Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-05-11 22:12

Geplaatst: 12-05-11 22:12

@ aerdenhout1 : Nah, rijden hebben we al een tijd niet meer gedaan dus daar durf ik niks over te zeggen

De rest is wel zo

Alleen .. de laatste keren ging ook dat al een heel stuk minder .. Vandaar dat ik toen even heb laten links liggen omdat ik het idee had van "actie-dingen vindt ie even niet meer leuk, dan gaan we wat anders doen". Ik ben dan gaan VD-en (doe ik sowieso tussendoor wel maar echt ons erop toeleggen zeg maar) en dat ging super. Hij leerde heel snel nieuwe dingen, deed dit graag en ook de keer erna bleef hij enthousiast. Maar ook dit ging vandaag weer totaal niet ... Dus ik zit weer met de handen in het haar

Maar als je het algemeen bekijkt is het wel zo dat ik veel met hem bereikt heb

Alleen lukt het nu even niet meer ... Ik lees nu van: als jullie je dag niet hebben laten staan, niks doen .. Maar ik heb ook al gelezen dat mensen dat niet vinden kunnen, dat je het zo alleen maar erger maakt als je je paard laat kiezen wanneer er wel of niet iets gedaan wordt ...

Ik kan me in alles wel vinden en ik weet niet wat het beste zou werken voor ons ...
Maar je hebt wel gelijk, hij is gewoon de pony die hij is en daar moet baasje maar tegen kunnen :Y)

En dat gaat normaal gezien ook, ik heb altijd gezegd dat ik een speciaal geval heb en dat zal ook niet veranderen ... maar ik heb het er wel moeilijk mee dat als iets gewoon gaat en dat hij iets kent & weet wat het is, dat het er gewoon niet meer uitkomt ... Neem bv. het blok .. het is altijd afwachten of hij die dag zin heeft om erop te gaan staan .. Ik vind dat vervelend .. zo moeilijk is het niet en als hij het gewoon doet krijgt hij vele beloningen .. maar blijkbaar is dat ook niet voldoende... Hij weet ook van "als ik het niet doe vraagt ze iets anders en krijg ik toch wel een stukje wortel" ... Hmm .. misschien blijven volhouden? Niks anders vragen & geven voordat hij op dat blok staat? (om het even op dat voorbeeld te houden). Maar dan loop ik weer het risico dat hij zich afsluit ...

@ cissy : het is dat wat ik me afvraag, kan je gewoon zeggen van "ik zou graag eens een lesje willen om aan dit of dit of dit te werken en zien wat er nog mogelijk is" zonder dat je dat hele pakket hebt of gaat aankopen of ermee bezig bent? Want daar twijfel ik bij Parelli eigenlijk aan, maar dat is misschien een verkeerde gedachte

**Geplaatst**: 12-05-11 22:19

Geplaatst: 12-05-11 22:19

Neem eens contact op met John en Monya van het Balingehof (http://www.balingehof.nl).
Ik hele goede ervaringen met hen.
Ik was ook een beetje het spoor bijster geraakt, wat zich vooral uite in een gigantisch trailer laad
probleem (niet echt bang zijn, maar gewoon absoluut niet willen en ook met geen mogelijkheid te overtuigen om vervolgens wel de trailer op te gaan, en zo is mijn paard ik heel veel dingen die ze niet wil), en zo ben ik ook bij het balingehof terecht gekomen.
Nu gaat ze zonder problemen de trailer op, en hebben we ook heel veel andere communicatie problemen kunnen oplossen.

Op het moment heb ik helaas niet zo veel tijd om te lessen enz. dus heb met mijn paardenbeest even een pauze. Maar ik weet zeker dat ze je gigantisch op weg kunnen helpen.
Manon

**Geplaatst**: 12-05-11 22:27

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 22:27

Misschien is het wel goed om hem juist even uit zijn vertrouwde omgeving te halen en nieuwe impulsen geven. Mijn pony's worden oefeningen in dezelfde omgeving ook snel zat hoor.

**Geplaatst**: 12-05-11 22:35

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 12-05-11 22:35

Pas als je contact zoekt en de vraag voorlegt weet je of ze je willen en kunnen helpen. Ze hebben er best veel voor moeten doen om instructeur te mogen worden dus het zijn niet zomaar hobbyisten die 'aan Parelli doen' dus ik zou het zeker proberen.

**Geplaatst**: 12-05-11 22:36

Geplaatst: 12-05-11 22:36

Allereerst wil ik zeggen dat ik het hartstikke vervelend voor je vind, dat je je nu zo voelt en dit gevoel met en over je pony hebt.

Ik heb je verhaal gelezen en je reacties op de antwoorden van anderen hier. Het is natuurlijk moeilijk om op basis daarvan een oordeel te geven of zelfs een advies, maar ik zal het toch proberen omdat ik het idee heb dat je daar wel naar op zoek bent. Zo niet, dan leg je het gewoon naast je neer.

Ik heb sterk het idee dat jij zelf telkens een bepaalde verwachting hebt van Cobe en die ook aan hem oplegt. Je verwacht dat hij bepaalde dingen leert en oppakt en die ook doet als jij dat vraagt, zoveel moeite kost hem dat niet en hij kan de rest van de tijd op zijn eigen manier doorbrengen.
Op zich heb je daar gelijk in, bij de meeste paarden werkt dat ook zo. Maar bij hem dus niet, en hoe meer druk jij er op legt dat je toch een manier zoekt om met hem bezig te kunnen zijn, hoe meer hij het idee ontwikkelt dat hij niet weer wat nieuws wil doen. De uitdaging die jij voor hem zoekt om hem met je aan het werk/spelen te krijgen, ziet hij niet als een uitdaging.

Ik denk dat je misschien eens zou kunnen proberen om op heel regelmatige basis wat met hem te doen, niks bijzonders, maar gewoon poetsen en wandelen om maar wat te noemen, zonder dat hij daarbij iets speciaals moet doen behalve netjes luisteren natuurlijk. Zo leert hij dat jij een telkens terugkerende persoonlijkheid bent waarmee hij moet leren omgaan en zijn positie zodanig zal moeten laten worden, dat hij jou daarbij als leider ziet. Gewoon door stil te staan als jij dat wilt, mee te lopen of opzij te gaan als jij dat zegt. Een soort vanzelfsprekendheid waarbij hij jou zal gaan volgen.
Dus niet vakantie geven in de zin van niets met hem doen. Dan gaat hij juist weer helemaal zijn eigen plan trekken en dat wil je juist niet. Maar als het kan dagelijks bij hem zijn en met hem omgaan, maar daarin je leiderschap tonen.

Ik lees ook dat hij in de kudde de boel regelt. Misschien zou ander gezelschap waarbij hij leert dat hij moet luisteren naar andere paarden ook goed zijn voor hem. Dat hij niet altijd aan de touwtjes trekt en zo leert accepteren dat hij niet de hoogste in rang is.

Dit zijn maar een paar ideeen, misschien heb je er iets aan ... het is niet bedoeld als (aanvallende) kritiek hoor.
Veel sterkte in elk geval, want ik snap dat dit heel moeilijk voor je is. :(:)

**Geplaatst**: 12-05-11 22:44

Geplaatst: 12-05-11 22:44

Als alles samen hangt met de singel dan zou ik eens proberen of je niet een eenvoudige dekensingel erom kunt doen en dan een tijdje dag en nacht. Hoeft niet strak, maar wel zo strak dat ie niet over zijn buik naar achter kan schuiven. Sommige paarden hebben nu eenmaal een enorme singeldwang. Ik heb er ook zoeen. Permanent een singeltje om helpt super, gewoon een simpel dekensingeltje volstaat al zodat ie accepteert dat er iets om z'n buik zit. En dat ie ervaart dat dat echt niet bijt.

Dan zou ik na een paar weken nog eens gaan zadelen en rijden, kijken of je verschil ervaart.

Ik ga er hierbij wel even dat zadel etc is nagekeken en alles wel passend is.

**Geplaatst**: 12-05-11 23:02

Geplaatst: 12-05-11 23:02

@ simodi : dank je wel

Ik heb inderdaad voor mezelf besloten het even rustig aan te doen, gewoon de basis zeg maar, hem borstelen en wat rondwandelen, eens buiten gaan wandelen en werken aan het volgen & halthouden & achterwaarts en dan zien we wel .. Heb wel wat in mijn hoofd wat ik zaterdag toch eens ga proberen, kan normaal niet mislukken, is een oefening die hij bij de TREC ook het liefste deed (in een vierkant bv. gaan staan, baasje buiten het vierkant en gewoon 10 seconden stilstaan, helemaal niks doen .. Hadden we altijd maximum op :Y)

). Dat we toch iets doen zeg maar, maar dat het niet kan mislukken, dus geen moeilijke dingen...

Ander gezelschap is niet mogelijk .. en verder eerlijk gezegd ook een risico dat ik niet wil nemen .. Het is echt niet van "ik gooi 'm even bij een andere kudde en als er daar eentje dominanter is legt hij zich daar wel bij neer" .. jammer genoeg ... Dus we zullen het zelf moeten zien te rooien, maar dat lukt wel weer :Y)

@ maikeltje : alles is natuurlijk niet waar .. Ik heb geen problemen met hem nu qua meewerken omdat hij een probleem heeft met een singel, hij heeft al meer dan een half jaar geen singel meer omgehad ...

Alles is nagekeken & passend inderdaad

Ik heb hier nu ook weer een hoes liggen die DE oplossing zou moeten zijn (maar zo heb ik nogal dingen gehad

) en dat zou het ook wel eens kunnen worden, maar momenteel heb ik even geen zin om daarmee aan de slag te gaan .. Eerst de rest maar, dat rijden komt wel

Ik denk trouwens dat ik teveel wil

Ik wil ook die topics met een pony die een jambette doet, en een stoer compliment en waar mensen zeggen: oh, wat knap dat ie dat doet! Het is de schuld van bokt :Y)

En ik ben trouwens stout geweest vandaag, want hij heeft wel iets goed gedaan :Y)

Alleen de dingen waar ik aan wilde werken gingen van geen kanten.. bv. de spagaat ging vorige keren zo soepel & goed & snel en dan keek hij echt van "kijk mij nou" en nu dacht ik: ik wil richting compliment. Ging de spagaat niet eens .. Is niet leuk

**Geplaatst**: 13-05-11 00:00

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 13-05-11 00:00

Ik lees idd ook steeds meer ''zeur niet kan je heus wel''

En krijg ook sterk het idee dat jij het gevoel hebt dat je iets moet.. Denk dat daar een deel van het probleem zit.. Als ik met Bis begin van ''dit en dat moet'', bereik ik helemaal niks.. Hij klapt dan dicht omdat hij niet aan mijn verwachtingen kan voldoen. Ga ik er open minded in en pak ik wat hij aanbiedt, hebben we heel veel lol en bereiken ontzettend veel

Probeer het moeten van je af te gooien, denk echt dat je dan al een heel eind komt. Buiten wandelen = buiten wandelen. Niet een plan, dingen oefenen.. Gewoon lekker wandelen. Natúúrlijk moet hij netjes luisteren, dus volgen en stilstaan. Maar wandelen is toch ook vooral genieten? Samen lol hebben? Niet meteen denken; goh, dan kan ik mooi dit oefenen en dat doen.

Begin een beetje te vermoeden dat je de lat misschien te hoog legt voor hem en te veel bezig bent met trainen en dingen bereiken... Heb lol met je knol, verwacht niets, waardeer alles. Als hij vandaag niet kan wat hij gisteren met verve deed, so be it. Bis heeft ook wel eens van die dagen, dan accepteer ik maar gewoon dat zn hersens kennelijk tijdelijk buiten werking zijn

**Geplaatst**: 13-05-11 00:07

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 13-05-11 00:07

I know

Maarja, het weten alleen is niet voldoende.. Ik blijf er toch mee klooien. Maar ik doe mijn best, komt wel goed :Y)

**Geplaatst**: 13-05-11 00:12

Geplaatst: 13-05-11 00:12

Het hele topic doorgelezen.

Allereerst vind ik het heel vervelend voor je dat je steeds tegen deze problemen aanloopt. Van een paar jaar terug en nu heel soms nog, ken ik die frustrerende gevoelens van 'je kunt het gewoon, doe het dan ook'. Mijn pony is wel een ander type, maar daardoor kan ik me voorstellen dat het voor jou nog veel moeilijker is positief te blijven.

Tijdens het lezen kwamen er een paar ideeën bij me op. Sommige zijn al wel genoemd. Ik vind het knap van je dat je eerst aangeeft liever geen andere instructie te zoeken, maar later wel als je eerdere instructrice geen tijd heeft. Ik denk namelijk dat er best een mogelijkheid is dat die met iets komt waaraan je zelf niet had gedacht. Misschien zou je een keer een 'gewoon' iemand die op een manier die jou aanspreekt met paarden omgaat, kunnen vragen te komen kijken als jij met Cobe aan het werk gaat. En dan niet op een lesgeef manier, maar iemand die z'n ogen openhoudt en een lijstje maakt met dingen die opvielen en dingen waarvan die persoon denkt dat het zou kunnen helpen.
Verder las ik al dat je van plan bent weer te gaan wandelen. Voor zover ik jullie ken (kan het mis hebben hoor

) zijn jullie de laatste tijd altijd 'thuis' gebleven. Misschien vind hij het wel leuk om met enige regelmaat (bijv. 1 keer van de 6 keer dat je naar hem toe gaat) buiten te gaan wandelen. Een andere omgeving en misschien kun je hem tussendoor een oefeningetje vragen.
Ik moest ook aan academische rijkunst denken, omdat dat iets is wat jullie nog niet hebben gedaan. Het zou misschien ook kunnen helpen voor Cobe om zich beter in z'n vel te voelen. Ik denk dat je heel goed hebt geprobeerd dat afwisseling niet werkt en volhouden ook niet werkt. Ik vraag me daarbij nog wel af hoe lang je het volhouden hebt gedaan. Het zou best verschil kunnen maken of je drie keer achter elkaar hebt 'volgehouden', een maand, of een half jaar. Bij wijze van experiment zou je je kunnen voornemen een jaar actief met academische rijkunst aan de slag te gaan, en na dat jaar de conclusie te trekken of het iets is waar je mee door wilt. Om de paar weken les en een paar keer per week de oefeningen doornemen. Behalve het aanleren van de oefeningen, heeft de instructrice meteen een kijkje op hoe jullie met elkaar omgaan en kan daar tips over geven.

Ik weet dat het moeilijk is, ik heb er zelf ook last van, maar probeer niet teveel te kijken naar wat anderen kunnen of anderen van jou en Cobe verwachten. Jij doet het op jouw manier, en je kiest steeds wat jij als beste voor jou en je pony ziet, en daar moet de rest maar tevreden mee zijn.

Bij je laatste post, de opmerking over dat jij al richting compliment wilde en de spagaat niet lukte; voor mijn gevoel neem je daar echt een te grote stap. (Even vergeleken met mijn vrijheidsdressuur ervaringen.) Ik doe vrijheidsdressuur omdat mijn pony en ik er blij van worden. We zijn nu ongeveer anderhalf jaar serieus ermee bezig, en op dit moment ben ik net met de spagaat begonnen. Wie weet kan mijn pony over een half jaar het compliment, maar het zou ook best over twee jaar kunnen zijn. Maar er zijn ook mensen die hun paard met een paar maanden kunnen laten steigeren, als ik daarnaar kijk, zou ik bijna denken dat het bij mij verkeerd gaat. Ik denk dat je gewoon lekker door moet gaan met de spagaat oefenen, op het moment dat Cobe de spagaat steeds foutloos kan, op welke plek je het ook vraagt, ga je bedenken wat je eerste stapje zou kunnen zijn richting het compliment. Denk niet in te grote stappen, deel het op in kleine, dan boek je ook eerder vooruitgang.

Ik hoop dat jij en Cobe steeds verder zullen komen, dat je over een paar jaar terug kijkt, en ziet dat hij je heeft geholpen bij het beter leren omgaan met hem en andere paarden.

**Geplaatst**: 13-05-11 00:15

Geplaatst: 13-05-11 00:15

Of je de lat te hoog legt, is moeilijk te beoordelen. Je hebt een pony hebt met een niet zo doorsnee karakter. Je geduld en doorzettingsvermogen is bewonderenswaardig. Velen zouden het al veel eerder hebben opgegeven.
Je hebt de afgelopen tijd niet gereden en je behoorlijk aangepast aan wat de pony zou kunnen motiveren.
Rijd je altijd alleen? Misschien is samen rijden een oplossing? Dan kun je misschien ook wat meer focussen op het plezier van het samenrijden, in plaats van 'wat er niet goed gaat'.
Verder lijkt het me verstandig om inderdaad advies in te winnen bij een ervaren instructeur.
Van de Balingehof heb ik inderdaad goede verhalen gehoord. Misschien kunnen zij je ook verwijzen, mocht je in een ander deel van Nederland wonen.
Succes.

**Geplaatst**: 13-05-11 00:22

Geplaatst: 13-05-11 00:22

Is het geen optie hem te verkopen?

Ik snap dat je misschien denkt dat hij bij jou nog het beste af is omdat jij rekening houdt met zijn karakter. Maar er is blijkbaar toch niet voldoende klik tussen jullie en ik zou helemaal niet uitsluiten dat iemand anders er beter mee overweg kan, ook onder het zadel. Gewoon omdat die net een andere methode hanteert of een karakter heeft dat beter past bij deze pony. Ga er nooit vanuit dat jij de enige bent die je pony begrijpt...

Ik zeg dit omdat het zo jammer is dat hier een eigenaresse is die niet alles kan doen met haar paardje dat ze misschien diep van binnen wel zou willen, en een paardje dat zijn ei niet kwijt kan..veel paarden knappen enorm op (ook qua hanteerbaarheid van karakter) door op de juiste manier fysiek trainen, dus niet alleen een beetje grondwerken (zou mijn paard tureluurs van worden). Als jullie elkaar niet kunnen bieden wat je nodig hebt zou ik verkopen/verhuren overwegen...

**Geplaatst**: 13-05-11 00:23

Geplaatst: 13-05-11 00:23

Ik heb alles door gelezen en ik denk ook dat je misschien de lat wat te hoog legt voor je zelf en je pony.
Als je een paard iets nieuws leerd dan pakt de een het heel goed en snel op en de ander heeft daar wat meer tijd nodig en gaat in het begin 2 stappen vooruit, de keer daarna 1 stap achteruit, en de 3de keer gaat hij misschien wel weer 2 stappen vooruit. Het paard leert, maar het gaat wat langzamer. Heb geduld, en gooi niet gelijk het bijltje er bij neer als het een keer niet gaat zoals jij wilt, een dag of 2 later gaat het misschien weer harstike goed. Wil je iets doen en lukt het niet, ga dan iets anders met hem doen wat wel lukt of ga gewoon lekker met hem wandelen en poetsen.
Probeer je verwachtingen iets bij te stellen, dan raak je zelf minden gefrustreerd. Want als jij gefrustreerd raakt, dan raakt je paard ook gefrustreerd en dan lukt het helemaal niet meer en denkt je paard de eerst volgende keer "ja dag, als ik dit ga doen en ik doe het niet goed dan wordt jij misschien wel boos, dus doet ik gewoon helemaal niks"

Mijn paard is er ook een met gebruiksaanwijzing. Zo`n 2 jaar terug kreeg ik ook niks gedaan met mijn paard, gevolg was dat ik boos werd op hem, hij werd boos op mij en toen lukte het helemaal niet meer. Nu ik de instelling heb van lukt het vandaag niet dan proberen we het morgen wel weer, gaat alles een stuk makelijker en zijn we niet meer boos op elkaar. Wat bij mijn paard ook heeft mee gespeeld is zijn gedrag naar andere paarden toe. Hij was 24/7 bezig met alles in de gaten te houden, had totaal geen rust als hij op het land stond, hij moest zich echt overal mee bemoeien. Nu staat mijn paard in een kudde waar er iemand boven hem staat in de rangorde en hem verteld wat hij wel en niet mag. En zins dien is mijn paard enorm veranderd ten opzichte van 2 jaar terug. Hij is veel rustiger geworden, is een enorme knuffel geworden en er is veel makelijker met hem te werken.

Heel veel suc6 met je paard, geef het niet op ook al lijkt het als of niks meer werkt, er is altijd een weg naar rome dus voor jou en je paard ook.

**Geplaatst**: 13-05-11 00:24

Geplaatst: 13-05-11 00:24

Herkenning alom!

Of je accepteert het, en stelt jezelf bij. Of je verandert wat je niet kunt accepteren en hakt dus een andere knoop door. Maar het zal alleen maar meer frustratie opleveren voor jullie beide als je blijft hopen en proberen om van hem een pittig loperig paardje te maken dat evenveel energie steekt en zin heeft in de dingen als jij.

**Geplaatst**: 13-05-11 00:24

Geplaatst: 13-05-11 00:24

Tja, de lat hoog leggen.. al jaren proberen en iedere keer met een rotgevoel naar huis gaan... ik denk dat je de lat voor jezelf te laag legt... het moet wel leuk blijven..

**Geplaatst**: 13-05-11 00:27

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 13-05-11 00:27

Ik schrik hier best wel van..

Vind jullie topics vaak wel vermakelijk.

Ik, als buitenstaander, zie juist wel vooruitgang en creativiteit in de foto's die je met ons deelt.

Je gevoel van 'ik stop er zoveel energie in en we komen nier verder', ken ik maar al te goed, maar soms zijn die stapjes zo klein, dat ze jou gewoonweg niet meer opvallen.
Wat zie je als je naar foto's van een jaar geleden kijkt? Zijn jullie nu nog exact op dat niveau?

Ik zie vooral dit; [RIJ-ITP] 2010 - Het jaar waarin ik besloot ...

Hoe gaat het rijden zonder zadel? En heb je de mogelijkheid om op buitenrit te gaan?
Veel paarden zijn buiten een stuk vlotter en het is natuurlijk leuk om ergens anders te zijn.

Heb verder niet alles gelezen, dat ga ik morgen doen..

Wilde je even een hart onder de riem steken.

**Geplaatst**: 13-05-11 07:32

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 13-05-11 07:32

Ik heb bijna heel het topic doorgelezen. Maar heb nog niet kunnen achterhalen op welke manier je paard je duidelijk heeft gemaakt dat je het rijden niet goed aanpakte? Werd hij gevaarlijk?

Want wat mij erg opvalt; eerst heb je met je paard TREC en endurance gedaan, dus lekker veel op pad, verschillende plekken zien en spannende dingen doen. Vervolgens staat hij alleen nog maar op de wei en moet hij één keer per dag 'oefeningen' doen. Ik begrijp heel goed dat hij dan wat meer op zichzelf wordt. Voorheen bood jij hem altijd een nieuw avontuur, en nu is het steeds hetzelfde. Ook al heb jij het idee dat je veel varieert, voor het paard zijn het oefeningen in de bak, meer niet. Verder ga ik mee met het advies van simodi om hem zeker niet te laten staan, want dan gaat hij helemaal zijn eigen ding doen.

Mijn paard gaat graag dingen samen met mij doen, maar voor vrijheidsdressuur krijg ik haar niet gemotiveerd. Ja, héél even als bijkomstigheid wat losse dingetjes doen met een handje snoepjes. That's it. Ik heb een moeilijke tijd met haar gehad met rijden maar als ik toen had gezegd; nou, ze geeft aan dat het niet goed gaat dus ik ga alleen nog maar met haar grondwerken, had ik nu ook een probleem gehad. In plaats daarvan ben ik weer meer gaan varieren. Ook al was ze super springerig, toch naar buiten. Ook al wandelde ik het grootste gedeelte van de 'rit' ernaast. Maakt niet uit. We waren op pad. Nu gaat het heel goed en heb ik meestal een gemotiveerd paard. De ene dag maken we een rit van 20 kilometer, de andere dag hobbel ik wat in de bak met een touwhalstertje zonder zadel, dan zet ik een trailparcours uit, ik maak wel eens een wandelingetje aan de hand en soms doen we samen lekker niets. En dan hoeft ze ook niets, behalve braaf zijn

Dus mijn advies; Ga weer avonturen beleven met je paard! Gewoon samen genieten, spannende nieuwe dingen doen. Je belangrijkste eis naar je paard moet zijn dat hij braaf is en luistert. Jullie moeten weer naar elkaar toe groeien door uitdagingen aan te gaan. Een pootje geven, dat heeft je paard na 1 keer wel gezien. En terecht. Dit klinkt misschien wat ongenuanceerd, ik weet dat je meer doet. Maar voor je paard blijft het idee hetzelfde, dat probeer ik ermee te zeggen. Jij laat hem dingen doen. Je bent niet samen bezig.

En ik denk wel dat iemand je kan helpen hiermee. Al is het maar om je af en toe wakker te schudden. Gewoon iemand die je gezelschap houdt en even op weg helpt als je het misschien te spannend vind om te gaan wandelen of zelfs erop te stappen. Probeer hulp te accepteren, ook al denk je in eerste instantie dat alleen jij het beste weet hoe het zit met jouw paard. Een frisse blik van een ander kan misschien toch veel toegevoegde waarde hebben!

Succes!

**Geplaatst**: 13-05-11 08:08

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 13-05-11 08:08

Hey sabine, ik heb ook heel wat gelezen in je topic, omdat ik zelf ook een heel moeilijk paard heb...

Wat ik doe als ik het totaal niet meer zie zitten is even niets doen, gewoon even alles loslaten tot ik er terug aan kan beginnen met een positief gevoel.

Wat me ook helpt is terugkijken naar het begin en zien hoeveel ze is geëvolueerd en dan denk ik bij mezelf: "wauw wat knap, dat paard doet zo haar best!" en dat is denk ik de instelling die goed is om aan iets te beginnen...

ik zit ook regelmatig met mijn handen in mijn haar, maar ik denk ook dat wij veel moeten leren niet alleen het paard. Dus als het mis loopt dan vraag ik me af waar ben ik de mist ingegaan? (heb ik verkeerde signalen gegeven, ben ik niet volhardend genoeg, ben ik te laks, ben ik te streng, hoe waren de omstandigheden, was er een reden voor haar om stress te krijgen...) daarom denk ik ook dat hulp van iemand anders een super goed idee is, omdat die dan het totaalbeeld kunnen zien: jij en je pony en hoe jullie het samen doen... en daarbij dan ook ziet hoe de omgeving een invloed heeft op jullie
dat ga ik ook doen...

ik denk ook dat je moet relaxen, kom joh het gaat super goed bij jullie! Ik probeer mijn pony al een jaar voetjes aan te leren... ( ze heeft wel heel veel meegemaakt, maar ik wil je maar zeggen het kan erger

)

**Geplaatst**: 13-05-11 08:54

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 13-05-11 08:54

Heel vervelend dat je je zo rot en ongelukkig voelt met je pony, maar ik ga toch commentaar geven wat je waarschijnljk niet zo leuk vindt om te horen.

Het komt op mij over alsof je pony je echt vierkant in je gezicht uitlacht. Persoonlijk zou ik alle NH, Parelli, spelletjes en weet ik veel wat voor truukjes lekker de deur uitgooien en het dier behoorlijk aan het werk zetten. Daar bedoel ik helemaal niet mee dat je hem de bak door moet meppen... integendeel. Je moet geen ruzie met je paard maken, maar hij mag ook niet over je heen lopen.

Jij zegt ook dat je je neit voor kan stellen dat het allemaal aan jou ligt en dat is natuurlijk ook helemaal niet leuk om te horen, maar toch zul jij hem (onbewust) bepaalde signalen geven die hem de ruimte geven om te doen waar hij zin in heeft. Het klinkt alsof je een heel slim paard hebt, die precies weet wat wel en niet kan, en als je hem maar een strobreedte ruimte geeft daar ook volledige gebruik van maakt. Dat kan zo simpel zijn als even een momentje minder concentratie hebben, omkijken, of even tegen iemand anders staan praten.

Ga eens goed bij jezelf na waarom dingen gaan zoals ze gaan... Zoals hierboven staan, verkeerde signalen, niet volhardend genoeg, te laks, te streng, te snel tevreden, etc...

Lekker aan het werk gaan met die pony, knapt hij vast van op.

**Geplaatst**: 13-05-11 10:09

Geplaatst: 13-05-11 10:09

Ik herken in jou verhaal ook heel veel van mijn pony. Ik heb hem nu vijf jaar en ben daarvan minstens 3 aan het aanklooien geweest. Pony die niet vooruit te branden was, op buitenrit continu het gras in duiken en elke keer weer een gevecht om mijn leiderschap te bevestigen. En iedereen dan maar verkondigen wat voor makkelijk pony je wel niet hebt (want ja hij schrikt nooit...) Ik was enorm gefrustreerd en heb echt een paar keer op het punt van verkopen gestaan.
Op een gegeven moment is bij mij de knop om gegaan, ik was altijd vanuit mijn pony aan het denken (wat vind hij leuk, wat past bij hem, vraag ik niet te veel van hem, enz.) en zag ik alles wat hij deed als een soort persoonlijke aanval. Op een geven moment was ik er zo klaar mee dat ik ben gaan bedenken wat ik wilde doen, waarom ik een pony had gekocht, dat was in mijn geval buitenritten maken. Toen heb ik bedacht wat ik daarvoor nodig had, in mijn geval een hackamore (met korte scharen) zodat het gras in duiken wat minder aantrekkelijk zou worden (reed daarvoor altijd met sidepull). En ben ik gewoon gaan rijden, zonder al te veel na te denken. Daardoor was ik kennelijk zo duidelijk dat het eigenlijk meteen goed ging.

Verder is Tristan in die tijd bijna 100 kilo afgevallen (daarvoor heb ik hem een paar keer moeten verhuizen naar een plek met een beter voerbeleid) inmiddels is hij weer terug op zijn oude plek en zijn gewicht blijft goed doordat hij nu ook meer in beweging is. Toen zijn overgewicht eraf was ging hij ook beter bewegen, het zat hem allemaal minder in de weg.

Ik denk dat jij in dezelfde valkuil trapt als ik, je bent continu vanuit en voor je pony aan het denken, ik zie dat nu wel eens als een nadeel van al dat bewust met paarden omgaan, soms wordt je gewoon te bewust en zoek je overal wat in/achter. Nu ik me hier bewust van ben kan ik dingen makkelijker van me af laten glijden, ik ga nu sinds een maand alleen met Tristan naar buiten, dat vindt hij erg spannend dat is prima en dat mag als hij verder maar wel gewoon doet wat er van hem verwacht wordt. Verder doe of wil ik er ook niks meer mee en rij ik gewoon alsof er niks aan de hand is.

En tot slot herken ik het je heel veel aantrekken van wat anderen van je denken ook, daar was ik eerder ook alleeen maar mee bezig. Toen ik dat los kon laten was ik ook alweer een heel stuk spanning kwijt.

**Geplaatst**: 13-05-11 11:24

Re: Ik denk dat ik het maar opgeef ...

Geplaatst: 13-05-11 11:24

hey Swift daar heb je gelijk in. Het is zo'n fijne lijn en eens je die grens over bent... daarom leek het me wel goed om er iemand van buitenaf bij te halen, omdat die objectief kan zien of je niet teveel toegeeft enerzijds en of je anderzijds misschien de dingen niet duidelijk genoeg vraagt...

**Geplaatst**: 13-05-11 11:26

Geplaatst: 13-05-11 11:26

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 13-05-11 11:30, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-05-11 11:28

Geplaatst: 13-05-11 11:28

Heb het hele topic niet doorgelezen maar ik begrijp je verhaal maar al te goed. Ik heb eenzelfde geval hier staan.
Ik rij er al heel lang op, ondertussen 9 jaar, en het is altijd al een strijd geweest.
Het is een lief dier hoor, als ze niet hoeft te rijden. Onder het zadel is het een druktemaker die het echt niet opgeeft.
Je kan er rustig 1.5 uur intensief op rijden zonder dat ze ook maar iets van vermoeidheid laat merken.Ook ik heb alles al uit de kast gehaald. Van andere hoofdstellen,bitten,zadels,nieuwe trainingen, van de een naar de andere lesgever, ander voer en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Een te harde aanpak zorgt ervoor dat ze helemaal niets meer wil, en als je haar te zacht aanpakt neemt ze een loopje met je. Meerdere keren gehad dat ik zei van, en nu STOP ik ermee! Ik ben het helemaal zat. Maar toch elke keer weer opgestapt.
En diep van binnen wil je je paard ook niet weg doen, want je hebt er ook een band mee.
Momenteel ben ik met dressuur aardig op weg, train momenteel op Z1 niveau en dit doet mijn paard erg goed.
De wat moeilijke oefeningen en het vele schakelen zorgen ervoor dat ze continu bezig gehouden wordt wat er voor zorgt dat ze met haar koppie bij mij blijft. Ook rij ik niet zo vaak meer (ongeveer 4 dagen in de week), en alleen op de dagen dat ik er echt consequent mee bezig wil zijn en er de tijd voor heb en neem.

Want dat moet je met zo`n paard. Altijd consequent zijn en goed bezig houden! Ook de trainingen afwisselen. Ik heb wel een dagen dat ze echt heel druk is, en dan rij ik vooral veel in galop. Veel schakelen en bezig houden.

Ik heb sinds ik het zo doe een heel ander paard. Paard heeft echt plezier in haar werk en dat merk je in alles. Natuurlijk dat karakter houdt ze altijd. Ze is soms nog wel eens moeilijk, maar dit heb ik bijna nooit meer. Je moet samen een middenweg vinden en dat kan lang duren. Maar als je die gevonden hebt dan geeft dan zo`n goed gevoel. Dus wat ik je wil meegeven is alleen rijden als je tijd en zin hebt om consequent te rijden. Daarnaast veel afwisseling in het werk en goed bezig houden!
Hoop dat je er wat aan hebt

**Geplaatst**: 13-05-11 14:25

Geplaatst: 13-05-11 14:25

Balen zeg, want het lijkt zo'n ontzettend leuke pony!

Misschien moet je het knopje nog vinden, maar misschien is het ook maar beter om een andere baas te zoeken..
Dat is iets wat je zelf moet beslissen natuurlijk, maar even nuchter gezien: een paard kost een hoop geld.
Daar wil je wel graag plezier van hebben, en je kan niet zeggen dat je niets geprobeerd hebt.

**Geplaatst**: 13-05-11 14:34

Geplaatst: 13-05-11 14:34

moonfish13 schreef:
Daar wil je wel graag plezier van hebben, en je kan niet zeggen dat je niets geprobeerd hebt.

Je kunt van alles gaan proberen, maar als je het verkeerde probeert, zet het nog geen zoden aan de dijk. Practice does not make perfect, perfect practice makes perfect.
TS heeft iig advies gekregen wat ze nog zou kunnen proberen. Aan haar om dat advies op te volgen, of naast zich neer te leggen.
Maar ik ben er van overtuigd dat er een manier is om in dat koppie te komen en geestelijk op een lijn te komen.
Die manier is hier in dit topic al aangegeven.
Maar als er een principekwestie van gemaakt wordt om juist die methode niet te gaan proberen...tja....