Geplaatst 
Doet ie het??
Ja ja! Zijn eerste sprongetje! We waren balkjes aan het draven en ik dacht waarom niet. Bij gebrek aan staanders maar gewoon 4 pionnen gebruikt, balkje was denk ik 15 a 20cm hoog. Dus stelt niks voor. Maar vindt hem voor een eerste keer er toch mooi overheen komen. Ik zal hem geen carrière switch aandoen, maar hij leek erg enthousiast, dus wie weet eens per maand een mini sprongetje.
Eergisteren ook weer gereden, de keer daarvoor was hij erg met me aan het dollen, gewoon geen rechte lijnen willen lopen in de binnenbak. Wijken kan hij als de beste... (Ik ben gewoon een watje). Nu dacht ik, goh ik ga gewoon in de buitenbak rijden, als ik er naast lig, dan lig ik er naast. Simpel zat. Maar dat ging eigenlijk redelijk goed. Alleen telkens willen galopperen als ik wilde draven, dus eventjes streng geweest en toen kon het ineens wel. Het is echt een klier af en toe en daar moet ik tegen gaan optreden. Maar daar heb ik iets wat moeite mee, maar moet ik gewoon doen. Roep zelf altijd zo hard, consequent zijn, maar ben het vervolgens niet. Dus werkpuntje voor mij!
Daarnaast stiekem ook trots op mijzelf... Ik heb nogal last van onzekerheid. Altijd bang zijn voor meningen van andere, wat als ze me slecht vinden rijden. Wat als ik niet goed zit. Wat als ik dingen anders doe dan andere. Ook in het leven thuis heb ik hier last van. Piano spelen doe ik niet als mijn moeder thuis is, niet dat zij het beter kan dan ik. Maar mogelijk oordelende ogen, terwijl dat natuurlijk nergens op slaat. Het verpest vooral de dingen die ik zelf wilt doen, maar niet durf vanwege de omgeving. Maar waar ik dus trots op ben is dat ik gewoon in de buitenbak ben gaan rijden ook al waren er mensen op het erf naar me aan het kijken en konden ze me zien vanuit het kantoor. Het boeide me wel wat, maar ik heb het toch gedaan. Waar ik me normaal ‘verstop’ in de binnenbak, lekker uit het zicht, nu gewoon buiten in de zon gereden.
moeder van Elsie. 
