Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Torius16 schreef:Het focussed dus op de weide en niet zozeer op de paarden (want die stonden binnen) en dat is wel vreemd. Ik vermoed dat de 'bak' ook bepaalde 'associaties' bij hem oproept, wat hem (nu nog) onrustig maakt.
Kan idd.
Onze 5-jarige merrie, super mooi en braaf in de omgang heeft ook zoiets dergelijks.
In de binnenbak gaat ze steeds op de loop (oren in de nek, staart tussen de billen, keihard galopperen), als je ook maar even gaat verzitten of anders wat.
In de buitenbak en op buitenrit is er niks te doen met haar en kun je er wel achterste voren op zitten. Oortjes staan er dan mooi op en van honden, herten, konijntjes etc. kijkt ze niet op of om. Wij denken ook dat de binnenbak bepaalde (negatieve) associaties bij haar oproept (waarschijnlijk het met harde hand zadelmak maken ofzo) en als er dan 'iets' gebeurt ze dus in paniek raakt. Door het vertrouwen te krijgen, gaat het steeds beter in de binnenbak, maar je ziet de spanning gewoon op haar koppie.
Dus dan maar lekker in de buitenbak door de plassen heenWij blij, zij blij! En hoop doet leven toch?


ik heb in de jaren na de dood van mijn oude paard, niet meer zo verschrikkelijk kunnen lachen met een dier