BrittKitt schreef:Ik kan ook niet blij worden van de foto's
Alle teugels staan erg strak en hebben dus heel veel druk op de neus. Ik zie maar één of twee foto's waar dit niet het geval is... Of deze paarden nou zo blij zijn met bitloos weet ik niet.
Ik heb meegereden en het had me niet uitgemaakt of ik met of zonder bit had gereden, trekken hoort helaas een beetje bij dressuur ben ik bang...
Er wordt afbuiging en oprichting gevraagd, en moeilijke oefeningen. Een paard met een hoge halshouding, heeft het veel makkelijker als een paard wat van nature graag laag en lang loopt.
Ik heb met veel druk moeten rijden en eigenlijk doe ik dat niet graag... Mijn paard loopt normaal met een losse teugel, optoming al naar gelang zijn enthousiasme: Stang, neusriem, halsriem of een combinatie daarvan. Maar met alle drie hangt de teugel tot halverwege de grond... Hij loopt ook met zijn neus over de vloer en gebruikt van nature zijn rug redelijk.
Maar dan dressuur... Er wordt een bepaalde houding gevraagd en daar moet je gewoon aan voldoen. Ik heb enkele weken secuur getraind en mijn paard werd met de dag minder vrolijk. We hebben echt meegedaan om een statement te maken, dat men moet kunnen dressuurrijden in de zelfgekozen optoming, maar hierna gaat het weer jaren duren voordat ik mijn nieuwe witte broek nog eens aantrek!
Wat de optomingen betreft: Veel van de gekozen optomingen vind ik absoluut niet horen bij dressuur. Zo had ik persoonlijk moeite met de mechanische hackemore. Wel vond ik de ruiters de bloem en de S-hackemore en goed mee om kunnen gaan. De bloem is een zeer beperkt hackemore mechanisme en net bedoeld om te voorkomen dat het paard gaat pullen, wat op een neusriem vaak het geval is. Meer niet. Je kunt er gezien de Z2 proef goed mee oprichten, wat ik niet verwacht had.
Verder zag ik een paar optomingen die half in het paardenoog kwamen, die te los zaten en alle kanten op schoven, en de riempjes van de allom geprezen (maar niet door mij) Dr Cook, zaten soms diep in de huid getrokken.
Al met al vond ik dat er netter gereden werd als op een reguliere dressuurwedstrijd, dat de ruiters duidelijk veel meer respect hadden voor hun paard als de doorsnee verwende dressuurtrutten en dat de puntentelling hier en daar belachelijk laag uitviel. Maar de heren/dames juryleden kunnen misschien moeilijk wennen aan het bitloos...
De KNHS had een prachtige accomodatie neergezet en het was echt chique om er te mogen rijden. Er wordt duidelijk moeite gedaan en dat moeten we gewoon waarderen!!
De kleding had in sommige gevallen meer respect voor de dressuursport mogen tonen, en dat vond ik dus niet zo slim. Je moet je eigen ding presenteren en niet zomaar neer flikkeren.
Op http://www.paralelli.eu komt binnenkort een uitgebreide beschouwing van bitloze optomingen in dit soort situaties. Voor en nadelen, waarom en waarom niet.
Gr van Lotje