Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-18 20:04

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Geplaatst: 22-11-18 20:04

Met een glimlach terug kunnen kijken is soms het mooiste dat er nog is...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-11-18 20:22

Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-18 20:22

Maflinger_S schreef:
Met een glimlach terug kunnen kijken is soms het mooiste dat er nog is...

Met een lach en een traan. Hopelijk ooit met meer lachen dan tranen. :(:)

**Geplaatst**: 22-11-18 20:51

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Geplaatst: 22-11-18 20:51

Komt wel lief :+:

neem je tijd. Het kan heel lang duren om eroverheen te komen, en ik hou nog steeds heel veel van mijn eerste hond, ook al is hij er al bijna 10 jaar niet meer. Hij was mijn grote liefde. Ik heb zijn respect moeten verdienen, en daarna waren wij onafscheidelijk, hij was mijn maatje, mijn compagnon, mijn gezelschapsheer. Hij was heel waardig in alles wat hij deed, haast koninklijk.

Mijn grote macho Duitse Herder reu...... die zo vriendelijk en geduldig met zijn onervaren, klunzige eigenaresse was. Haha, ik ging naar cursus met hem, waar mij verteld werd dat ik hem wel de baas moest zijn.

Ik ben zijn baas nooit geworden. Hij werd mijn grote vriend, en ik denk nog altijd dat hij de dingen deed omdat hij me wel aardig vond. God, wat was ik dol op hem, en wat mis ik hem. Nog steeds. Maar alles wat hij me gaf en heeft geleerd heb ik meegenomen, en ik heb zoveel warme herinneringen aan hem :+:

Die daarna moest ik met 6 jaar laten inslapen, had HD. Ben ik ook stuk van geweest. Nog altijd hou ik van die hond. Grote boef, die is voor de puppiecursus gezakt hahahaha. Reden: hij vond de les veel te saai, en daagde zijn buurman uit tot een spel. Binnen de kortste keren waren alle puppies een grote, wanordelijke kluwen op het veld. Wij zijn weggestuurd wegens onordelijk gedrag

Heeft het een keer gepresteerd om keihard van de dijk naar het water te rennen, en onze andere hond erachteraan...... op het allerlaatste moment nam hij een scherpe bocht rechtsaf. De andere hond kon niet meer remmen en dook het water in. Ik had kunnen zweren dat mijn boef lachte :')

Mijn hond nu is inmiddels 2, en weer een Duitse Herder. Eenkennig, wat gereserveerd, maar wat een heerlijke boef. En ook deze is een weer een compagnon, zij het wat onvolwassen en puberaal. Maar oh, wat een geweldig beest weer. Ik heb met hem afgesproken dat hij 80 wordt. Voorlopig houdt hij zich daaraan.

**Geplaatst**: 23-11-18 18:01

Geplaatst: 23-11-18 18:01

Wat prachtig geschreven! Echt genoten van elke foto en het ontroerende verhaal erbij.

Merrie en veulen vind ik zoooo mooi

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-18 21:40

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-18 21:40

Avalanche81 schreef:
Komt wel lief neem je tijd.

Wat bijzonder en ook bijzonder herkenbaar de verhalen van je herders. Ook dat je van ze blijft houden, ook al zijn ze er, behalve in je herinnering, niet meer. Ik heb het bij vlagen nog erg moeilijk en weet dat het echt tijd nodig heeft. Ik weet ook niet of ik het ooit echt een plekje kan geven. Het zal uiteindelijk als een litteken worden, denk ik. Ik zie haar vaak terug in haar zoon. Dat is mooi, maar ook nog erg moeilijk. Die herkenning en die herinneringen zijn nu nog vaak pijnlijk, maar ooit overwegend

justmyrth schreef:
Wat prachtig geschreven! Echt genoten van elke foto en het ontroerende verhaal erbij.
Merrie en veulen vind ik zoooo mooi

Dankjewel!