Zo weer eens even een berichtje van mi
j.
Iedereen hartelijk bedankt voor het medeleven, de knuffels en het denken aan ons.
Vandaag was het precies twee weken geleden en het blijft bijzonder moeilijk
.
Gelukkig zijn we nog steeds op vakantie wat het iets makkelijker maakt.
Thuis kan ik niet zijn dat heb ik vorige week gemerkt.
Toen waren we even naar huis gegaan voor de post en wat zaken.
Hier blijven we af en toe samen huilen.
Zo waren we eergisteren in een restaurant en vraag me niet waarom maar daar in plaats van een bloemstuk op tafel lag er een rode appel.
Ik heb weer zo ontzettend moeten huilen, we hebben tenslotte sybolisch de appel door de helft gesneden en zo heeft Flash met ons meegegeten.
Zo zoeken we toch steeds weer iets positiefs.
Ondanks alles genieten we hier enorm van elkaar het mooie weer en Senna.
Zij geniet ook hier, rommelt de hele dag in de tuin.
Denk dat de herinneringen toch wel lang blijven, gelukkig kunnen we erg goed praten.
De eerste 5 dagen heeft hier alleen maar het liedje van het filmpje in mijn hoofd gezeten, heerlijk was dat.
Alsof het een soort houvast was.
Dus nogmaals Tineke enorm bedankt!!
Manon, Astrid, Jo, Diane, Tineke, Sammy, Lustitano (sorry ben even je naam kwijt) en WM ontzettend bedankt voor jullie lieve berichtjes.
Het deed me bijzonder goed te weten dat er aan ons gedacht word.
Jullie zijn schatten!!