Ik ben tot nu toe aan de hand en voor de kar naar buiten geweest, er kwam toen een troep wielrenners van achter op, hij ging 3 passen harder stappen, maar als ik een rukje aan het touw geef en met hem praat ontspant hij direct weer. Groot verkeer is hij zoals je op het filmpje ziet helemaal niet van onder de indruk
. Denk dat dit zijn eerste wielrenners/ervaring was
. Hij geeft een safe gevoel, maar reageert bij iets engs wel door dus 3 stappen harder te zetten of 1 cm op de plaats omhoog te schrikken
. Ik vind dat prettig, dat dat zijn schrikreactie's zijn
. We zullen deze week meer de dijk opgaan om te oefenen, maar gezien zijn reactie op gravende hijskranen naast de bak denk ik niet dat we rare dingen gaan mee maken
.
Ik vind 'minder ervaren' een lastig begrip, wat kan de ruiter al, maar belangrijker, staat de ruiter open om te leren en is er begeleiding. Als het iemand is die het leuk vind om samen te groeien lijkt het mij een optie
. Sophie kon ook maar net aan licht rijden en dan deed Berlin ook zijn best, maar hij begreep haar niet altijd en als er dan niemand is die dat voor ze kan oplossen, lijkt dat mij zeer frustrerend voor de ruiter (en belangrijker: voor Berlin
) . Het zou mij bijvoorbeeld een optie lijken voor een jonge meid met een moeder die wel kan rijden, dat die ze van de grond af kan begeleiden of hem soms zelf kan rijden. Er rijden bij mij meisjes op van 10, maar niet zonder begeleiding en het is niet zijn enige ruiter
.