeel. Want naast de reacties van polly2 ben ik al heel wat meer bruikbare dingen tegengekomen.

**Geplaatst**: 16-08-10 21:28

Geplaatst: 16-08-10 21:28

ik denk dat dit een een gevalletje dominantie is. mis kan het komen door de hengstigheid?

**Geplaatst**: 16-08-10 21:31

Geplaatst: 16-08-10 21:31

Natuurlijk moet je consequent zijn. Je moet duidelijk zeggen wat je wil! Maar moet je dat met een schop duidelijk maken? Als Kim iets niet doet wat je wil moet je streng naar hem kijken en een strenge stem op zetten. Als ze hier van nog meer gaat heen en weer lopen. Probeer je haar geruststellen. Wat helpt? Als niks helpt dan kan ze te veel energie hebben. Of soms is het gewoon een tijdje zo. Heeft een paard die ik ken ook wel die gewoon een tijdje zo'n tijd had.

Succes!

**Geplaatst**: 16-08-10 22:49

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 16-08-10 22:49

Phormicola: Dat is zeker geen fijne aanleiding, zacht uitgedrukt.

Dorienn: Ik ben het met je eens wat betreft theoretische informatie.
Stel je hebt het boek "Luister naar uw paard" (beste boek ever!) dan zal daar altijd informatie in staan die je op je eigen paard kunt toepassen.
Op de basis die bij de meeste paarden gelijk is.
Er staat echter ook een hoop in dat niet op elk paard toepasbaar is, omdat sommige paarden met hun gedrag zo af en toe erg afwijken van de 'standaard' norm.
Ik ben het dus gedeeltelijk met je eens.

Jessix: Daarom is dat ook iets waar ik het meest op let.

Iemand die er, bijv. qua rijden, hele andere gedachtes op na houdt, die ik echt te ver vind gaan, zal ik niet zo snel op mijn paard laten.
Ik kan me voorstellen dat dat voor een paard dan erg verwarrend werkt.

Carline: Voor die keuze stond ik donderdag ook 3 keer.
Ik was boos op mezelf dat ik had los gelaten, maar ik had gewoon echt geen keuze.
Zelfs als je valt, is zo'n paard nog een stuk sterker dan jij, hangend aan dat touw.
Ja, ik heb wel een leadrope en die is inderdaad zoveel beter dan een halstertouw, als je met grondwerk bezig bent.
Wat wel een beetje het probleem is bij Kim, is dat je omhoog moet zwiepen met het touw en aangezien je dat heel snel moet doen, is de kans groot dat je hem zelf ook tegen je hoofd krijgt.
Ik sta soms nog verbaasd te kijken hoe ontzettend groot een paard zich kan maken.

Bigone: Die leiding ben ik nog niet helemaal kwijt en ik ga mijn best doen om dat ook niet te laten gebeuren.
Aan de ene kant zou ik mijn camera wel neer willen zetten, om het met jullie te delen, maar aan de andere kant weet ik dat ik het toch nooit goed genoeg kan doen en er altijd mensen zullen zijn die zeggen "Zie je wel! Je bent bang/onzeker/klein" etc.

Lovemeintje: Dat laatste zeker niet, aangezien het aan het eind van de dag begon en ik dus de uren daarvoor bij haar ben geweest en er toen niks aan de hand was.

Millenium: Ik heb het niet alleen over dit topic.

Voor zover ik het begreep, was de vraag van Polly2 een algemene vraag, waarop ik dus ook algemeen heb gereageerd.

Ramboe: Zulke reacties maken mij wel wat in de war.
Dat is vast niet je bedoeling, maar hij druist wel in tegen bijna alle andere reacties.

**Geplaatst**: 16-08-10 23:15

Geplaatst: 16-08-10 23:15

Nee ik ben niet jouw paard met een ander aan het vergelijken, juist niet, maar ik vertel je mijn eigen ervaringen over wat mijn paard zelf deed.

Nou hier laat ik het bij, je wilt gewoon niet zien dat paarden echte draken kunnen zijn, het is oplosbaar maar dan moet je wel iets voor doen en het accepteren dat je het anders moet doen, of neem cursus/lessen.

Ik hoop dat je er weer plezier aan beleeft aan je paard, dat is wat ik graag heb en zie, jullie passen wel bij elkaar, alleen jij moet leren het nu anders te doen nu je paard je in de maling neemt, ze wordt ouder en sterker en zekerder, en dus moet er weer bevestigd worden wie er de baas/voor het zeggen heeft.

**Geplaatst**: 17-08-10 07:54

Geplaatst: 17-08-10 07:54

@Janine en KK: Dank voor jullie reactie op mijn vraag. Dat geeft mij weer stof tot nadenken.

**Geplaatst**: 17-08-10 10:23

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 17-08-10 10:23

Zoals vele mij in dit topic zijn voorgegaan zie ik geen paard in paniek.

Een paard is paniek is veel en veel heftiger, ik heb namelijk ervaring met een paard dat geregeld in paniek raakt. Namelijk mijn eigen BWP'er die als de dood is voor muziek, mocht het nog eens voorkomen zet ik dit op film.

Ik raad je aan Kim met een strengere hand, strengere stem en misschien een hoofdstel in als je met haar van links naa rechts moet.

Het is dat ik ver van je vandaan woon, anders had ik je graag komen helpen mocht het nogmaals voorvallen.

Ik had tot 1 jaar geleden 2 Tinkers die dit gedrag dagelijks vertoonde, ik merkte echter dat ik er enigsinds bang van werd omdat ze ook genoeg wogen. Later kwam ik erachter dat als ik mijn groot hield en mijn angst niet toonde zij rustiger werden en een half jaar later had ik 2 tinkers die zich goed konden gedragen.

Succes ermee!

**Geplaatst**: 17-08-10 12:05

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 17-08-10 12:05

slimmerik schreef:
[naam] heeft ook al aangegeven dat ze op het filmpje (dus de tweede dag) NIET IN PANIEK is maar gewoon vervelend. In paniek was ze de eerste dag.

**Geplaatst**: 17-08-10 12:13

Geplaatst: 17-08-10 12:13

TS: het kan zijn dat ik er overheen heb gelezen, maar... hoe is het nu met het gedrag van Kim?

Wat ik zie op het materiaal dat jij hier laat zien, is een paard dat over je heen loopt. Als ze vaststaat blijft ze redelijk stil staan omdat ze door heeft dat het touw niet meewerkt, al gaat ze dat tóch even testen wat natuurlijk resulteert in een gebroken touw/halster. En ze test ook hoe goed jij haar kunt houden.

Dit lijkt mij geen stress of paniek of een gemeen paard, zoals je zelf ook al aangeeft. Wel lijkt het me een slimpie, die gewoon wil testen tot hoe ver ze kan gaan bij jou. Momenteel gooit ze haar gewicht in de strijd, en dat is lastig want die strijd win je niet als mens (ook niet van een lichter/kleiner paard overigens) en zul je dus moeten omzeilen.
Overigens kan ik me niet voorstellen dat het dag 1 wél paniek is en dag 2 niet. Wellicht was de reactie op dag 1 wat heftiger waardoor jij het hebt geïnterpreteerd als paniek? Het lijkt mij in ieder geval waarschijnlijker dat ze beide dagen vergelijkbaar gedrag heeft vertoond om dezelfde reden.

Hoe je dat precies moet doen weet ik niet, dat kan ik ook niet beoordelen gezien ik jullie niet IRL ken. Wel weet ik dat ik het zelf oplos (bij kleinere paarden) door met 2 mensen bochtjes te gaan lopen. En als het paard de bocht niet om wil, gebruik ik hier een hulpmiddel bij (uiteinde halstertouw, zweepje bijvoorbeeld). Op die manier beperk je het tempo en kun jij weer de leider worden.
Zoals het er naar uit ziet op het filmpje is Kim een ontzettend slimme donder die jou goed kent en dus ook je zwakheden kent. Daarom zal het wel even duren voor deze malligheden echt 100% zijn verdwenen, tenminste, dat gok ik (ik hoop natuurlijk van niet). Maar ik kan me niet voorstellen dat het je niet gaat lukken.

Veel succes, ook met de hulp die je aangeboden krijgt hier, super dat mensen dat soort dingen doen!

**Geplaatst**: 17-08-10 12:29

Geplaatst: 17-08-10 12:29

Ik zal daar even een wat uitgebreider verslag van geven.
Zondagochtend ben ik naar haar toe gegaan en heb besloten om haar met het hoofdstel uit de paddock te halen en dan via de kortste route in de binnenbak te zetten.
De binnenbak en de paddock hebben beide 2 in/uitgangen en aangezien ik via de standaard uitgang van de paddock wilde, had ik de achterste deuren (die hooguit 30 meter van de paddock zitten) van de binnenbak open gezet.
Maar Kim stond helemaal aan de andere kant van de paddock, bij de andere uitgang en normaal gesproken komt ze gelijk met van die zachte knorretjes naar me toe lopen.
Dat deed ze deze keer niet, dus ik moest met mijn schoenen aan eigenlijk door de modder, als ik toch door de standaard uitgang wilde.
Gelukkig kon ik over een paar houten balken klimmen, zonder moddervoeten te krijgen en heb ik Kim via de andere uitgang naar de binnenbak gebracht.
Dit was dus de langste route en ik heb haar een beetje genegeerd en dat ging eigenlijk prima, ze liep netjes mee.
Bij de binnenbak aangekomen, stonden de achterste deuren natuurlijk nog open, dus we moesten eerst met zijn tweetjes daar heen, om ze dicht te doen.
Kim vond die achterste opening spannend, dat merkte ik, maar ze liep toch braaf mee.
Ik wist ook dat als ik de deuren eenmaal dicht had en we ons moesten wegdraaien van de o zo spannende deur, ze raar zou doen.
Twee keer heeft ze een poging gedaan om weg te draven, maar ja, ik had de teugels vast en heb daar gebruik van gemaakt.
Toen ze dat eenmaal door had, was het geen probleem meer en verder is ze de hele ochtend erg braaf geweest.

Hier zie je haar bij de 'enge' open deuren staan.
Zodra je haar dan roept, komt ze keihard in galop naar je toe rennen.
Als de grote deuren dicht zijn, is er niks aan de hand, maar zo open triggert het iets in haar.
Afbeelding

Nee, ik weet 100% zeker dat dag 1 echt paniek was.
Ik denk zelf dat dag 2 nog wel een nasleep was, maar dat ze dat heeft omgezet in het uitproberen van haar en mijn kracht en kunnen.

**Geplaatst**: 17-08-10 12:40

Geplaatst: 17-08-10 12:40

KoudbloedKim schreef:
Ik wist ook dat als ik de deuren eenmaal dicht had en we ons moesten wegdraaien van de o zo spannende deur, ze raar zou doen.

Ik wil je absoluut niet op je woorden pakken of je woorden uit context halen, maar je begrijpt dat je hierdoor haar triggert daadwerkelijk 'raar' te gaan doen? Want als jij dat denkt, dan voelt zij dat, dat is simpelweg hoe het werkt.

**Geplaatst**: 17-08-10 12:42

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 17-08-10 12:42

Ik wist dat deze vraag ging komen.
Juist omdat ik het wist (omdat ik mijn paard daar nou eenmaal goed genoeg voor ken), kon ik heel bewust met mijn lichaam omgaan en haar een stapje voor zijn toen ze mijn gedachten in uitvoering bracht.

**Geplaatst**: 17-08-10 12:44

Geplaatst: 17-08-10 12:44

Hoi Tineke,

ik heb je beginpost aandachtig gelezen (helaas geentijd voor de andere 20 pagina's) maar ik herken heel erg wat Kim doet. Onze pony deed het ook, maar daar kom ik straks op terug. Ik ga je hier geen tips/adviezen e.d. geven maar spreek gewoon uit mijn ervaring. Het gedrag wat ze vertoond kan nl. door 300 verschillende dingen komen dus ik kan jou niet vertellen wat er precies mis is, helaas.

Ik begrijp trouwens wel dat mensen het filmpje niet 'schokkend' vinden of dat het er heel erg uit ziet maar ze vergeten wel dat dit geen pony van 1.10 is maar een groot sterk trekpaard en als ze zo druk doet kan dat heel gevaarlijk zijn. Ik begrijp ook dat jouw filmpje was om aan te geven dat ze normaal half staat te slapen en nu opeens zo gek doet.

Wat ik er van herken: Een van de merries bij ons op stal doet dit ook maar dat doet ze dan alleen als ze hengstig is. Een andere merrie doet het als ze veel alleen staat. Dan is ze ook superonrustig. Ze heeft een maatje in de wei en als die weg is wil ze er gewoon naar toe. Tot het moment dat ze die ziet is ze niet rustig. En een ruin bij ons op stal kan gewoon niet tegen teveel biks. Die kreeg andere biks en werd er zo hyper van. Die heeft genoeg aan hooi en gras. Stoppen met bijvoeren was de enige optie.

Zou je hier iets aan kunnen hebben voor Kim?

**Geplaatst**: 17-08-10 12:45

Geplaatst: 17-08-10 12:45

KoudbloedKim schreef:
Ik wist dat deze vraag ging komen.
Juist omdat ik het wist (omdat ik mijn paard daar nou eenmaal goed genoeg voor ken), kon ik heel bewust met mijn lichaam omgaan en haar een stapje voor zijn toen ze mijn gedachten in uitvoering bracht.

Okee.

Maar ik blijf erbij dat paarden ook gevoelens en gedachten kunnen opmerken, ondanks dat je probeert het niet te laten merken met je lichaamshouding.
Want ik denk dat ze het niet zou doen, als je iemand anders datzelfde zou laten doen, zonder ervan bewust te zijn dat Kim dat misschien zou kunnen doen.

**Geplaatst**: 17-08-10 12:54

Geplaatst: 17-08-10 12:54

Ik vind het zo een leuk paard he...je hebt geen idee wat een prachtdier....en dat voor een koudbloed.

Als ik het fimpje zie in je openingspost, kan ik maar 1 ding zeggen, die wil terug naar de wei, naar haar vriendjes, er is er 1 die haar interesse zo ontzettend heeft, die kan en wil ze niet uit het zicht verliezen, ze MOET er bij zijn... is ze hengstig= maar ik denk eerder dat ze gewoon bij de kudde wil blijven.

Vergeet niet dat paarden altijd voor gaan op mensen en dat wij maar een klein plekje innemen, maar het altijd weer verliezen van een paarden maatje.

Haar gedrag op de poestplaats herken ik van mijn paard als ik hem van zijn maatjes af haal, er is een tijd geweest, op een andere stal dat hij gewoon boos op mij was en aanvallend gedrag vertoonde. Wat was er aan de hand, hij liep met een merriepony en naast de draad stonden nog 2 ruinen, waarvan 1 erg dominant, een beetje de baas van de kudde en als die merrie naar die draad giing werd mijn paard helemaal hyper, dan schermde hij haar af van die ruin, maar hij was ook nog eens doodsbang van die ruin....als ik hem uit het zicht haalde van die merrie, dan flipte hij helemaal.

Jouw merrie wil bij de kudde blijven en dat gedrag is ongeduld met lichtelijke irritatie en toen ze los kwam van het hek was het voor haar het teken dat ze weer terug kon. Mijn paard had zich losgetrokken met een kapot halster terug gerend....

Jouw paard heeft pit....en het gaat wel weer over....het gras groeit weer is zo lekker nu en het weer is fijn ze is heel gelukkig in de kudde zo buiten en jij bent nu bijzaak....

**Geplaatst**: 17-08-10 13:00

Geplaatst: 17-08-10 13:00

Zidore: Hengstigheid zou kunnen, maar ik heb haar nog nooit hengstig gezien.
Ze heeft nog nooit verschijnselen van hengstigheid laten zien.
Kim heeft geen verlatingsangst en heeft altijd al alleen kunnen staan.
De avond voor de keuring zijn we 4 uur bezig geweest met vlechten, waarvan ze ook het grootste deel alleen heeft gestaan.
Dat was geen probleem en ze ging gewoon op rust staan.
Kim krijgt alleen een handje biks als ze hard gewerkt heeft en de dagen voor onze buitenrit heeft ze geen biks gehad.
Bedankt voor het mee denken.

Saskiaatje: Dat weet ik zeker.
Paarden kunnen heel sterk op je stemming/gevoelens/gedachten reageren.
Daarom is het belangrijk om die gedachten ("Ik weet dat ze gaat rennen") in je hoofd al om te buigen naar iets 'niet engs'.
Dus niet "O jee, ze gaat rennen, wat nu?" maar "Ik weet dat ze een poging tot 'vluchten' gaat ondernemen, maar dat is niet erg, want ik heb haar onder controle.".

Russel: Ik snap je gedachte, maar ik denk zelf dat dat niet het enige is dat heeft mee gespeeld.
Kim kijkt namelijk totaal de andere kant uit naar 'iets' wat ik niet zie.
Haar paddockmaatjes liepen namelijk in de wei en die ligt, zoals ze op het filmpje staat, achter haar en rechts opzij van haar.
Zij kijkt juist links en vooruit.

**Geplaatst**: 17-08-10 13:07

Geplaatst: 17-08-10 13:07

KoudbloedKim schreef:
Zidore: Hengstigheid zou kunnen, maar ik heb haar nog nooit hengstig gezien.
Ze heeft nog nooit verschijnselen van hengstigheid laten zien.

Bij mijn merrie merkte je in het begin heel goed als ze hengstig was. Een echte pismerrie. Maar zo op een dag merkte ik niks meer aan haar als ze hengstig was. En nu nog steeds niet. Dus het kan zo opeens omslaan.

**Geplaatst**: 17-08-10 13:27

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 17-08-10 13:27

Ik denk nog steeds dat het een stukje dominantie is. Aan de ene kant omdat zij nu weet dat jij haar niet kan houden, en zij een reden heeft om te gaan 'klieren' (bij die deur). Zij weet dat jij dat al als vaste 'klierplek' van haar ziet, en ook al ben je heel rustig geweest in lichaamstaal, Kim heeft dit vast onthouden, zo slim is ze wel -en zoals Saskiaatje al zegt is het ook heel waarschijnlijk dat jij onbewust toch signalen uitzendt die voor een mens niet herkenbaar zijn, maar voor een dier wel.

Ik denk hoe dan ook dat dit gewoonweg laat zien dat Kim een geweldig paard is (en dat is een oprecht gemeend compliment)! Ze is slim, gevoelig en het zal wellicht aan haar leeftijd liggen dat ze nu jouw grenzen opzoekt. Dit doet ze heel subtiel, inmiddels heeft ze jou zover dat jij al denkt 'als de deur dicht is gaat ze klieren'. Maar dat ze de plek niet daadwerkelijk eng vindt, laat ze in mijn ogen zien door wel weg te kunnen/durven galopperen van die plek als jij haar roept. En dat ze ondanks deze grapjes, toch nog niet écht vervelend lastig is geweest laat toch zien dat ze haar baasje erg lief moet vinden.

**Geplaatst**: 17-08-10 13:35

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 17-08-10 13:35

Love_western: Ik heb het nog nooit gemerkt.
Ben zelfs een beetje onzeker daarover, aangezien het me erg mooi lijkt om over een aantal jaren een veulentje bij haar te krijgen.

Ffortuna: Bedankt.

Gelukkig gaat het een stuk beter en ik ga morgen zowiezo even naar haar toe.
Wat ik precies ga doen, weet ik nog niet, aangezien er morgen veel lessen zijn (woensdagmiddag kinderen allemaal vrij van school), maar ik ben wel van plan om haar even te gaan poetsen.
Ik vind het wel apart dat Kim niet meer naar me toe komt met haar oortjes naar voren en zachtjes hinnikend.
Ze blijft op haar plek stil staan, kijkt wel naar me, maar doet verder niks.

**Geplaatst**: 17-08-10 14:09

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 17-08-10 14:09

Ts, ook dat stilstaan is een vorm van dominantie, kom me maar halen denkt ze, net zoals die keer dat je door de modder moest om haar op te halen, heel subtiel maar ze geeft wel de signalen af, als ze jou als duidelijke leider ziet komt ze naar je toe zoals ze altijd deed.

**Geplaatst**: 17-08-10 14:14

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 17-08-10 14:14

Ja denk je? Ik wou dat ik mijn oude boek nog had, daar had dat zeker in gestaan.