Wat gaat de tijd snel, een jaar alweer...wat een prachtig gedichtje heb je neergezet, natuurlijk kreeg ik acuut weer tranen. Stom heh, hoe een verhaal van een perfect stranger je zo kan raken...
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je paardje nog steeds mist...
Lees je topic ook nu pas. Maar heb echt diep respect. Lijkt me een hele moeilijke, zware keus.
Het is wel goed dat je meteen hebt kunnen zien dat je er goed aangedaan hebt. Juist doordat je de benen van binnen hebt kunnen bekijken. En als ik dan die foto in je topic erbij zie, dan is het echt de beste keus geweest. Maakt het gemis natuurlijk niet minder.
Trainen in mn ogen bij het lezen van je verhaal. Diepe respect
YazhiSien
Berichten: 2556
Geregistreerd: 27-07-08
Geplaatst: 22-08-12 19:17
Ik heb je post met bewondering gelezen. Echt respect! Ikzelf zou dezelfde keuze gemaakt hebben. Ik heb mijn paard niet meer, hij is nu van iemand anders maar had precies hetzelfde gedaan. Alleen niet gekeken denk ik. Ik woon in Limburg, maar ik lees zulke 'goeie' verhalen (klinkt stom) dat ik geloof ik zelfs naar nijkerk was gereden.
Sterkte met verlies....
Woogy
Berichten: 8286
Geregistreerd: 06-01-03
Woonplaats: Bellingwolde
Geplaatst door de TopicStarter: 22-08-12 20:12
Jan is zelf een groot paardenliefhebber en dat ademt hij ook uit. Met die emotie worden ze ook geschoten. Vol respect naar het dier zelf en dat is mijn grote troost. Het idee dat zij in de ogen heeft gekeken van de man die haar leven nam, dat hij terug keek met zoveel liefde. Het laatste wat zij gezien en gevoelt heeft is liefde en respect.
Ontzettend veel respect, ookal is het ondertussen een tijd geleden.
nadita
Berichten: 5032
Geregistreerd: 28-04-05
Woonplaats: Grunneger Laand
Geplaatst: 23-08-12 07:53
Ik verklaar je niet voor gek, en respecteer je keuze. Van slachten bij de slager wordt gezegd dat het 'humaner' is voor het paard dan euthanaseren. Sterkte met je verlies.
Blijf er zo trots op dat dit topic mensen heeft geraakt. Dat mijn wijffie zelf inmiddels bijna 3 jaar na haar dood nog altijd mensen kan raken. Hoop dat ze dat over drie jaar nog steeds kan doen
Ik heb destijds in dit topic gereageerd en soms vertel ik mensen hier nog wel eens over als het gesprek zich er voor leent. Dat er iemand was die de moed had om met eigen ogen te zien hoe erg de benen van haar paard eraan toe waren en zo de bevestiging kreeg dat inslapen de juiste keuze was.
HaKuNaMaTa
Berichten: 2405
Geregistreerd: 15-07-12
Geplaatst: 23-04-14 08:40
Ik kreeg deze link doorgestuurd, maar wauw! Ik heb echt respect voor je dat je jou paard opdeze manier hebt kunnen laten gaat! Ze zal zelf ook heel blij zijn geweest om die verschrikkelijke dierenarts nii meer te zien! En ala het op deze manier dan goed is: super keuze van je!! 1000maal respect!!
Het topic is al ouder maar wat een respect voor de keuze die je toen hebt gemaakt.
franka75
Berichten: 11202
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Den Haag
Geplaatst: 23-04-14 22:06
Wauw in een woord en dat je dan zelf kan zien wat er allemaal mis was. Mooi is dat he. Ik ben ook op excursie geweest. Dus ik weet wel ongeveer hoe het gegaan is. Tis heel vreemd om je paard uit de trailer te halen en voor je het weet ligt ze. Een goede keus vind ik het zeker , daar hoort niemand over te oordelen omdat het jouw keus is. heel veel sterkte
een oud topic inderdaad. Maar dit soort topics moeten juist bovenaan blijven. Ik heb helaas ook een paard naar de slacht moeten brengen. Ik vind t erg knap dat je destijd dat durfde te doen. En de moed had om er zelf te staan toen er geschoten werd. Ik heb alleen de deur dicht en weer open zien gaan. En dat was al hartverscheurend genoeg voor mij. Wat ik heel goed van hun daar vind is de kans je te geven om de benen van binnen te bekijken. Je zat met vragen en die zijn (keihard) beantwoord. Je weet in ieder geval dat je keuze de juiste was en wat je paard mankeerde.
Ik wil je bedanken dat je dit zo hebt kunnen delen. Het zal ongetwijfeld mensen die het gelezen hebben, helpen indien ze ooit zo'n moeilijke keuze moeten maken als jij.
Ik heb 3 jaar geleden je topic meegelezen en moet zeggen dat het me nog steeds raakt. Ik denk voor mezelf dat ik nu zou twijfelen wat ik zou doen, inslapen of slacht. Ik denk dat het ook een beetje situatie en dier gericht zal zijn. Onze Sindy kon nog wel in haar hoofd maar haar lichaam was gewoon door harde sport op. Er was geen reden tot het nader onderzoeken van benen o.i.d. Ook wij denken nog dagelijks aan Sindy ook al hebben we een heel lief ander paardje. Sindy is en blijft onze Sin, onze leerpony. Maar nog steeds voor jou ontzettend veel respect!
Juut
Berichten: 7143
Geregistreerd: 10-01-04
Woonplaats: Vlakbij het vagevuur
Geplaatst: 14-05-14 20:50
Blijf het heel mooi vinden dat jullie haar benen van binnen hebben gezien...wat een rust moet dat hebben gegeven te weten dat er echt serieuze problemen speelden!