Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-03-15 12:54

Geplaatst: 15-03-15 12:54

Inderdaad dat komt door de nadruk op trauma paard en probleempaard, die van heel veel basis dingen blijkbaar compleet op zwart gaat. Nee, dat is niet mijn definitie van een braaf paard.

**Geplaatst**: 15-03-15 13:05

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 13:05

Nu heb ik het duidelijk in mijn hoofd:

Bij mo was er vanaf het begin een basisstaat. Die was redelijk gespannen, zie dit als de staat van een 3 jarige die je van de wei af plukt zonder dat er iets mee gedaan is. Echter was er wel wat mee gedaan.
Dan waren er de uitschieters naar beide kanten.
Hele korte momenten van ontspanning. Braaaaaaf en klaar.
Ook momenten vol spanning en paniekaanvallen.

Die basisstaat is nu over de afgelopen jaren veranderd in redelijk ontspannen.

**Geplaatst**: 15-03-15 13:06

Geplaatst: 15-03-15 13:06

Authentic schreef:
Robijntjah schreef:
Ik kon haar longeren en dat was al veel in vergelijking tot andere potentiële kopers. Ermee lopen ging ook nog, poetsen ed was een brug tever.
Vaststaan was drama, halster wisselen idem.

Sorry, maar hier wil ik op reageren. Als dit waar is, ben je erg onverantwoord bezig geweest toen je haar net had. In je profiel staat namelijk een chronologische rits aan topics.

[RIJ-ITP] Andalusiër Modesta voor de 3e keer onder het zadel! hier had je haar ruim drie weken. Je zat er voor de derde keer op en ze voelde onwijs stabiel en zocht je hand op. Daarna ging je zelfs buiten rijden in alle gangen en was het alsof ze niet anders gewend was.
[RIJ-ITP] Hophop, gas erop! 3 Mutsen op buitenrit. Kort erna zat de oude eigenaresse erop. Die ene die niet dichterbij kon komen dan twee meter afstand?

And so on. Waar is dit mis gegaan?

Het verhaal wordt wel steeds vager zo. Ik snap er niks meer van, het lijkt wel allemaal mee te vallen hoe erg
het trauma is. In mijn eerste berichtje begreep ik je ergens nog wel en vond ik dat je moest doen wat voor
jou goed voelt. Het lijkt nu een beetje, sorry dat ik het zeg, dat jij haar neerzet als een heel groot probleem
paard maar dat het oplossen een stuk dichterbij is dan je denkt. Met name van alle tips die hier worden gezet
over de frisse blik

**Geplaatst**: 15-03-15 13:17

Geplaatst: 15-03-15 13:17

Ik heb ook e.e.a. terug zitten lezen om er wat duidelijkheid in te krijgen, maar het is een ingewikkeld verhaal. In het begin is ze nog erg braaf en ben je heel tevreden over hoe het beleren gaat, maar toch heeft ze nu het label probleempaard/traumapaard gekregen. Ik ben dan ook eigenlijk wel benieuwd hoe ze onder begeleiding van iemand anders zou reageren, en of het label inderdaad komt door een (tot nu toe onbekend) trauma, of door gebrek aan duidelijkheid/leiderschap/opvoeding/zekerheid.

Verder nog een rijtechnisch vraagje; qua houding zie ik bij haar, Robijn & Zelitta een hoop overeenkomsten. Maar dat is allemaal erg basic, lang en laag, op zoek naar ontspanning. Heb je eerder een paard in training gehad dat verder gekomen is dan dat stadium?

**Geplaatst**: 15-03-15 13:31

Geplaatst: 15-03-15 13:31

Ik vind dat je paard er een stuk ongelukkiger uit ziet nu dan in bovenstaande topics. Jullie lijken erg onzeker geworden en beide wat angstig. Een trauma paard? In bovenstaande topics zie ik dat er echt niet aan af. Sensibel ja, maar niet angstig of extreem onzeker onder het zadel op dat moment. Ik vind dat je wel erg netjes en sportief reageert op de kritische noten die worden gemaakt hier, al is het wel vaak de 'ja, maar blablablabla' modus. Ik denk dat je zeker op de flexchair moet en daarnaast je paard niet meer moet voorstellen als trauma project waar jij alleen nog op kan, verder niemand. Even terug landen op aarde en geen smoesjes meer voor wat niet goed gaat, maar oplossingsgericht gaan werken waarin je goed leiderschap blijft tonen. Vertel jezelf en je paard dat ze super stoer is en dat jullie het gaan maken samen en rij haar ook zo en behandel haar ook op doe manier. Even een andere mindset kan wonderen doen. Heel veel succes!!

**Geplaatst**: 15-03-15 13:33

Geplaatst: 15-03-15 13:33

Ik reageer niet graag in dit soort topics, ik ga ook niet oordelen over wel of niet rijden/probleempaard/trauma/jouw gesteldheid, maar ik ga er wel even iets ingooien. PRE's staan bekend om hun gevoeligheid, ze reageren op minimale druk en lichaamstaal. Je geeft aan dat je het moeilijk vindt om te voelen waar haar grenzen liggen (bijvoorbeeld met contact). Kan het niet zijn dat je voor Modesta te veel contact wil en te grote hulpen geeft?

De foto van de shoot waarbij jij zegt dat ze achter de hand komt vind ik er niet zo uitzien, maar jij hebt het idee dat je niks in je handen hebt. Het gewicht van een teugel kan voor een paard al voldoende contact zijn, terwijl veel ruiters echt iets willen voelen en dan gaan ze over de grenzen van het paard (zonder het te willen of te herkennen). Paarden geven subtiele signalen af, maar als die gemist worden worden ze steeds groter en duidelijker. Het vluchtgedrag kan daar een gevolg van zijn.

Of dit echt zo in elkaar zit bij jullie kan ik niet beoordelen van alleen de foto's, maar het is een mogelijkheid en het leuke nieuws is dat je dat wel kan leren herkennen. Ik woon ongeveer in dezelfde regio en wil best eens komen om te zien of ik je kan helpen, mits je dat zelf ook wil.

**Geplaatst**: 15-03-15 13:35

Geplaatst: 15-03-15 13:35

Ik denk dat als je eens met al deze tips aan de slag ging, je daadwerkelijk een stuk verder er mee komt. Als ze daadwerkelijk zo'n probleem paard is, waarom laat je haar niet op nieuw zadelmak maken door een professionele ruiter, die er verstand van heeft. Ik denk juist dat dit een paard is waarbij je gewoon moet doen, anders kom je nooit door de grens heen. En neem les van diegene!

Verder vind ik je behoorlijk eigenwijs er zijn meer wegen die naar Rome leiden. En denk ik dat jullie gewoon samen niet de klik hebben, die er hoort te zijn. Ook ik zit er wel eens naast!

**Geplaatst**: 15-03-15 13:35

Geplaatst: 15-03-15 13:35

Laura: ja, heb 3 paarden gereden waarvan ik met 1 l2 start gerechtigd was en altijd in de prijzen reed, Brabants reserve kampioen oa.

Alleen was ik diep ongelukkig met de manier waarop!

**Geplaatst**: 15-03-15 13:37

Geplaatst: 15-03-15 13:37

Ik vind het inderdaad moeilijk in te schatten wat de juiste aanleuning is. Soms heb ik het heel even en dan is het weer weg.
Echter geef ik juist te kleine hulpen, ik rijd wat te afwachtend.

Graag bromfiets, waardeer jou kijk altijd enorm.

**Geplaatst**: 15-03-15 13:38

Geplaatst: 15-03-15 13:38

Lante schreef:
Ik vind dat je paard er een stuk ongelukkiger uit ziet nu dan in bovenstaande topics. Jullie lijken erg onzeker geworden en beide wat angstig. Een trauma paard? In bovenstaande topics zie ik dat er echt niet aan af. Sensibel ja, maar niet angstig of extreem onzeker onder het zadel op dat moment. Ik vind dat je wel erg netjes en sportief reageert op de kritische noten die worden gemaakt hier, al is het wel vaak de 'ja, maar blablablabla' modus. Ik denk dat je zeker op de flexchair moet en daarnaast je paard niet meer moet voorstellen als trauma project waar jij alleen nog op kan, verder niemand. Even terug landen op aarde en geen smoesjes meer voor wat niet goed gaat, maar oplossingsgericht gaan werken waarin je goed leiderschap blijft tonen. Vertel jezelf en je paard dat ze super stoer is en dat jullie het gaan maken samen en rij haar ook zo en behandel haar ook op doe manier. Even een andere mindset kan wonderen doen. Heel veel succes!!

Hier ga ik in mee, mooi gezegd.
Hoop dat je ervoor open staat. Veel succes ook van mijn kant!

**Geplaatst**: 15-03-15 13:38

Geplaatst: 15-03-15 13:38

Ook alles gelezen... en ik denk ook dat het allemaal niet zo ingewikkeld is. Wat ik zie is een paard dat gaat protesteren als je haar wat oppakt - dus als ze een beetje de kont er onder moet zetten. Laag en ontspannen is dus vooral laag en op de voorhand. Als je dat lang blijft doen gaat je paard van achteren vastzitten en komt het protest vanzelf...Ik ben dus ook wel benieuwd of je bv. balkjes met haar loopt, of haar af en toe (vrij) laat springen. Dan zie je vaak snel hoe het zit en bovendien helpt het om je paard van achteren wat los te krijgen.

Dat je instructrice er afvalt kan ook een teken zijn dat je paard geen normale hulpen accepteert - in dat geval heb je dus een paard dat jou goed heeft afgericht.

Ik geloof direct dat je paard bang is en een trauma heeft, de vraag is hoe je daar mee omgaat. Wat dat betreft ga ik mee met Lante. Een keer naar Monya Spijkhoven (wat hierboven al een keer eerder is geopperd), lijkt me geen overbodige luxe. Zij heeft een feilloos gevoel (en enorm veel kennis en ervaring) om dit soort problemen op de juiste manier te duiden.

Laatst bijgewerkt door Kendra op 15-03-15 13:40, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-03-15 13:39

Geplaatst: 15-03-15 13:39

Ik doelde ook op de klassieke wijze, niet op eerdere rijstijlen

Ik vind het hele principe om ze vanuit de ontspanning verder op te richten erg logisch klinken, maar ben dus benieuwd of je, wellicht met een ander paard dan die van jezelf, verder gekomen bent dan dit stadium. In die zin vraag ik me de effectiviteit van je aanpak af & wat je motivatie is om volgens deze overtuiging te (blijven) rijden

.

**Geplaatst**: 15-03-15 13:41

Geplaatst: 15-03-15 13:41

Robijntjah schreef:
Ik vind het inderdaad moeilijk in te schatten wat de juiste aanleuning is. Soms heb ik het heel even en dan is het weer weg.
Echter geef ik juist te kleine hulpen, ik rijd wat te afwachtend.

Graag bromfiets, waardeer jou kijk altijd enorm.

Leuk, dat bromfiets komt kijken! Veel succes, en laat nog eens weten hoe het verder verloopt?

**Geplaatst**: 15-03-15 13:43

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 13:43

Een stalgenootje van me is gedragstherapeute en heeft zelf ook een PRE. Misschien kan zij je ergens mee helpen. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat mijn instructrice (Marieke Hofs, dressuurruiter, osteopaat in opleiding en ergo therapeut) je op het gebied van houding, maar ook omgang/opvoeding/beleren wat uit kan leggen. Mocht je gegevens willen dan hoor ik het wel

**Geplaatst**: 15-03-15 13:45

Geplaatst: 15-03-15 13:45

Authentic schreef:
Robijntjah schreef:
Ik kon haar longeren en dat was al veel in vergelijking tot andere potentiële kopers. Ermee lopen ging ook nog, poetsen ed was een brug tever.
Vaststaan was drama, halster wisselen idem.

Sorry, maar hier wil ik op reageren. Als dit waar is, ben je erg onverantwoord bezig geweest toen je haar net had. In je profiel staat namelijk een chronologische rits aan topics.

[RIJ-ITP] Andalusiër Modesta voor de 3e keer onder het zadel! hier had je haar ruim drie weken. Je zat er voor de derde keer op en ze voelde onwijs stabiel en zocht je hand op. Daarna ging je zelfs buiten rijden in alle gangen en was het alsof ze niet anders gewend was.
[RIJ-ITP] Hophop, gas erop! 3 Mutsen op buitenrit. Kort erna zat de oude eigenaresse erop. Die ene die niet dichterbij kon komen dan twee meter afstand?

And so on. Waar is dit mis gegaan?

ben eigenlijk benieuwd naar haar antwoord hierop want het verhaal is vaak en ze antwoord maar op dingen waar ze een antwoord op kan geven lijkt het, vragen die iets te 'diep' gesteld worden laat ze maar staan.

vind dit eigenlijk ook wel een kansloze topic, volgend topic gaat weer hetzelfde zijn met allemaal dezelfde topic.
Jij behandeld haar als getraumatiseerd paard, zij gedraagt zich ernaar..een getraumatiseerd paard die zo plots 'een zwarte waas' kan krijgen laat je niet zo los lopen met zo lange teugelvrijheid.

**Geplaatst**: 15-03-15 13:49

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 13:49

Wat ik persoonlijk niet snap, is dat je tot dit topic: [RIJ-ITP] PRE Modesta na een dip weer een stap verder gewoon aan dr kan rijden, ik zie in alle voorgaande topics een nette houding, ook een Mo die netjes loopt. En dan is de eerste zin van dat topic, Modesta is een traumapaard. Wat is het verschil met de voorgaande 2 jaar, dat je hier ineens anders bent gaan zitten, anders bent gaan rijden, en ze hier ineens een traumapaard is? Als ze dat altijd al was, waarom kon je dan in drie weken al naar buiten met haar? Ik bedoel dit dus niet als aanval, maar ik vraag me af wat die omslag heeft getriggerd, want je ongeluk was daarvoor ook al gebeurd, dus bij de voorgaande topics ook al aan de orde?

**Geplaatst**: 15-03-15 13:52

Geplaatst: 15-03-15 13:52

Robijntjah schreef:
Ik vind het inderdaad moeilijk in te schatten wat de juiste aanleuning is. Soms heb ik het heel even en dan is het weer weg.
Echter geef ik juist te kleine hulpen, ik rijd wat te afwachtend.

Graag bromfiets, waardeer jou kijk altijd enorm.

Te kleine hulpen en afwachtend rijden zijn twee verschillende dingen, het laatste komt niet voort uit het eerste of andersom

Het afwachtende zie ik terug in het beeldmateriaal, het eerste zeker niet.

Stuur maar een pb'tje als de rhino overgewaaid is, dan kom ik graag eens kennismaken

**Geplaatst**: 15-03-15 14:16

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 14:16

Is goed, dankjewel.

**Geplaatst**: 15-03-15 14:45

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 14:45

Ik heb het idee van de foto dat je zadel vooraan wat opvulling kan gebruiken. Het lijkt alsof je middelpunt niet klopt en je daarom nog meer naar voren valt..

**Geplaatst**: 15-03-15 14:51

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 14:51

Afspraak met zadelmaker staat al gepland

Is ook tijd, heb hem bijna een jaar.

Ja Laura, met Veerle waren we een stadium verder. Met mo hangen we er dus tegenaan.

**Geplaatst**: 15-03-15 14:54

Geplaatst: 15-03-15 14:54

Jeutje wat een lang topic.

Ik herken mijn paard wel in je verhaal.
Die was heel makkelijk met inrijden, heeft toen een poos stilgestaan en toen ik er weer mee begon had hij ook complete 'black outs' en liet zich ook gewoon vallen af en toe. Hij begon dan te staken als je je been aanlegde, ging dan zijn rug bollen, blaasde zich helemaal op, dan kreeg hij natuurlijk nog meer druk van de singel en daar raakte ie dan nog extra van in paniek. Als je hem daar doorheen pushte ging hij als een hert door de bak, vergat dat hij ook nog benen had en dan lagen we regelmatig samen op de grond. :')

Ik heb geen idee waar het vandaan kwam, ik denk een combinatie van singeldwang en slechte balans waar hij van in paniek raakte. En ik heb ook de ervaring met stuurlui aan de kant die vonden dat hij aan het kloten was en dus beter een keer goed aangepakt moest worden. Gelukkig ook mensen die uiteindelijk toegaven dat dat niet 'the way to go' is met dit paard. Er zit een heleboel tussen je paard zijn zin geven en het staakgedrag eruit 'schoppen'.

Uiteindelijk durfde ik er dus ook niet meer aan te komen en heb hem maar gewoon ergens op het land gezet, vond het echt niet leuk meer om erop te gaan, met mijn hart in mijn keel zo'n beetje dan. :')

Toen heb ik een meid gevonden die helemaal gek op hem was en het wel eens wilde proberen, ik heb haar de problemen wel uitgelegd maar ze was er niet van onder de indruk haha. Ze heeft hem er in een paar weekjes doorheen gereden :')

. En ja, hij heeft af en toe wel gestaakt maar ze heeft een hele vriendelijke doch absoluut niet voorzichtige afwachtende rijstijl, en ze probeerde hem niet door dat staken heen te pushen.

Vervolgens ging ik er weer op en duidelijk werd dat hij met mij duidelijk meer spanning heeft

. Gewoon omdat ik die 'enge' ervaringen had en onbewust al mijn spieren aan aan het spannen was. Het is ook echt heel moeilijk om dat kwijt te raken met die rare acties in je achterhoofd. Heel langzaam gaat het weg, maar ik ga er nog steeds met zenuwen opzitten.

Met mijn bijrijdster liep hij relaxter, maar het staakgedrag is er wel zo goed als uit en je kan er ook gewoon aankomen met je been/hand op een normale manier. Galop vind ik nog best wel spannend en dan wil hij dus ook nog weleens bokken omdat ik hem vasthoud aan de voorkant.

Ik kan hem trouwens nu ook gewoon met wat meer been door dat 'grijze' voor het compleet op zwart gaan heen drukken, dat gaat dan prima maar het duurde wel ff voor ik dat weer durfde. :')

Oei lang verhaal geworden. sorry

.
Maar ik begrijp dus wel hoe je ermee rijdt, en dat je het heel moeilijk vindt om de 'druk' zo te doseren dat het niet teveel en niet te weinig is.

Met welk gevoel ga je er tegenwoordig opzitten? Voel je zelf veel spanning?

**Geplaatst**: 15-03-15 15:01

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 15:01

Nee, totaal niet meer. Ik stap tegenwoordig met een gezonde nieuwsgierigheid op gezien het steeds beter gaat en ik haar zelfs op goede momenten kan begeleiden door de spanning zodat ie eigenlijk al niet meer oploopt.

**Geplaatst**: 15-03-15 15:07

Geplaatst: 15-03-15 15:07

Lepeltje,

Dat wat jij schrijft, over die meid, die het paard door reed. Heeft leiderschap over genomen.
Ze heeft grenzen verlegd. En doorgezet.

Robijntjah, op een rijtje.

Ingereden, nog geen trauma aanwezig. Aantal jaren verder wel.
Paniek momenten, zijn volgens jou maar momenten. Maar wel heel lastig en vaak en tegelijkertijd niet vaak aanwezig?? Vreemd.
Naast het paard is alles 100% bevestigd. Maar onder het zadel vlucht ze.
Instappen kan onspannen, maar eenmaal gedraafd kan het paard niet meer stappen???
Heeft moeite met het oppakken van de teugel?? Waar is ooit je contactteugel geweest??

Je beschrijft dat rem en stuur er op zit.
Maar de contact teugel niet. Dat is voor mij nog steeds geen basis??
Je bent er mee bezig. Maar het is o zo lastig omdat ze uit de voeten gaat...

Jij hebt geen leiderschap over je paard, als ik alles zo lees.

Sorry...

Ik blijf er bij.

Nu wordt ik even lekker ruw, wat mij erg tegen spreekt om te doen.

Stop met zeuren! Dat is al 1.
Stop met het woordje "tauma!"

Ga gewoon aan de bak, sluit je af voor de hele wereld.
Je wilt genieten en je paard verbeteren. Dit verbeter je alleen, als je met een schone lei begint.
Elke dag maar weer.
Laat de dag maar komen zoals hij is!!

Nogmaals. Je wil te veel en te snel heb ik het idee.

En dan...
Buitenrijden gaat lekker zeg je.
Waarom ga je dat niet doen? Dat is toch prettiger voor je paard??

Als jij in die negatieve cirkel blijft hangen, omdat jij vind dat mo een trauma paard is?
Zal er nooit verandering komen.

Gooi die fluwelen handschoenen over boord. Zoek HULP buiten jou instructeurs om.

En daarnaast:

Centred Riding? Sorry, ik zie het niet terug!
Ook klassieke kan centred riding bij voorkomen!

Het gaat om op je bips zitten, in balans zitten en bewustwording van je gebruikte en ongebruikte spieren.
Nothing more, nothing less.

En wanneer is het stoppen op het juiste moment volgens jou bereikt??

**Geplaatst**: 15-03-15 15:17

Re: PRE Modesta, van ontspanning op weg naar aanspanning...

Geplaatst: 15-03-15 15:17

Ik zie je trouwens op elke foto tijdens je rijden naar je paard kijken
Daar kukel je ook van naar voren
Ik deed t zelf ook een tijdje en dat is er toch uit gehamerd door mn instructie
Lekker naar voren kijken naar het punt waar je heen wil rijden

**Geplaatst**: 15-03-15 15:25

Geplaatst: 15-03-15 15:25

liekec schreef:
Wat ik persoonlijk niet snap, is dat je tot dit topic: [RIJ-ITP] PRE Modesta na een dip weer een stap verder gewoon aan dr kan rijden, ik zie in alle voorgaande topics een nette houding, ook een Mo die netjes loopt. En dan is de eerste zin van dat topic, Modesta is een traumapaard. Wat is het verschil met de voorgaande 2 jaar, dat je hier ineens anders bent gaan zitten, anders bent gaan rijden, en ze hier ineens een traumapaard is? Als ze dat altijd al was, waarom kon je dan in drie weken al naar buiten met haar? Ik bedoel dit dus niet als aanval, maar ik vraag me af wat die omslag heeft getriggerd, want je ongeluk was daarvoor ook al gebeurd, dus bij de voorgaande topics ook al aan de orde?

Overheen gelezen?