Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-01-13 23:02

Geplaatst: 04-01-13 23:02

Heb een zelfde soort ongeval gehad en zelfs 2 x. Heb daarna ook nog gewoon fanatiek gereden. Er is veel mogelijk en heb er zelfs zeer veel baat bij gehad en ook ondersteuning vanuit de revalidatie.
Nu 15 jaar later kan ik helaas niet meer rijden daar ik inmiddels ook fibromyalgie heb. En heb mijn paard moeten verkopen. Geef niet te snel op. Veel artsen zijn niet zo van het paardrijden.

**Geplaatst**: 04-01-13 23:07

Re: En zo is in een klap (val) je hobby voorbij.

Geplaatst: 04-01-13 23:07

Jeetje, wat een verhaal zeg.
Van de een op de andere dag.

Ik vind het ook knap om te zien dat je eigenlijk zo'n doorzetter bent. Opstaan om je paard te pakken, gewoon werken en doen...
Toen ik diazepam had kon ik m'n ogen niet langer dan 45 minuten open houden hoor.

Ik zie dat als een goed teken. Als je zo'n doorzetter bent, kom je hier ook doorheen! Ik weet het zeker!

**Geplaatst**: 04-01-13 23:09

Geplaatst: 04-01-13 23:09

Zo hier word je even stil van, wat een verhaal en wat een pech.

Wil je toch even moet in sprken, heb zelf een fiets ongeluk gehad met nektrauma, niks gebroken, maar na twee jaar nog steeds niet geheel klachten vrij. De eerste 8 maanden waren een hel, opiaten gehad voor de pijn, uiteindelijk heeft neuroloog amitriptiline voorgeschreven, gaf ook weer iets verbetering. Daarna volgde revalidatie. Heel confrenterend, want revaldiatie is niet gericht op genezing, maar gericht op het creeeren van een zo'n fijn mogelijk leven met de klachten die je hebt.
Ik was zelf een fanatieke menner, maar door het ongeluk heb ik helaas hier voor het lef verloren. Bang om brokken te maken. In de periode dat ik van de pijn niks kon heb ik veel hulp gehad van lieve mensen, en daarna zelf weer lol met mijn knol gaan hebben, van een koetsenpony om getoverd tot een circuspaardje en een lol dat we hebben.

Geef niet te snel op en bekijk alle mogelijkheden die er zijn, er zijn er veel en niet alles zal werken. Ik heb zelf veel geprobeerd en heb uit eindelijk het meeste baat gehad bij hydrotherapie en dry needling. Dit kan voor ieder anders zijn en ik ken je medisch dossier natuurlijk niet. Ik kan wel zeggen dat ik na meer dan twee jaar nog steeds vooruit gang boek en inmiddels al weer heel tevreden over wat ik allemaal kan.(vanaf komende maand zelfs weer fulltime aan het werk!!!!)

Dus zet hem op en zoek steun en hulp als je het even niet ziet zitten, veel sterkte met alles

**Geplaatst**: 04-01-13 23:16

Geplaatst: 04-01-13 23:16

Wat heftig, sterkte!

**Geplaatst**: 05-01-13 01:36

Re: En zo is in een klap (val) je hobby voorbij.

Geplaatst: 05-01-13 01:36

Heftig, heel veel sterkte.

Mocht je toch ooit weer willen gaan rijden en daar een ander paard voor nodig hebben zou ik voor een criollo ui Argentinië gaan. De paarden worden daar zo getraind dat zodra het zadel op gaat de eigen wil uit gaat. Stichting langenort gebruikt er nu 2. Er is een kanon afgeschoten waar ze naast stonden zonder enige reactie. En er wordt op gereden met o.a. harnassen. En zelfs een volwassen man past er nog op ondanks dat het ponys zijn.

En je kan inderdaad ook gaan mennen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-13 01:51

Re: En zo is in een klap (val) je hobby voorbij.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-13 01:51

Dank jullie wel de verhalen doen me goed.
Een andere bijrijdster heb ik idd gevonden en ga morgen kijken bij een andere stal gezien de verzorgster die ik nu heb daar werkt en hun toch op een andere manier van paarden houden denken dan ik. De stal waar ik ga kijken en lijkt me erg gezellig. Dus ben benieuwd. Ik heb een hoop boeken over grondwerk etc. En ik heb parelli lessen op DVD staan. Dus wat jullie zeggen genoeg nog om te doen. Ik heb echt alleen maar door een zwarte bril gekeken.
En idd als hij een peesblessure zou hebben zou ik hem die tijd geven.
Zelf ben ik nogal hard voor me zelf. Niet zeiken en doorgaan was me motto.

Ik heb ook een tijd gehad dat ik vlak lag van de diazepam hoor. Sliep rustig 18 uur per dag. Nu probeer ik er zo min mogelijk aan toe te geven. Maar als ik bijvoorbeeld mijn konijnen hokken heb verschoond (ik fok ze) dan ben ik wel af hoor. Zelfs boodschappen doen lukt niet omdat ik dan teveel prikkels krijg en daar erg moe van wordt.
En dan heb ik ook nog 2 kinderen.

Ik heb nu ook amitriptyline bij gekregen. En moet de diazepam avonds laten vervallen. Mocht ik er niet van kunnen slapen moet de diazepam er ook nog bij en dan nog de morfine. Ik ben net een wandelende apotheek.

**Geplaatst**: 05-01-13 01:56

Re: En zo is in een klap (val) je hobby voorbij.

Geplaatst: 05-01-13 01:56

Die zwarte bril zal nog wel eens vaker om de hoek komen kijken, maar denk eraan het kan heel langzaam gaan, maar hoop doet leven

een twee maanden terug deed ik nog iedere middag een middag dutje en nu zit ik om 1 uur nog een berichtje op bokt te type en dat terwijl ik al vanaf 8 uur op ben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-13 02:00

Re: En zo is in een klap (val) je hobby voorbij.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-13 02:00

Haha hier het zelfde. Vannacht pas om 3 uur in bed 8 uur eruit en geen dutje in de middag en nog niet moe zijn.

Heb eens gekeken naar zo'n criollo kende het ras niet. Maar wat een mooi beest zeg.

**Geplaatst**: 05-01-13 02:46

Geplaatst: 05-01-13 02:46

Wat een verhaal!
Wat ik wel super van je vind, is dat je het paard of oude eigenaar niet de schuld geeft.
Ik hoor vaak dat na een val of een schrikreactie van het paard, de oude eigenaren de schuld krijgen.
Paard was ineens vals of gemeen zonder dat dat verteld is dus oplichting. maar... Paard blijft een paard, en dus vluchtdier..dit soort dingen kunnen gebeuren. Hoe naar en vervelend het ook is.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je snel met minder pijn door het leven kan gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-13 02:53

Re: En zo is in een klap (val) je hobby voorbij.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-13 02:53

Nee hoor gewoon mijn eigen domme schuld. Ik voelde al dat hij gespannen was vanwege weersverandering en die tonnen. Ik had hem gewoon eerst moeten longeren zoals iemand hier al zei. Ik zal nooit de schuld bij een ander leggen terwijl ik weet dat ik fout zit. De vorige eigenaar is super blij dat ik hem toch zelf houd. Want ze kan zich geen betere eigenaar voorstellen. Ook leuk om te horen. Heb altijd goed contact met haar en hou der van alles op de hoogte en elke keer krijg ik te horen hoe blij ze wel niet is dat ie bij mij terecht is gekomen. Ze snapte ook wel dat ik zo reageerde na dat nieuws.