Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-08-10 15:07

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 16-08-10 15:07

En heb je dan later nog eens gecheckt of daar in het onkruid iets doods lag? Want ik herinner me wel dat ik ooit eens met mijn pony (ook een koudbloed, maar dan een gekruiste haflinger) op buitenrit was (en ja nu ga ik Kim haar reactie even "vergelijken" met mijn pony) en dat er plots getrippel en gebries en dergelijke ontstond en ik vond maar geen oorzaak. Normaal kan je vanalles met haar en zal ze nooit wegrennen of dergelijke, ze verzet met moeite een pas als ze schrikt, maar toen... Ze wist niet wat haar overkwam, ze bleef briesen en trippelen, neusgaten wijdt open. Maar mijn moeder was erbij, dus zij even kijken wat er aan de hand was, en het bleek een dood konijn te zijn, geen plat gereden beest, maar eentje die volgens mij gewoon aan een ziekte overleden was. Als je er dichterbij kwam kon je het wel ruiken, dus ik was van plan haar er gewoon voorbij te stappen. Maar op het moment dat ik er langs was heeft ze zich omgedraaid en galoppeerde ze een stuk terug (paniek). Dit is iets was ze nooit! zou doen in een gewone situatie. En tot een dag of drie erna heb ik wel verschil gemerkt in haar gedrag. Maar dan puur dat ze wat irritanter deed (schrapen op de poetsplaats terwijl ze normaal een schaapje is, net zoals Kim). Misschien moet je toch even kijken wat daar precies aan de hand was.
En ga je altijd alleen op buitenrit? Of gaan er soms nog paarden mee?

Ik wil Kim zeker niet over diezelfde kam scheren, en wil zeker ook niet gaan beweren dat dat hét was waar Kim bang voor was/is. Maar misschien zit daar wel iets in, zeker bij een paard die dit anders nooit doet. Ik zou niet weten waarom mijn pony plots zo "hyper" zou doen, puur omdat ze dominant wil zijn tegenover mij...

**Geplaatst**: 16-08-10 15:12

Geplaatst: 16-08-10 15:12

Celia schreef:
En heb je dan later nog eens gecheckt of daar in het onkruid iets doods lag? Want ik herinner me wel dat ik ooit eens met mijn pony (ook een koudbloed, maar dan een gekruiste haflinger) op buitenrit was (en ja nu ga ik Kim haar reactie even "vergelijken" met mijn pony) en dat er plots getrippel en gebries en dergelijke ontstond en ik vond maar geen oorzaak. Normaal kan je vanalles met haar en zal ze nooit wegrennen of dergelijke, ze verzet met moeite een pas als ze schrikt, maar toen... Ze wist niet wat haar overkwam, ze bleef briesen en trippelen, neusgaten wijdt open. Maar mijn moeder was erbij, dus zij even kijken wat er aan de hand was, en het bleek een dood konijn te zijn, geen plat gereden beest, maar eentje die volgens mij gewoon aan een ziekte overleden was. Als je er dichterbij kwam kon je het wel ruiken, dus ik was van plan haar er gewoon voorbij te stappen. Maar op het moment dat ik er langs was heeft ze zich omgedraaid en galoppeerde ze een stuk terug (paniek). Dit is iets was ze nooit! zou doen in een gewone situatie. En tot een dag of drie erna heb ik wel verschil gemerkt in haar gedrag. Maar dan puur dat ze wat irritanter deed (schrapen op de poetsplaats terwijl ze normaal een schaapje is, net zoals Kim). Misschien moet je toch even kijken wat daar precies aan de hand was.
En ga je altijd alleen op buitenrit? Of gaan er soms nog paarden mee?

Ik wil Kim zeker niet over diezelfde kam scheren, en wil zeker ook niet gaan beweren dat dat hét was waar Kim bang voor was/is. Maar misschien zit daar wel iets in, zeker bij een paard die dit anders nooit doet. Ik zou niet weten waarom mijn pony plots zo "hyper" zou doen, puur omdat ze dominant wil zijn tegenover mij...

eet je...ik persoonlijk zou het helemaal niet interessant vinden om te weten waarvan het paard nou precies geschrokken is. Het kan iets heel onbenulligs zijn....vaak kom je er niet eens achter...
Het gaat er alleen maar om hoe je het oplost. En als je zulk gedrag kunt oplossen, dan boeit het op een gegeven moment niet meer welk object of gebeurtenis aanleiding tot schrikken heeft, omdat jij te allen tijde dit aan kunt....
Mijn Jazz merrie kan ook nog wel eens koekeloeren in het bos, terwijl ik niks zie... Is ook niet belangrijk. Belangrijk is dat ik het heft in handen houd, even mijn kuiten er in druk of indien nodig een halve ophouding maak en dan gewoon doorrijd. Niks aan de hand....klaar....

**Geplaatst**: 16-08-10 15:15

Geplaatst: 16-08-10 15:15

Nee, ik heb niet gekeken of er een dood dier lag.

Ik ben niet zo'n held met die dingen.
We gaan altijd alleen met haar op buitenrit, nooit een paard mee.
Met de manier waarop jij het brengt heb ik geen moeite, je verteld jouw ervaring (ik denk) om een optie te geven van iets wat zou kunnen.
Daar kan ik wat mee.

En inderdaad, zelfs de meest ervaren mensen maken fouten en leren elke dag bij.
Ik respecteer Kim's angst, omdat het echte angst was, maar zoals donderdag op de manege was het geen angst en nam ze op den duur een loopje met me.
En daar kan ik geen begrip voor op brengen, dus daar ga ik hard aan werken.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:20

Geplaatst: 16-08-10 15:20

Zoals iedereen hier al wel een of meermalen heeft gezegd: strenger optreden.
echter wil ik daar nog wat aan toevoegen, daar er nog een eigenaar is en nu ook een eventuele bijrijder.
zorg dat jullie allemaal op 1 lijn staan, wat ze bij jou niet mag, mag ze bij niemand.
wees ook hier heel consequent in, ook naar de mede-eigenaar/verzorgers toe.

(ik heb niet alle reactie's gelezen, maar globaal. helaas heb ik ook een paard gehad waar ik in begin mee kon lezen en schrijven, super braaf dier.ik ben echt geen doetje, maar ik werd al door de smid gewaarschuwd "blijf consequent, als je deze 1 vinger geeft, neemt hij je hele arm".
uiteindelijk heb ik het paard weg moeten doen, ik kon er niets meer mee, mede omdat er verschillende mensen verschillende regels op na hielden)

Laatst bijgewerkt door timilon op 16-08-10 15:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-08-10 15:20

Geplaatst: 16-08-10 15:20

polly2 schreef:
Celia schreef:
En heb je dan later nog eens gecheckt of daar in het onkruid iets doods lag? Want ik herinner me wel dat ik ooit eens met mijn pony (ook een koudbloed, maar dan een gekruiste haflinger) op buitenrit was (en ja nu ga ik Kim haar reactie even "vergelijken" met mijn pony) en dat er plots getrippel en gebries en dergelijke ontstond en ik vond maar geen oorzaak. Normaal kan je vanalles met haar en zal ze nooit wegrennen of dergelijke, ze verzet met moeite een pas als ze schrikt, maar toen... Ze wist niet wat haar overkwam, ze bleef briesen en trippelen, neusgaten wijdt open. Maar mijn moeder was erbij, dus zij even kijken wat er aan de hand was, en het bleek een dood konijn te zijn, geen plat gereden beest, maar eentje die volgens mij gewoon aan een ziekte overleden was. Als je er dichterbij kwam kon je het wel ruiken, dus ik was van plan haar er gewoon voorbij te stappen. Maar op het moment dat ik er langs was heeft ze zich omgedraaid en galoppeerde ze een stuk terug (paniek). Dit is iets was ze nooit! zou doen in een gewone situatie. En tot een dag of drie erna heb ik wel verschil gemerkt in haar gedrag. Maar dan puur dat ze wat irritanter deed (schrapen op de poetsplaats terwijl ze normaal een schaapje is, net zoals Kim). Misschien moet je toch even kijken wat daar precies aan de hand was.
En ga je altijd alleen op buitenrit? Of gaan er soms nog paarden mee?

Ik wil Kim zeker niet over diezelfde kam scheren, en wil zeker ook niet gaan beweren dat dat hét was waar Kim bang voor was/is. Maar misschien zit daar wel iets in, zeker bij een paard die dit anders nooit doet. Ik zou niet weten waarom mijn pony plots zo "hyper" zou doen, puur omdat ze dominant wil zijn tegenover mij...

eet je...ik persoonlijk zou het helemaal niet interessant vinden om te weten waarvan het paard nou precies geschrokken is. Het kan iets heel onbenulligs zijn....vaak kom je er niet eens achter...
Het gaat er alleen maar om hoe je het oplost. En als je zulk gedrag kunt oplossen, dan boeit het op een gegeven moment niet meer welk object of gebeurtenis aanleiding tot schrikken heeft, omdat jij te allen tijde dit aan kunt....
Mijn Jazz merrie kan ook nog wel eens koekeloeren in het bos, terwijl ik niks zie... Is ook niet belangrijk. Belangrijk is dat ik het heft in handen houd, even mijn kuiten er in druk of indien nodig een halve ophouding maak en dan gewoon doorrijd. Niks aan de hand....klaar....

Als jij graag onder een auto beland, welja wandel dan maar eens met een paard die in paniek is :-)

. Dim haar dan maar eens...
En dat moment toonde ook mooi dat ze -terwijl ze anders wel altijd op mij vertrouwt-, daar compleet van de kaart was. Ik ben thuis geraakt (moest nog een eind), maar die spanning die bleeff je voelen hoor. Ze heeft tot thuis lopen trippelen en hinniken.
Zal ik jou als vluchtdier eens in de buurt brengen van een slachthuis ofzo, denk dat er ook paniek zou uitbreken.
Daarmee is het hele probleem niet opgelost of goed gepraat, dat zei ik ook niet. Misschien zit er wel ergens een soort dominantie in Kim haar gedrag, maar wie ben ik om daar over te gaan speculeren? Om te beweren hoe het zit, die filmpjes laten in mijn ogen heel weinig zien. Moesten het er meer zijn, dan kan je beter oordelen want dan spreek je niet meer over momentopnames maar eerder over een beeld die je je kan voorhouden over Kim in het geheel.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:28

Geplaatst: 16-08-10 15:28

KoudbloedKim schreef:
JoviBan: Nee sorry, dat heb ik in verschillende posts uitgelegd en dat ga ik niet weer doen.
Mijn ervaringen op NH (en alles daar omheen) heb ik gehaald uit mijn twee geweldig lieve en confronterende andere paarden + alle boeken over lichaamstaal/NH/Parelli etc. etc. etc.
Dus praktijk en theorie.

Dit komt op mij over als "Ik weet en ken het allemaal wel. Daar heb ik geen enkele hulp bij nodig.".

Nu zeg ik niet dat deze voorvallen met Kim voortkomen uit slecht grondwerk en lichaamstaal van jouw kant, dat niet.
Maar iedereen kan altijd les gebruiken. Of op z'n minst iemand die naar je kijkt terwijl je met je paard bezig bent (traint, grondwerkt, wandelt of rijdt) en jou terugkoppeling en handreikingen geeft.
Ik snap niet dat jij vindt dat jij dat nièt nodig hebt.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:29

Geplaatst: 16-08-10 15:29

KoudbloedKim schreef:
Jessix: Hoe kom je daarbij?

Nog even hier op terugkomen.. (topic gaat erg hard!!)
Maar ik kom op vier mensen die voor Kim zorgen door je andere topics en deze.

Jij nr. 1
Rowan nr. 2
Een verzorgster (meisje.. weet niet hoe ze heet, maar jij hebt een topic over haar en Kim geopend) nr. 3
En nu in dit topic heb je het over een jongen die misschien Kim's bijrijder wordt nr. 4

Misschien heb ik het mis hoor! De reden dat ik er naar vraag is omdat jullie wel allemaal op dezelfde lijn moeten zitten.. Is dat zo?

**Geplaatst**: 16-08-10 15:32

Geplaatst: 16-08-10 15:32

Celia schreef:
eet je...ik persoonlijk zou het helemaal niet interessant vinden om te weten waarvan het paard nou precies geschrokken is. Het kan iets heel onbenulligs zijn....vaak kom je er niet eens achter...
Het gaat er alleen maar om hoe je het oplost. En als je zulk gedrag kunt oplossen, dan boeit het op een gegeven moment niet meer welk object of gebeurtenis aanleiding tot schrikken heeft, omdat jij te allen tijde dit aan kunt....
Mijn Jazz merrie kan ook nog wel eens koekeloeren in het bos, terwijl ik niks zie... Is ook niet belangrijk. Belangrijk is dat ik het heft in handen houd, even mijn kuiten er in druk of indien nodig een halve ophouding maak en dan gewoon doorrijd. Niks aan de hand....klaar....

Als jij graag onder een auto beland, welja wandel dan maar eens met een paard die in paniek is . Dim haar dan maar eens...
En dat moment toonde ook mooi dat ze -terwijl ze anders wel altijd op mij vertrouwt-, daar compleet van de kaart was. Ik ben thuis geraakt (moest nog een eind), maar die spanning die bleeff je voelen hoor. Ze heeft tot thuis lopen trippelen en hinniken.
Zal ik jou als vluchtdier eens in de buurt brengen van een slachthuis ofzo, denk dat er ook paniek zou uitbreken.
Daarmee is het hele probleem niet opgelost of goed gepraat, dat zei ik ook niet. Misschien zit er wel ergens een soort dominantie in Kim haar gedrag, maar wie ben ik om daar over te gaan speculeren? Om te beweren hoe het zit, die filmpjes laten in mijn ogen heel weinig zien. Moesten het er meer zijn, dan kan je beter oordelen want dan spreek je niet meer over momentopnames, en over een beeld die je je kan voorhouden over Kim.

[/quote]

Dan nog....blijf ik er bij...de reden van de paniek is niet interessant.
Na meer dan 30 jaar in het paardenvak heb ik heus voldoende ervaringen met paarden die schrikken en in paniek raken. Ben ook wel eens volledig op de loop geweest met een paard door een zwerm bijen (niet fijn en al helemaal niet omdat ik daar zelf ook panisch voor ben, omdat ik allergisch ben voor bijensteken en in shock kan raken) en ja...soms is de stress de rest van de rit merkbaar en voelbaar....
Maar dan nog...de reden doet er niet toe het gaat er om hoe je het aanpakt en overwint. En dat doe je niet door steeds maar te denken dat het logisch is dat het paard schrok. Dat doe je door daadkrachtig op te treden en duidelijk de leiding nemen.. Ik geef mijn Jazz merrie soms ook wel eens een duidelijke tik met de zweep om haar aandacht weer bij mij op te eisen en haar voorwaarts te drijven. Dan is ze zo aan het hyperen van iets dat een tijd geleden gebeurd is...en dat doorbreek ik dan door haar aandacht op die manier weer bij mij te leggen en de vaart er in te houden. En vooral zelf onverstoorbaar te blijven.
Ook onze Friese merrie kan ook heel hardnekkig lastig blijven doen na iets engs (tuinsproeier van de buren bijv.). Bij dit paard helpt het dan om even stil te staan, even rustig te stappen en dan weer voorwaarts te gaan. Net een andere aanpak...net een ander paard.
Maar dat maakt het juist leuk om dat uit te vogelen. Als ik mijn Jazz stil zou zetten als ze aan het hyperen is, dan liggen we zo samen op onze rug....die moet juist vooruit geholpen worden....

Laatst bijgewerkt door polly2 op 16-08-10 15:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-08-10 15:33

Geplaatst: 16-08-10 15:33

JoviBan:

[naam] schreef:
Ik weet lang niet alles van paarden en ik leer elke dag bij.

Jessix: Rowan en ik zijn samen eigenaar van Kim, zij gaat één keer per week met me mee.
Wij zitten op één lijn.
De jongen die gisteren is geweest, was er voor het eerst.
Ook hij zit op dezelfde lijn als ons.
Dat meisje bleek te weinig tijd te hebben voor Kim, die is al 3 maanden 'weg'.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:39

Geplaatst: 16-08-10 15:39

KoudbloedKim schreef:
JoviBan:
KoudbloedKim schreef:
Ik weet lang niet alles van paarden en ik leer elke dag bij.

Ik schreef:

JoviBan schreef:
Je hebt geen les gehad in lichaamstaal en grondwerk, begreep ik.
Dus hoe weet je wanneer jouw lichaamstaal juist is?
Het zou goed zijn dat er iemand naar jou kijkt wanneer je met je paard aan 't grondwerken bent. En jou terugkoppeling geeft over wat je doet en wat niet en welk effect dat heeft op je paard.

waarop jij schreef:

KoudbloedKim schreef:
JoviBan: Nee sorry, dat heb ik in verschillende posts uitgelegd en dat ga ik niet weer doen.
Mijn ervaringen op NH (en alles daar omheen) heb ik gehaald uit mijn twee geweldig lieve en confronterende andere paarden + alle boeken over lichaamstaal/NH/Parelli etc. etc. etc.
Dus praktijk en theorie.

Met deze reactie ga je dus totaal niet in op wat ik schreef en zojuist wéér schreef.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:42

Geplaatst: 16-08-10 15:42

kim is 6 he?

is wel een hele echte puberleeftijd voor paarden hoor.
soms willen ze je op die leeftijd wel wat uitproberen..consequent zijn is dan wel genoeg

ik denk dat ze echt wel geschrokken is..dat kan gebeuren en zal ongetwijfeld nog wel es gebeuren.
enige wat belangrijk is is om dan niet mee te gaan in haar emoties.
negeren werkt vaak nog het beste en gewoon verder gaan met waar je mee bezig bent..

is er echt iets heel engs kun je ook nog proberen of je paard er heen wil om zelf te kijken wat er nou is.

schrikken kan zoveel oorzaken hebben, ik heb er eens naast gelegen toen er een groot geel blad voor mijn pony langswaaide en hij een prachtige 180graden draai maakte waar ik niet op berekend was

laatst nog sta ik hem te poetsen en hij staat te suffen...komt de stalhond er aan en mijn pony had die dus echt niet zien aankomen.
gevolg was echt komplete paniek, pony was echt helemaal over de zeik en duurde echt wel een tijdje voor hij gekalmeerd was.
hij heeft nog dagen daarna om zich heen staan kijken op die plaats of die hond ook weer kwam.

het blijven dieren en ook al denk je dat je je dier 100% kent ..dan nog kan er altijd wat gebeuren waar je kompleet versteld van staat.

mijn pony is 18 en echt een goedzak,maar de witte kat van stal blijft vreselijk eng als die in het weiland rondloopt.

komt wel weer goed hoor! :(:)

tipje:
als ze toch wat kijkerig blijft nu dan kun je es kijken of haar voeding wel genoeg vitamines bevat,te laag magnesium geeft ook nerveus gedrag namelijk

**Geplaatst**: 16-08-10 15:46

Geplaatst: 16-08-10 15:46

JoviBan: Lees de eerste zin van je laatste quote dan nog maar een keer.
Toch maar nog een keer herhalen dan; er is verder niemand op de manege die aan grondwerk doet en elk paard is verschillend.
Ik ben van mening dat, als iemand je wil helpen, diegene je paard ook door en door moet kennen.

Ellepel: Het blijven inderdaad paarden.

En ergens bang voor zijn mag best, maar dat moet ook een keertje afgelopen zijn.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:50

Geplaatst: 16-08-10 15:50

ik heb trouwens alleen dat filmpje op je eerste pagina gezien,maar het komt mij heel sterk over dat ze een geluid hoort?

als een paard bij ons op stal dit zou doen zou ik naar buiten lopen en kijken/horen of er iets bijzonders is en het paard meenemen om te zien of het paard aan kan geven wat er is..
wat deed ze toen ze jou meenam naar buiten toe?
welke kant ging ze op?

ze kunnen heel goed aangeven wat er mis is hoor,maar wij moeten goed luisteren

kijk in elk geval of er misschein in de buurt gebouwd word wat een gek geluid kan geven of dat er iets veranderd is aan de manege.
en toch even naar je voeding kijken,dat kan soms enorm veel doen.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:53

Geplaatst: 16-08-10 15:53

KoudbloedKim schreef:
JoviBan: Lees de eerste zin van je laatste quote dan nog maar een keer.
Toch maar nog een keer herhalen dan; er is verder niemand op de manege die aan grondwerk doet en elk paard is verschillend.
Ik ben van mening dat, als iemand je wil helpen, diegene je paard ook door en door moet kennen.

Waarom moet ik die zin nog een keer lezen?

Een kundige blik hoeft echt geen stalgenoot te zijn.

Dat elk paard verschillend is, is geen reden om dan maar geen les (of anderszins) te nemen.
Je laatste zin ben ik het dan ook absoluut niet mee eens.
Sterker nog, juist een objectief iemand - die geen binding heeft met Kim en/of met jou - kan jou enorm veel inzichten en bewustwordingen geven.

Maar ik heb al in de gaten dat jij gewoon geen les (of anderszins) wilt. Dat komt toch wel duidelijk naar voren.
Ik lees gewoon weer mee en laat 't hierbij.

**Geplaatst**: 16-08-10 15:57

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 16-08-10 15:57

Ellepel: Dat heb ik ook gedaan, ben naar buiten gelopen om haar te laten zien dat er niks was.
Er kon ook niks zijn, want ik was de enige die aanwezig was.
Kim ging de eerste keer de wei in, tweede keer bij de veulentjes kijken en de derde keer geloof ik weer wei.

JoviBan: Ik wil best les, graag zelfs, maar ik heb daar simpelweg de mogelijkheden niet voor.

**Geplaatst**: 16-08-10 16:07

Geplaatst: 16-08-10 16:07

okay.... 20 pagina's gelezen en het eerste wat ik me afvroeg is waarom mensen die moeite eigenlijk niet nemen op bokt, maar alleen hun (erg vaak ook nog niet onderbouwde) mening willen dumpen. Maar goed... da's slechts mijn verbazing, dat is verder off-topic (hoewel ook wel een beetje on-topic, aangezien het in dit topic wel heel erg vaak gebeurt

).

KBK, ik heb, net als vele anderen, ook dan maar even naar je filmpje gekeken in je profiel en was toen op zoek naar je topic over het zwemmen. Bij die laatste heb ik alleen de foto's gezien. En in tegenstelling tot wat ik eerder las in een post van iemand (dat je je het water blijkbaar uit liet sleuren ofzoiets en ik verwachtte dus ook iets anders te zien dan wat ik zag) zie ik op die foto's een paard en een mens die samen lol hebben. Dus zélfs als je je al het water uit zou hebben laten sleuren in een eerder stadium, uiteindelijk ben jij wel zover gekomen dat je kan zwemmen met je paard, of je daar nou linksom of rechtsom terecht bent gekomen.

Heel veel dingen zou ik heel anders doen als jij ze doet, maar ik ga geen kritiek leveren. Ik denk namelijk echt dat jij heel wat meer kans maakt om dit met Kim weer op te lossen dan heel veel mensen in dit topic die je vertellen dat Kim verwend gedrag vertoont, dat je haar respect zult krijgen door haar echt hard te slaan enz. enz.
Je staat open voor verschillende meningen (ondanks dat niet iedereen het daar mee eens is) en je denkt erover na. Dat je daarbij niet al het advies zomaar aanneemt, lijkt me meer dan logisch.
Je durft, en dat eigenlijk voorop gesteld, een topic te plaatsen over een voorval met Kim dat jij als een probleem ervaren hebt, daar waar je al weet dat anderen dat wellicht (zeker dus in vergelijking met hun eigen paarden) niet als probleem ervaren. Je hebt naar jezelf geluisterd en je wéét dat dit gedrag voor Kim niet haar normale gedrag is, wat de oorzaak daarvan dan ook moge zijn.
Ik vind het knap van je dat je daaraan vasthoudt! :(:)

Jij hebt nu het probleem dat Kim je ondersteboven liep en dat meerdere keren heeft gedaan. Je hebt al tig bruikbare tips gekregen (waarbij ik vooral in die van Polly mee kan gaan) en ik hoop dat je je snel weer wat zekerder voelt over jou en Kim saampjes.

**Geplaatst**: 16-08-10 16:55

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 16-08-10 16:55

Bedankt voor je reactie.

Ik kan eigenlijk niet wachten om te beginnen, maar ben nog niet beter.

**Geplaatst**: 16-08-10 18:02

Geplaatst: 16-08-10 18:02

polly2 schreef:
Wat ik me dan weer afvraag is: hoe komt het dat de TS op mijn posts niet in de verdediging schiet, me zelfs bedankt en een aantal zaken beaamt en er serieus over nadenkt en mee aan de slag gaat?

Omdat jouw reacties algemener zijn beschreven, en TS het zich waarschijnlijk minder aantrekt omdat meerdere mensen het op zichzelf kunnen betrekken.
Mensen (zoals ik) die zeggen dat haar houding niet goed is, wil ze zich (naar mijn idee) tegenover bewijzen, laten zien dat ze het wel goed doet. Niet dat 'wij' daar iets aan hebben, 'wij' stellen enkel een gewetensvraag, die hoeft ze niet te beantwoorden voor ons, maar des te meer voor zichzelf. En ja, dat zijn de gevoelige vragen waarop men zich wil bewijzen.
Op die manier herken ik het in ieder geval.

Hoe harder een reactie aankomt, hij minder mensen er over het algemeen mee doen. Doodzonde, want vaak zijn harde reacties wel onwijs realistisch.

**Geplaatst**: 16-08-10 18:09

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 16-08-10 18:09

Weet je.. ik heb net een bepaald nieuws gehoord en dat heeft me even wakker geschud dat het leven maar kort is en dat je je energie moet stoppen in de dingen die het meest belangrijk voor je zijn.
Dus ik zal vanaf nu niet meer op reacties antwoorden die toch niks met die energie doen.

**Geplaatst**: 16-08-10 20:23

Geplaatst: 16-08-10 20:23

Janine1990 schreef:
polly2 schreef:
Wat ik me dan weer afvraag is: hoe komt het dat de TS op mijn posts niet in de verdediging schiet, me zelfs bedankt en een aantal zaken beaamt en er serieus over nadenkt en mee aan de slag gaat?

Omdat jouw reacties algemener zijn beschreven, en TS het zich waarschijnlijk minder aantrekt omdat meerdere mensen het op zichzelf kunnen betrekken.
Mensen (zoals ik) die zeggen dat haar houding niet goed is, wil ze zich (naar mijn idee) tegenover bewijzen, laten zien dat ze het wel goed doet. Niet dat 'wij' daar iets aan hebben, 'wij' stellen enkel een gewetensvraag, die hoeft ze niet te beantwoorden voor ons, maar des te meer voor zichzelf. En ja, dat zijn de gevoelige vragen waarop men zich wil bewijzen.
Op die manier herken ik het in ieder geval.

Hoe harder een reactie aankomt, hij minder mensen er over het algemeen mee doen. Doodzonde, want vaak zijn harde reacties wel onwijs realistisch.

Leuk dat je reageert op mijn vraag Janine!
Ik ben het wel met je eens dat ik het algemener beschrijf, maar niet alleen maar. Ik confronteer volgens mij ook wel met wat ik op het filmpje meen te zien.

Heb ik nog een vraag: Welke manier van feedback geven sorteert het effect dat de TS aangezet wordt tot nadenken over zichzelf en de situatie? Dus wat je als poster eigenlijk wilt bereiken. En op welke manier helpt dit om het "probleem" zichtbaar te krijgen bij de TS en het ook eventueel op te lossen?
(Misschien dat de TS hier nog wat over kan zeggen????)

**Geplaatst**: 16-08-10 20:30

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 16-08-10 20:30

Ik zou het eigenlijk niet weten?
Zelf heb ik het meest aan reacties waarin iets gevraagd wordt of waarin een ervaring wordt gedeeld.
Reacties waar ik weinig mee kan, zijn diegene waarin staat dat ik het helemaal fout doe, maar verder ook geen uitleg over hoe het dan wel zou moeten.
Of waarin 'diagnoses' worden gesteld over Kim, zonder dat ze haar/ons ooit hebben gezien.
Reacties die goed onderbouwd zijn en waar feiten in beschreven worden, vind ik zeer interessant.

Ik hoop dat dit je vraag een beetje beantwoordt.

**Geplaatst**: 16-08-10 20:42

Re: Ik herken mijn eigen paard niet meer..

Geplaatst: 16-08-10 20:42

Ik ga mee met Polly2

Wat een geweldig goede uitleg! Ik ben idd ook zo'n 'paardenwijf' dat bij geen enkele methode stilstaat en alles werkt gewoon :')

Aan dat soort dingen heb je wat, KBK

Hoe gaat het nu met je paard?

PS: Ik ben ook een beetje wakker geschud. Jammer dat er zoiets aan te pas moet komen om in te zien dat er wel belangrijkere zaken zijn als gezever

**Geplaatst**: 16-08-10 20:43

Geplaatst: 16-08-10 20:43

Je zei enkele berichten eerder dat je van mening was dat enkel een persoon die je paard kent jou zou kunnen helpen. Dit heb ik anders ervaren. enkele maanden geleden heb ik 2 uren parelliles gekregen van een superinstructeur. Mijn paard was een bang paard, werkte op zijn instinct. Dit gaat sinds parelli een heel stuk beter.Maar bij die man heb ik ook ontzettend geleerd. En daarmee zijn we vooruitgegaan hij is nu echt een lief knuffelig nieuwsgierig paard geworden. Die lesgever was een paardenman in hart en nieren, vol met ervaring. Hij heeft ook even met mijn paard gewerkt, en toen hij hem terug gaf, en wegliep om van een afstand instructies te geven, wou mijn paard erachter lopen. Zag hem binnen de 1 2 3 als leider boven mij. Wees maar zeker dat een onbekende je kan helpen

**Geplaatst**: 16-08-10 20:51

Geplaatst: 16-08-10 20:51

KoudbloedKim schreef:
Jessix: Rowan en ik zijn samen eigenaar van Kim, zij gaat één keer per week met me mee.
Wij zitten op één lijn.
De jongen die gisteren is geweest, was er voor het eerst.
Ook hij zit op dezelfde lijn als ons.
Dat meisje bleek te weinig tijd te hebben voor Kim, die is al 3 maanden 'weg'.

Oh ok, dat laatste wist ik niet, dat andere wel. Als jullie op dezelfde lijn zit wat betreft het rijden en de omgang met Kim dan kan dat geen aanleiding zijn. Verschillende benadering kan namelijk zorgen voor onrust, maar dat is dan nu niet het geval.

Blijft nog even verder denken.

**Geplaatst**: 16-08-10 20:57

Geplaatst: 16-08-10 20:57

Doordat mijn pc zwaar verouderd is, kan ik het filmpje niet bekijken, maar kan het me wel levendig voorstellen, is blijkbaar wel een typisch koudbloed gedrag, al moet ik zeggen dat ik pas sinds kort ervaring heb met koudbloedige types, ik fok eigenlijk Arabieren.

Maar nu hebben we hier ook een kruising tinker (wel geen 1000 kg natuurlijk) die er 1 keer door een onoplettendheid van de longeerder in geslaagd was om zich los te rukken aan de longe. Sindsdien bleef hij het proberen, zelfs met bit draaide hij plots zijn hoofd naar buiten en ging hij er vandoor de andere kant op, en dan had je de keuze: loslaten of over de grond meegesleept worden (loslaten dus, hihi).

Een NH-lesgeefster heeft dan aangeraden om hem te leren wijken voor druk, zodat je altijd zijn hoofd naar je toe kan vragen, want eens ze de andere kant op gaan en je er achteraan hangt, ben je machteloos. Heb dit dan eerst geoefend in stilstand: naast zijn schouder gestaan en zijn hoofd naar me toe gevraagd, en zodra hij dit deed, de druk laten vallen. Kan je ook oefenen op stal bijv. Nu lukt het al heel goed aan de longe (met touwhalster, ik probeer nog niet met stalhalster), met kleine ophoudingen hou ik zijn blik op mij gericht. Ik moet alleen opletten als ik de cirkel wil verruimen of zo, eens hij met buitenstelling loopt durft hij er nog wel eens vandoor gaan. Ik deel echter de piste in twee, zodat hij aan het eind van de piste is voor ik hem moet lossen.

Je zegt ook dat ze niet wijkt voor de zweep. Ik vroeg me af of je soms zo'n Parelli-touw of iets gelijkaardigs hebt? Hier heb ik een touw met een dunner uiteinde, en als je dat zwiepend uiteinde tegen je neus krijgt, dan is het behoorlijk pijnlijk, eens ze het kennen, gaan de paarden daar niet snel meer doorheen. Dat kan je gebruiken om het paard achter jou te houden als ze er vandoor wil: je gaat met het touwtje draaien, en wil ze je voorbij, dan loopt ze tegen dat pijnlijke touwtje aan (is niet hetzelfde als slaan hé, ze doet het zichzelf aan, ze had de keuze om achter jou te blijven). Een bang paard mag je idd niet slaan, maar een paard moet wel uit de persoonlijke ruimte van de leider (in dit geval jij) blijven, in de kudde zal er ook geen enkel geschrokken paard de leidende merrie of hengst overhoop lopen.

Zijn maar enkele tips die ik zelf gebruik, misschien had iemand ze al gegeven, heb niet het hele toppic herlezen. Heb zelf geen idee hoe het voelt om een paard van 1000 kg te hanteren, ik zou het wss niet eens aandurven. Hoewel, ik durf de laatste tijd toch veel meer dan vroeger, en dat heb ik vooral te danken aan probleempaarden en paardenproblemen. Dus geef de moed niet op, al kan die je soms wel in de schoenen zinken (I know the feeling...)