Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Sonja89 schreef:Och meid, je berichtje bezorgt me kippenvel, ik vind het zo erg voor je. Mijn hart huilt om je verlies en dat van mij is niet de enige, dat weet ik zeker.
Jouw berichten laten mij zien wat houden van is. Loslaten wanneer het moet, niet krampachtig vasthouden.
Niets of niemand zal Bart kunnen vervangen, die leegte is niet te vullen en zeker niet vandaag.
Ren jezelf niet voorbij, doe eens gewoon níks als je je daar 'goed' bij voelt, voor zover je daarvan kunt spreken.
In gedachten staan er heel veel mensen naast je!
Roane schreef:"And now wherever I go, he is with me in spirit. For we have a bond stronger than friendship or love and although we can never be together, we will never, ever be apart."
Roane schreef:Het besef is nu wel aardig gekomen. Ik werd wakker, zag dat het een mooie dag was; oftewel, een perfecte dag voor een buitenrit. Zag meteen flits voor me van Bart in z'n stal en dan de typische Bart-blik hoe hij me begroet, kan niet meer. Over z'n neus aaien, op zn rug leunen, z'n staart wassen; kan niet meer. Het besef wat ik gedaan heb is er lekker ingehakt.
Ik weet van gekkigheid niet wat ik deze vrije dag moet doen. Ik wil lopen, ik ga zitten, ik klik van facebook naar bokt naar m'n mail. Ik wil wel iemand zien op msn, dat wil ik niet. Ik heb honger, ik heb geen honger, ik wil me aankleden, ik wil op de bank liggen, ik wil hardlopen.
Maar voornamelijk wil ik helemaal niks.
Ja, één ding. En niemand hoeft mij te vertellen dat dat niet meer kan.